Vandaag :Vandaag jeugd:
Vandaag niets op de jeugdagenda

kerkdijk

Op naar het rapid Voorjaars-toernooi van Aris de Heer!!

 

Afgelopen maandagavond werd het HERFST-toernooi bij schaakclub Aris de Heer afgerond met de 4e ronde.

De ervaringen van de deelnemende vijf Purmerenders zijn zeer positief: in ontspannen sfeer werden per avond 3 rapid-partijen van 25 minuten  gespeeld.
Uniek is wellicht dat men in de Beemster Eetkamer, het speellokaal van Aris de Heer, zelf zijn biertje mag tappen.
Ook was het een uitdaging om te spelen tegen de spelers die ons vijfde team met 6-0 hebben afgedroogd.

Uiteraard probeerden wij, dat waren Luc Preeker, Gerard Lonnee, Ruben Meierman, Chris Carstens en schrijver dezes, de Middenbeemster vesting te nemen. Doch hierin zijn we slechts gedeeltelijk geslaagd. De eerste drie plaatsen in de eindrangschikking waren voor Bert Kuijer, Ron de Vink en Martin Zwaneveld, maar wel op de voet gevolgd door Kees Kerkdijk en Luc Preeker.

Drie ronde verslagen zijn verschenen op de website van Aris de Heer, natuurlijk geschreven en van foto’s voorzien door de HERAUT van Aris de Heer de heer Eddy Saraber, zie o.a. verslag herfsttoernooi.

Wellicht dat in het voorjaar ook een rapid VOORJAARSTOERNOOI te verwachten is. Zo’n toernooi wordt door de Purmerenders die deelgenomen hebben aan dit herfsttoernooi van harte aanbevolen!!

.

Impressies van de wedstrijd Purmerend 3 – S.V. Het Spaarne 2

 

Een algemeen verslag van de wedstrijd verscheen eerder op deze website, zie gladiolen.

Hieronder volgen enige impressies van onze spelers. Onze spelers hadden wit aan de evengenummerde borden.

 

Rik Slaman

Bij aanvang kreeg ik te horen dat Paul Ruber aanwezig was en dat hij mijn tegenstander zou zijn voor de avond. Iets waar ik al rekening mee had gehouden. Ik was daar erg blij mee. Ik kende Paul niet als persoon maar ik wist wel dat het een sterke tegenstander zou zijn en dat hij in het verleden lid was bij Purmerend. Het grappige was dat Paul Neering mij voor de partij moed in sprak van goh Rik, je kan zomaar kans tegen hem maken, doe gewoon je best! Ik vind Paul een uiterst sympathieke man en waardeerde dit ook van hem.
Eenmaal begonnen aan de partij genoot ik vooral van het vuurwerk op het bord naast me. Ik zag Kees een poisoned pawn variant induiken in een variant van het Frans. Opvallend was een vroege Ld7 wat een bewuste omwisseling van de volgorde was. Echter speelde Kees heel scherp Le2 met directe dreiging en dat liep heel snel en genadeloos af voor Zwart. Zo’n snelle voorsprong geeft de burger moed.
Inmiddels had ik hier en daar al wat tactische valletjes gepareerd op mijn eigen bord. Het werd mij snel duidelijk dat ik met iedere zet van Paul rekening moest houden met het onlogische. Deze man maakt niet zomaar een blunder, er zit waarschijnlijk meer achter. Even op mijn handen zitten om de impulsieve neigingen uit mijn spel te halen. Voordeel van zo’n scherpe tegenstander is dat je noodgedwongen scherp moet zijn. De partij was snel interessant naar mijn mening.
De opening ging via een omweg naar het Frans. Op een bepaald moment hadden we zelfs exact dezelfde stelling op het bord als laatst toen ik tegen teamgenoot Ton speelde voor de interne competitie. Dit keer koos wit er niet voor om voor de ruilvariant te gaan. Ik blij!
Ik zelf had het gevoel dat de tactische trucs die Paul probeerde uit te halen ten koste gingen van zijn positie maar kon niet echt goed vinden hoe ik dat kon bestraffen. Zelfs toen Paul aanzienlijk minder tijd had als ik vond ik nog geen concrete openingen. Ik moet daar wel bij zeggen dat Paul een aantal pogingen van mij pareerde. Toen ik een rondje liep langs de borden zag ik geen directe verliesstellingen, hier en daar stonden we voor mijn gevoel gelijkwaardig qua stelling, op sommige borden zelfs wat beter. Wel hadden we hier en daar wat tijdsproblemen. Toen ik Paul een remise aanbod deed accepteerde hij deze vrij snel. Op zich ben ik tevreden met het resultaat. Minder content was ik met het feit dat ik 2 keer het opbouwen van een trucje aan Paul zijn kant over het hoofd zag. Nu kwam ik er mee weg maar ik zie dat wel als verbeterpunt voor mij zelf.
Al met al ben ik tevreden met de 4-4

