Nieuws
Eggert Purmerend 2 herstelt zich
Het was weer gezellig druk in Triton op zaterdag 4 februari. Zowel ons eerste als het tweede team betraden de schaakarena voor de 6e ronde van de externe competitie. Het tweede was op zoek naar eerherstel na het spijtig verlies in de voorgaande ronde tegen ZSC Saende. Gelukkig was het team geheel compleet deze keer toen een strenge wedstrijdleider Aart Strik ons om precies 13:00 sommeerde achter de borden plaats te nemen. Na de gebruikelijke mededelingen kon de wedstrijd aanvangen.
Bord 1 Anton Bakels (2098) – Chris de Saegher (2136)
Mijn partij was heel spannend. Chris koos onverwacht voor een Najdorf – ik had me niet voorbereid maar had wel verwacht dat ik tegen Chris de Saegher zou spelen en had een meer positionele aanpak verwacht met 1.d4. Achteraf had hij zich wel uitgebreid voorbereid op mij – ook omdat ik nog ongeslagen was. Na de opening heb ik een zet omgedraaid – waardoor ik een mindere stelling kreeg. Veel druk van mijn tegenstander op mijn stelling was het gevolg. Ik koos in complexe stelling om tijdelijk materiaal te pakken wat echter niet genoeg was. Alleen Chris maakte het zichzelf erg lastig in tijdnood in plaats van een makkelijk gewone stelling te kunnen bereiken. Hierdoor kon ik een remise-achtig eindspel bereiken. Echter….maakte ik direct een blunder in het eindspel door een pion terug te pakken (stond er op dat moment 2 achter). Ik had beter de 2 lichte stukken (mijn loper/paard tegen 2 paarden) op het bord kunnen houden. Heel frustrerend omdat ik het besefte achter het bord voordat het gebeurde – maar door tijdnood/stress besloot ik toch voor materiaal te kiezen. Duidelijk niet mijn meest gelukkige partij maar gelukkig was de overwinning toen wel al binnen!
Bord 2 Ton van Nieuwkerk (2005) – Alexander Kretzschmar (1902)
Met wit kom ik goed uit de opening. Dit voordeel behoud ik in het middenspel, maar ebt richting wederzijds tijdnood langzaam weg. Resteert een rommelige stelling. Ik zie dat we 3 1/2 punt hebben, zie Anton links van mij vechten voor lijfsbehoud en loop met vier minuten op de klok snel naar Marc. Zie dat hij minimaal remise heeft en weet dus wat te doen. Ik ben al twee keer een zetherhaling uit de weg gegaan, maar biedt er nu zelf eentje aan. Mooi dat hij deze aanneemt, want daarmee komen we op 4 1/2 punt!
Bord 3 Dennis van den Beld (2002) – Paul van Haastert (1973)
Mijn tegenstander besloot in de opening een stuk te offeren voor een aanval op mijn koningsstelling. Hij had echter over het hoofd gezien dat ik niet het stuk sloeg, maar twee tussenzetten speelde waarmee ik een ander stuk aanviel en de baan van zijn loper richting f7 onderbrak. Daarna sloeg ik alsnog het geofferde stuk en toen de rookwolken een aantal zetten later waren opgetrokken stond ik een stuk tegen 1 pion voor in een totaal gewonnen stelling, waarna mijn tegenstander direct opgaf. NB: computeranalyse gaf aan dat na mijn eerste tussenzet de beste voortzetting voor mijn tegenstander een iets betere stelling voor mij op zou leveren, die niet direct gewonnen was. Mijn tegenstander speelde echter nog steeds op de aanval en na de tweede tussenzet stond ik gewonnen.
Bord 4 Michael Yu (1994) – Christiaan Molenaar (2091)
Helaas geen verslag van Michael ontvangen maar op de website van het Witte Paar werd het volgende gemeld over de partij:
Onze man in vorm Christiaan liet zich de kaas van het brood eten. Met een sterk pionnencentrum verdedigde hij zich aanvankelijk goed tegen het witte wanhoopsoffensief over de h-lijn maar één onachtzaamheid deed het hele bouwwerk alsnog instorten.
Bord 5 Marc Holla (1907) – Jan Brink (1881)
Eigenlijk geen moeilijke partij…, met zwart tegen het Morra gambiet. Het is weleens anders geweest, maar tegenwoordig lukt dat wel. Eigenlijk gewoon een pion voor dus. Mijn plan was vervolgens om alles af te ruilen, en dan zonder risico op mijn gemak eens kijken of er in het eindspel een winst in zit. Dat viel eigenlijk een beetje tegen. De extra pion was een dubbelpion (e6/e5), wat in het middenspel mooi invloed gaf in het centrum, maar in het eindspel niet zo’n rol speelde. Op een regenachtige dag moet ik maar eens wat Morra partijen naspelen, en kijken hoe de experts dat doen J. Voor nu dus weer een remise. Niet slecht, maar het begint nu toch echt wel eens tijd te worden voor een overwinning.
