PK2 is afgelopen zaterdag met een nederlaag begonnen aan het seizoen 2018-2019.
Met maar liefst drie invallers (Kees Kerkdijk, Ton de Veij en Koen van Lankveld) werd toch vol goede moed begonnen in Triton aan de wedstrijd tegen Amsterdam West 2.

Paul Meijer aan het 8e bord was de eerste die klaar was. Hij gaf zijn tegenstander geen schijn van kans (1-0). Gezegd moet worden dat deze veruit de laagste rating had nl. 1384. Maar toch een prima debuut van Paul in het “tweede”.

Luc Preeker aan het 4e bord moest echter enkele minuten later gedesillusioneerd opgeven. Hij werd vanuit de opening overspeeld en kwam er niet aan te pas (1-1).

Rob van Someren aan het 1e bord wilde in zijn Konings-Indische partij op een gegeven moment f7-f5 doordrukken maar met g2-g4 bracht zijn tegenstander hem aan het twijfelen. Rob besloot toch door te zetten en moest dit bekopen met een koningsaanval die niet te pareren was (1-2).

Pim Jekel aan het 2e bord zette zijn geweldige reeks van vorig seizoen (8 uit 9) gewoon voort alsof er geen zomerpauze was geweest. Hij schotelde zijn tegenstander zoveel problemen voor dat deze op een gegeven moment nog maar 10 minuten had voor twintig zetten. Met drie pionnen achter en gierende tijdnood was er voor deze geen houden meer aan (2-2).

Ton de Veij aan het 7e bord zat inmiddels met een brede grijns op zijn stoel. Zijn tegenstander was naar de bar om twee consumpties te halen en als dank had Ton alvast met een toren een desastreus aftrekschaakje gegeven (3-2).

Kees Kerkdijk aan het 5e bord was ondertussen een stuk achter geraakt maar speelde stug door. Het bleek vechten tegen de bierkaai (3-3).

Marc Holla aan het 3e bord was een uur eerder al naar mij toe gekomen met de vraag of hij remise kon accepteren als zijn tegenstander dat aan zou bieden. Er zat weinig muziek meer in de stelling zei hij maar hij speelde wel door. Toen ik dus Marc en zijn tegenstander de handen zag schudden liep ik meteen naar onze scorebordman Jan Poland toe met het nieuws dat hij ½-½ voor Marc kon noteren. Gelukkig hoorde Lucas van Mil dit, zijn partij bij PK1 was remise geworden en hij liep nu wat rond, en vertelde mij dat Marc had verloren. Marc bleek een iets te optimistische voorstelling van zaken te hebben gegeven (3-4).

Koen van Lankveld aan het 6e bord had nu de taak om als laatste door een overwinning alsnog een gelijkspel binnen te slepen. Hij had mij tijdens de partij al verteld dat hij vond dat hij ietsjes beter stond. Het was echter nu de vraag of hij zijn partij nog in de remisehaven kon leiden. Met twee pionnen en ongelijke lopers leek dit te lukken maar hij moest één van de twee inleveren en zijn tegenstander maakte het daarna netjes uit (3-5).

Jammer mannen maar ik denk al met al een verdiende overwinning voor Amsterdam West. Over krap drie weken wacht de eerste uitwedstrijd tegen De Waagtoren 2.

Zaterdag 15 september 2018 barst de competitie van de Koninklijk Nederlandse Schaakbond KNSB weer los.

Verleden jaar heeft het eerste team een goed resultaat behaald door, in Klasse 1A, als derde in een veld van tien teams te eindigen.
Met het team dat de komende competitie instapt hopen we weer op een goed resultaat. We mogen zeker uitzien naar een goed resultaat omdat het team vrijwel geheel in de samenstelling van vorig jaar aantreedt.

Op donderdag 13 september 2018 zat in bij kapsalon De Barbiers, in afwachting van mijn beurt, de krant te lezen en werd mijn aandacht getrokken door een artikel over het eerste team van onze schaakclub. Ik zal hier de titel niet herhalen maar de strekking van het artikel was dat ons eerste team zwaar zal moeten strijden om niet ten offer te vallen aan het D-woord.

Nou ja, de persen worden op een bepaalde tijd gestart en haast zal dikwijls geboden zijn. Maar bij nadere beschouwing is ernstig pessimisme over de kansen van ons eerste team niet op zijn plaats.

Ga maar na:

1) Een analyse van de competitie-resultaten over het seizoen 2017/28 laat het volgende zien: In de drie matches waarin Yong Hoon verloor slaagde het team er desondanks in om 3 matchpunten te verzamelen. Dus dit is een indicatie dat het resterende team goed in staat is om matchpunten te scoren.

2) De analyse geeft ook aan dat, als alle partijen die Yong Hoon gespeeld heeft verliespartijen zouden zijn geweest, dat dan het resterende team desondanks 5 matchpunten verzameld zou hebben. Dat zou ruimschoots voldoende geweest zijn om op de zevende plaats geëindigd te zijn, ver weg van het D-woord.
Maar men kan aannemen dat een invaller voor Yong Hoon in de vijf partijen tegen de nummers 6 t/m 10, waartegen Yong Hoon 5 uit 5 behaalde, toch zeker wel minstens twee partijen had kunnen winnen. In dit fictieve geval zou Purmerend geëindigd zijn met 7 matchpunten hetgeen genoeg zou zijn geweest voor een zesde plaats in de eindklassering van Klasse 1A.

Kortom, natuurlijk is het jammer dat Yong Hoon volgend jaar niet voor Purmerend zal uitkomen, maar het is niet het einde van de wereld voor het team.
We kunnen uitzien naar een spannende strijd met open kansen op een goed resultaat.

Hopelijk word ik bij mijn kapper niet meer gestoord door ongefundeerde calamiteuze berichtgeving.