Kees Kerkdijk

Mijn tegenstander speelde Frans en op het bord kwam de Nimzowitsch verdediging met e4-e5. Na afruil van Lb4 tegen Pc3 speelde hij 6. …….  Lc8-d7.
Deze zet komt zelden op het bord en Keres doet deze zet af met de woorden: “Andere Züge (dan Dc7 of Pe7) verdienen kaum ernsthafte Beachtung”. Fritz13 waardeert de zet Ld7 een halve pion zwakker dan de geijkte zetten Dc7  of Pe7.
Als wit verwacht ik hier altijd het onder vuur nemen van mijn centrum pionnen middels Dc7 en Pc6, maar dat bleef nu achterwege.
Ik beschouwde f7 als zwakte van zwart en dat was mijn leidraad voor mijn verdere zetten, zeker toen de zwarte loper drie zetten later naar a4 gespeeld werd om mijn c2 pion onder vuur te nemen. Mijn centrum gaf me geen zorgen want dat werd niet onder vuur genomen.
Na nog een zwakke zet kon ik de partij voltooien door op de 14e zet (14. De8) mat te geven.

Luc Preeker

Ton de Veij

Mijn tegenstander Paul Mathot speelde de Philidor tegen me en daar heb ik dacht ik toch wel enige ervaring mee.
Maar hij pakte de zaken agressief aan met 8. h6 en 9. g5 hetgeen mij toch wel enigszins verraste. Dat weerhield mij er niet van steeds de betere stelling te hebben volgens Fritz (+3), maar toen ik op de 19e zet mijn paard naar e2 speelde i.p.v. te offeren op b5 (was trouwens knap moeilijk te vinden) hield ik overigens nog wel een plusje over, maar dat was verwaarloosbaar. De druk van zwart nam meer en meer toe en ik dacht toen maar remise aan te bieden (28e zet) hetgeen door Paul wegens de stand op de andere borden werd afgeslagen. Toen alles was geruild en beiden in tijdnood verkeerden, ging het bij mij toch nog mis. De zwarte koning was rapper dan de mijne en met mijn laatste krachtsinspanning bood ik in hevige tijdnood wederom remise aan, hetgeen door Paul werd aangenomen (hij zag het kennelijk ook niet meer) en de stand van 4-4 op het scorebord kwam.
Nadere beschouwing leerde, dat ik verloren stond en achteraf dus blij was met deze remise.

Frank van der Moolen

Ik mocht met de zwarte stukken aantreden tegen Paul Neering.
Het was weer een bijzondere opening die op het bord verscheen, waarin ik uiteindelijk een pion nam en ervoor koos deze te verdedigen. Lange tijd hield ik een klein plusje in een vrij open stelling (hoewel alle stukken nog op het bord stonden, op dat ene pionnetje na), met koningen op hun beginpositie, een zwart paard op h6, een verdwaalde witte loper op g1, de witte dame verdedigend op c1 en zwarte pionnen op f4 en g5.
Na geruime tijd spelen kwam een doorbraak waarbij ik met mijn dame de toren op a1 won, in ruil voor een loper en verminderde activiteit van mijn stukken. Mijn kleine plusje was daarmee uitgegroeid tot groot voordeel. Even een paar gezonde zetten doen om mijn laatste stukken te activeren en mijn koning in veiligheid te brengen moest voldoende zijn.
Doch tijdnood drong zich weer eens op, in een nog steeds onoverzichtelijke stelling. De ongelukkige zet volgde snel, hoewel ik dat achter het bord nog niet doorhad. Ik ging nog steeds uit van winnend voordeel. Enkele zetten later was het Paul die een ongelooflijk vervelend sterk paard op c5 kreeg, terwijl het mijne nog altijd op h6 stond te niksen. Ik denk dat die paarden uiteindelijk de beslissing brachten, want na torenruil (toevallig voorval dat mijn dame eerst de toren op a1 pakte en maar liefst 17 zetten later de nog onbewogen toren op h1) was het de samenwerking tussen zijn dame en paard die mij uiteindelijk de partij deed verliezen. Mijn toren en paard konden daar niets tegen beginnen, terwijl mijn dame in een stil hoekje nog van de lekkere toren stond na te genieten.
Ik baalde behoorlijk dat ik het team niet de overwinning kon geven die ik halverwege de partij in gedachten had.
Toch zijn partijen als dit wel waar ik voor schaak: zeker geen saaie pot, aanvallende kansen voor beide kampen, veel rekenwerk, veel potentieel goede zetten en hier en daar wat menselijke foutjes. Gelukkig ook maar. Volgende keer zit ik weer aan die gelukkige kant.