Bord 6 Pim Jekel (1890) – Robin Mandersloot (1778)
De hele partij dacht ik een plusje te hebben, maar na analyse met de computer blijkt dat tegen te vallen. Eigenlijk had ik alleen in de begin van de partij een plusje maar daarna was het een gelijk opgaande strijd. In mijn tijdnoodfase blunderde ik de partij weg.
Bord 7 Robbert Mirani (1973) – Roland van Soest (1831)
Mijn partij stelde helaas niet veel voor. Ik was de hele week ziek geweest en bij nader inzien had ik me beter af kunnen melden. Door een opeenvolgende reeks van ondoordachte zetten in de opening kwam ik in een middenspel terecht waar alle kansen bij mijn tegenstander lagen. Mijn tegenstander had echter blijkbaar niet zo’n zin om deze hoorn des overvloed te benutten en bood me op zet 17 (!) in het middenspel remise om redenen die me volslagen onduidelijk zijn. Het was dat ik nog formeel verplicht was om te overleggen met de teamleider, anders had ik me direct, gillend van dankbaarheid, over het bord geworpen om mijn tegenstander de hand te schudden. Desalniettemin beschouw ik mijn remise als cruciaal in de behaalde 4.5-3.5 overwinning.
Bord 8 Rob van Someren (1902) – Rob van Praag (1716)
In een Trompovski met d5 variant bezorgde ik mijn tegenstander de bekende dubbelpion op de f-lijn en ontwikkelde in eerste instantie rustig. van Praag pakte het voortvarend aan en stoomde op met zijn f en g pion maar dat gevaar was eenvoudig te pareren. Na Dame ruil bood mijn tegenstander remise aan maar na kort overleg met teamleider Anton werd dat beleefd afgeslagen. In het vervolg won ik een pionnetje maar leek de winst nog ver weg tot dat van Praag plotsklaps een stuk offerde voor een pion. Wellicht dacht hij gevaarlijk te kunnen worden met zijn gedekte vrijpion die hiermee ontstond, maar dat gevaar is er nooit gekomen. Eenvoudig peuzelde ik nog wat pionnen weg en uiteindelijk gaf de Zaankanter zich gewonnen.
Spannende strijd 1e team tegen Duits getinte koploper
Ons 1e team stond zaterdag voor een lastige taak om het met 6 Duitse spelers gelardeerde Voerendaal (1 GM, 3 IM’s en 2 FM’s) van zich af te houden en juist tegen deze aan de 1e 6 borden plaatsgenomen Duitsers was de stand in evenwicht.
We hadden deze keer gekozen voor een tactische opstelling en daardoor speelden bord 9 Wim en bord 10 Peter aan bord 1 en 2 om de ergste klappen op te vangen.
Dat deden ze met verve. Wim bestreed GM Daniel Hausrath met open vizier en leek hem zowaar in de problemen te brengen. In het middenspel bleek toch dat GM met meer dan 300 ratingpunten getructer was en na 3 uur was dit de eerste nederlaag.
Even later scoorde Tobias aan bord 8 de eerste remise. Een in de opening buitgemaakte pion tegen youngster Ruud van Meegen kon helaas niet worden omgezet in meer dan een halfje.
Aan bord 10 zat Giel en hij probeerde de stelling van Henk Temmink onder druk te zetten, stopte er een pionnetje in, maar ook hier werd het remise.
De stelling van Nicky gaf reden tot optimisme, maar toen de stelling in brand stond ging het ergens mis en stond er 1-3 op het door Jan weer mooi verzorgde scorebord.
Peter zoals geschreven aan bord 2 had bijna 400 puntjes minder dan Thomas Trella, maar dat verhinderde hem niet om heel lang de stand in evenwicht te houden. Ook hier ging het “gewoon” op het eind mis, 1-4.
Barry speelde aan 4 tegen de jonge Valentin Buckels, die graag vanwege zijn score van 4,5 uit 5 tegen één van onze 3 FM’s wilde spelen om te proberen om weer een M-resultaat te scoren.
Helaas voor Valentijn en leuk voor ons kunnen die aspiraties weer een jaartje in de spreekwoordelijke koelkast want Barry gaf geen krimp en wist de 15-jarige na knap verdedigend werk en daarbij de aanval niet uit het oog verliezend, te verslaan.
Onze topscorer Lucas die deze week in de privésfeer een zeer treurig bericht kreeg te verwerken, maar toch vanwege de afleiding wilde meespelen, waarvoor chapeau Lucas, deed alles wat in zijn vermogen lag om Benjamin Tereick van zich af te schudden en lang zag het ernaar uit dat dit zou gelukken, maar een aanval van wit met bijna alle stukken werd hem te machtig, 2-5.
Na 4 uur bracht Pieter de spanning weer terug door Christian Braun te verslaan. Een reeds vroeg veroverde pion en een betere stelling, waarbij er een eindspel ontstond van Pieter T en 3 pionnen tegen Braun P en 3 pionnen, alles op de koningsvleugel. Dat eindspel was wel aan Pieter besteed want het werd soepeltjes afgemaakt.
