.

Zaterdag 8 april 2017 werd in het Filmhuis Purmerend de film MAGNUS van de Noorse regisseur Benjamin Ree vertoond.

In het cafe annex filmzaal trof ik uiteraard een groot aantal leden van de Schaakclub Purmerend aan. Tegen betaling van slechts 7 euro ging ik deel uitmaken van de groep die de ruime filmzaal mocht betreden om de film te gaan zien.

Na de gebruikelijke reclame van bekende plaatselijke winkels en bedrijven en trailers van nog te vertonen films begon de film waarvoor ik gekomen was.

Natuurlijk was ik benieuwd naar de film.
Hans Ree vertelde in zijn schaakrubriek van 27 januari j.l. in de NRC dat hij met een lichte tegenzin en uit plichtsgevoel naar de film ging. Maar hij vond de film mooi en ontroerend. En dat is de film inderdaad.

De film is ook hilarisch en dat komt door de cameravoering. De film straalt een zekere rust uit totdat Magnus aankomt op het vliegveld van Madras (of Chennai zoals Madras tegenwoordig heet). Dat was in 2013 en hij kwam naar India om, als uitdager, een match om het wereldkampioenschap te spelen tegen wereldkampioen Anand. Anand woont in Chennai, dus dat was een thuiswedstrijd voor hem.

Met een meelopende camera-man lopen we Magnus achterna. In de hal is een drukte en lawaai van jewelste en het is duidelijk dat er een ontvangstcomité actief is.
Opeens verschijnen er een aantal personen die een reusachtige guirlande om de hals van Magnus hangen als een welkomstgroet volgens Indiase traditie. Een fotograaf neemt foto’s van Magnus. Aan de reacties van Magnus te zien is hij op dit alles niet voorbereid: het overkomt hem.
De guirlande wordt weer afgenomen, hetgeen maar goed is want het moet een aanzienlijk gewicht geweest zijn dat Magnus om zijn hals gehangen werd.

Vervolgens verschijnt er een prachtige, in kleurige Indiase gewaden geklede, jonge vrouw met een palet. De vrouw kijkt aandachtig naar Magnus en kiest dan iets van het op het palet aanwezige materiaal. Dit blijkt verf te zijn waarmee de vrouw een gekleurde stip, een tikka genaamd, aanbrengt tussen de wenkbrauwen van Magnus.
Met zo’n tikka wordt je door de goden beschermd en wordt het boze oog (van Anand??) afgewend.

Daarna verder lopen door de aankomsthal naar buiten. Onderwijl zie je dat Carlsen met een doekje zijn voorhoofd loopt af te vegen. Dus dat hij een tikka kreeg was geheel spontaan en klaarblijkelijk niet voorgeprogrammeerd, of Magnus was het vergeten. Zo’n tikka die het boze oog afwendt moet je in India natuurlijk laten zitten. Tikka’s zijn heel gewoon in India en worden zowel door mannen als vrouwen gedragen.

Ook de speelruimte is interessant om te zien.
De tafel waaraan Magnus en Anand spelen staat tegen een grote ruit. Als de eerste partij gespeeld gaat worden staan aan de andere kant talloze fotografen foto’s te schieten. Dat blijft maar voortduren totdat een politieagent de fotografen begint te verwijderen.
Opmerkelijk is dat die agent bij alle partijen trouw de orde handhaaft aan de publiekszijde van de glazen ruit. Als je dat zo ziet lijkt het of Carlsen en Anand aan de dierzijde van een kooi in een dierentuin hun partijen spelen met langs de ruit lopende kijkers.

De match wordt overigens goed in beeld gebracht door beeldmontage welke de spanning van een match voelbaar maakt en de kijker direct zal aanspreken.

De filmopnamen van de jonge Magnus, in huiselijke kring met ouders en zusjes en tijdens schaaktoernooien, zijn allemaal interessant en onderhoudend om, zeker als schaker, naar te kijken.

Heeft u de kans de film te gaan bekijken, dan wordt deze door mij van harte aanbevolen.

.