Daniel Doorn

Voor wie mij als schaker kent weet dat ik niet hou van Siciliaans.
Ik heb me daarom weleens verdiept in een alternatief antwoord in het boekje “2 .. a3?”. Ikzelf noem het de mislukte Siciliaan. Als wit ga ik niet (meteen) mee in de strijd om d4 en ontwikkel richting een zet als f4 met een aanval op f7 of h7. Dit lukt niet altijd, maar vaak wel en dan wint wit zeer vaak.
Maar in dit geval lukte het niet en wordt het een positioneel spelletje. Dat gaat redelijk goed totdat ik een onnauwkeurigheid bega. Om niet mat te gaan moest ik vele sprongen maken en een pion offeren.
Gezien de stand besloot mijn tegenstander over te gaan tot eeuwig schaak en was wederom een half punt voor mij een feit.

De stand in NHSB klasse 2C is na de derde ronde als volgt:

Het is duidelijk dat we het kampioenschap niet meer helemaal in eigen hand hebben. En de drie huidige koplopers staan nog op ons programma.
De volgende ronde voor Purmerend 3 is op 12 december 2017 in een uitwedstrijd tegen het Alkmaarse De Waagtoren 5.

 

.

De Dood of de Gladiolen (2)

 

NHSB klasse 2C: Purmerend 3 – Het Spaarne 2  4-4

gespeeld op 23 november 2017.

Eerder verscheen een artikel over het derde team onder deze titel, zie gladiolen 1, maar in de wedstrijd tegen Het Spaarne kreeg deze uitspraak voor het derde team zijn volle zwaarte en betekenis.

De sfeer was uitstekend.
Met het team van Het Spaarne uit Haarlem mochten we ook de oud-leden Paul Ruber en Wim Hoffenaar verwelkomen. Zij waren eind jaren 70 lid van onze vereniging.
Het betekende wel een spagaat voor de Purmerenders. Enerzijds zouden wij natuurlijk trots moeten zijn als zij beiden een goede prestatie gingen neerzetten want de basis daarvoor is uiteraard in hun jonge jaren bij de schaakclub Purmerend gelegd. Anderzijds stonden wij  onder de gegeven omstandigheden niet naar een topprestatie van onze oud-leden uit te kijken!
Verder deed Joost Jansen mee, o.a. arbiter tijdens het TATA-Steel toernooi en hij schudde dan ook hier en daar handjes onder onze clubleden.
Ook hadden enkele schakers al eerder de degens met elkaar gekruist, o.a. Rik Slaman tegen Paul Nering. Dus het leek veel op een reunie.

Schrijver dezes had het geluk om snel klaar te zijn zodat hij zich volop op het teamleiderschap kon storten. Ook Rik Slaman speelde vrij snel remise tegen Paul Ruber, zeker een mooie prestatie van Rik tegen een +2000 speler.

Een probleem was echter dat op de resterende borden stellingen stonden die nog alle kanten op konden. En zelfs tegen 23:00 uur was dat nog de situatie. Wanhopig probeerde de teamleider toch een schatting te maken van de mogelijke uitslag om tenminste enige guidance te kunnen geven aan teamleden die hem zouden kunnen polsen over al of niet aan te nemen of aan te bieden remisevoorstellen.

Het dilemma bleek meteen al toen Frank van der Moolen, hevig in tijdnood, kwam informeren wat de prognose was want hij was in hevige tijdnood  (volkomen normaal voor Frank) en wilde eventueel remise aan kunnen bieden. Welnu, de prognose was een plus voor Purmerend maar wel op basis van een overwinning van Frank omdat hij een kwaliteit voorstond!

Ook Ton de Veij had al gepolst over een uit te brengen remise aanbod omdat hij moeilijk stond. Dat werd toegestaan maar even later kwam hij vertellen dat hij toch verder zou spelen.

Luc Preeker bracht verlichting: als altijd een gambietpion achter kon hij zijn tegenstander toch niet overrompelen. Een toreneindspel met een min-pion zag de teamleider lang op zijn bord. Maar binnen korte tijd veranderde dat in twee pluspionnen en gezien het trefzekere zetten van Luc, duidend op groot winstvertrouwen, kon een overwinning tegemoet worden gezien. Korte tijd later was de 1-0 een feit.

De spanning liep echter verder op.

Ties Wijnen was verbijsterd omdat hij ongemerkt door zijn vlag was gegaan in een stelling waarin de strijd nog gestreden zou moeten worden.

Wim Hoffenaar speelde een goede partij tegen Paul Meijer. Paul stond ten tijde van deze partij eerste in de Keizer competitie en was 200 elo-punten sterker. Maar Wim kon Paul goed in bedwang houden en maakte welverdiend remise.

Paul Neering wilde remise aanbieden aan Frank, doch hij stuitte op een eensgezind “doorspelen” van zijn teamgenoten, en terecht want hij bracht wel een broodnodige winst binnen.
Dat heeft hij overigens wel geweten. De dood of de gladiolen vergt wel de uiterste inzet van een speler.
Na afloop moesten we hem de deur uitwerken. Ten eerste vergat hij zijn autosleutels en notatieboekje mee te nemen. Schrijver dezes ging achter hem aan en trof de helft van het team bij de uitgang met Paul duidelijk ongerust over het lot van zijn sleutels. Maar gelukkig kon ik, wuivend met zijn autosleutels en notatieboekje, hem uit de brand helpen.
Vervolgens moest Frank nog achter hem aan omdat Paul ook zijn ballpoint had vergeten, maar Frank kon hem nog voor het wegrijden de ballpoint in de hand drukken.

Bij een stand van 3,5-3,5 lag het lot in handen van Ton de Veij tegen Paul Mathot. Onder grote belangstelling van teamleden en clubleden werd de strijd gevolgd. De slogan “de dood of de gladiolen” werd nu veelvuldig gehoord.
Voor verdere verduidelijking van deze slogan zie gladiolen 2.
Vergeet ook niet te kijken naar wat Van Gaal erover zegt: gladiolen 3.

Al met al een zeer genoeglijke avond, een avond die je altijd zou willen meemaken tijdens een bondswedstrijd. Voor ons lidmaatschapsgeld hebben we overvloedig brood en spelen gekregen. Ook hebben we, gezien de belangstelling van de overige clubleden, anderen een leuke avond bezorgd.

Overigens kreeg schrijver dezes de opmerking van één der leden, horende de uitslag van 4-4, of ik nu ook weer moest schrijven dat, gezien de elo-ratings, we eigenlijk hadden moeten winnen.
Nou vooruit: Op basis van de ratings der spelers was de verwachting dat de wedstrijd in een 4,8-3,2 overwinning voor Purmerend zou eindigen. Gelukkig dat Elo niet alles zegt anders wordt het schaakleven zo saai!!

Binnenkort zullen de partij-impressies van de individuele spelers op deze website verschijnen.

De volgende bondswedstrijd van het Purmerend is een uit-wedstrijd op dinsdag 12 december a.s. tegen Waagtoren 5.

 

.

Rapid spelen in november bij Aris de Heer te Middenbeemster.

Een leuk initiatief van Schaakclub Aris de Heer uit Middenbeemster!!

Maandag j.l. hebben Luc Preeker en schrijver dezes drie ontspannen partijen gespeeld met leden van Aris de Heer.

Uit de website van Aris de Heer (sc-arisdeheer.nl) blijkt dat bij winst de winnaar aan kop van een polonaise (zie polonaise ) het etablissement mag rondgaan! Dat recht werd ook gegeven aan Klein Duimpje bij de recente NHSB wedstrijd tussen Aris de Heer en Opening 64 uit Sint Pancras. Dit geeft een goede indruk van de gezelligheid die er heerst in de club.

Wat let u om de komende drie maandagavonden ook naar Aris de Heer te gaan om onder andere uw schaakvaardigheid verder te verbeteren?? Onze voorzitter heeft op deze website ( zie oproep door de voorzitter ) op die mogelijkheid gewezen en hij weet zeer goed waarover hij spreekt.

Ook van harte aanbevolen door Luc Preeker en Kees Kerkdijk.