Resteerden de partijen van Enrico en Young Hoon, die onlangs in Praag een M-resultaat scoorde. Beiden wisten wat ze moesten doen nl. winnen.
Enrico stond wellicht ietsjes beter en probeerde om ijzer met handen te breken en zoals vaak krijg je dan het welbekende lid op de neus.
Weg gelijkspel.
Young Hoon stond eigenlijk al lang goed maar moest toch tot het gaatje gaan om zo rond kwart over 6 de zege uit het vuur te slepen.
Hierbij had hij het geluk dat zijn tegenstander mat in 3 over het hoofd zag, maar dat gebeurt soms de beste.
Nadat Bernard Stillger dit had gemist voerde hij het eindspel met L en 4 pionnen tegen T en 1 pion met vaste hand naar de winst.
Door deze nederlaag zijn we toch wel heel erg in de degradatiezone beland en met tegenstanders als Venlo, Wageningen en De Stukkenjagers zal het een razend moeilijk karwei worden om ons dit jaar te handhaven.
Op 11 maart spelen we in en tegen Venlo een wel heel erg belangrijke match.
https:\/\/www.schaakbond.nl/wedstrijdschaak/knsb-competitie/2016-2017/klassen/1b
Ton de Veij
Klim-op school Waterlands scholenschaakkampioen 2017
Schaakclub Purmerend heeft ook dit jaar weer het Waterlands scholenschaakkampioenschap georganiseerd en ook dit jaar was het weer een waar schaakfeest voor ca 100 Waterlandse basisschoolkinderen.
In totaal 24 teams streden voor de eer van hun school. Waterland was ruim vertegenwoordigd met scholenteams uit Beemster, Broek in waterland, Ilpendam, Jisp, Landsmeer, Monnickendam, Purmerend en Zuiderwoude.
Dat er veel (en steeds meer) gedaan wordt aan het schaken op de basisscholen is duidelijk zichtbaar. Het niveau zie je ieder jaar hoger worden terwijl de verschillen per school kleiner wordt.
Je kan er ook niet meer omheen, schaken verhoogt de leerprestaties van de kinderen. Er zijn vele (internationale onderzoeken gedaan naar het schaken en de uitkomsten zijn allemaal in de trant van: schaken stimuleert het denkvermogen en de prestaties op andere gebieden. Dat is mooi, zeker als ook blijkt dat de kinderen schaken ook heel leuk vinden, vaak het leukste vak op school. Het is dan ook begrijpelijk waarom het schaken in meerdere landen een verplicht schoolvak is.
De eerste avond werd er geschaakt voor de plaatsbepaling voor de finale van de tweede avond. De vier sterkste teams plaatsen zich voor groep A die op de 2e avond voor het kampioenschap hebben gestreden en de nummers 1 en 2 ook voor het recht om deel te nemen aan het Noord-Hollands scholenschaakkampioenschap. Dit waren de teams van HM van Randwijkschool uit Ilpendam, De Wagenmaker uit Landsmeer en de Klim-opschool en Montessori uit Purmerend. Alle overige teams hebben in de poules B t/m F hun finale gespeeld.
Op de tweede avond was er na de eerste ronde nog een volledig evenwicht, beide wedstrijden eindigde in 2-2. In ronde twee werd er door Klim-op en Montessori duidelijk gemaakt dat zij voor het kampioenschap kwamen. Montessori won met 4-0 en Klim-op met 3,5-0,5.
In de laatste ronde speelden beide teams tegen elkaar. Klim-op moest winnen , Montessori had genoeg aan een gelijk spel, het halve bordpunt meer uit ronde 2 zou dan genoeg zijn voor de eindoverwinning. Tot een gelijkspel kwam het niet, Klim-op won met 3-1 en werd met deze overwinning de scholenschaakkampioen van 2017. Montessori werd op bordpunten 2e, HM van Randwijk 3e en als 4e is de Wagenmaker geëindigd.
eindstand poule B
- De Overhael uit Zuiderwoude
- De Havenrakkers uit Broek in Waterland
- Blauwe Morgenster 2 uit Middenbeemster
- De Weidevogels
eindstand poule C
- Koempoelan 1 uit Purmerend
- De Fuut uit Monnickendam
- Ranonkel 2 uit Purmerend
- HM van Randwijk 2 uit Ilpendam
eindstand poule D
- Blauwe Morgenster 1 uit Middenbeemster
- Ranonkel 2 uit Purmerend
- Willemeggertschool uit Purmerend
- Koempoelan 2 uit Purmerend
eindstand poule E
- Wheermolen uit Purmerend
- De Nieuwe Wereld uit Purmerend
- Akkerdijk 1 uit Purmerend
- Montessori 2 uit Purmerend
eindstand poule F
- De Harpoen uit Jisp
- Akkerdijk 2 uit Purmerend
- De Wagenmaker 2 uit Landsmeer
- De BEER uit Purmerend
Op 25 maart gaan de teams van Klim-op en Montessori 1 strijden voor het Noord-Hollands kampioenschap en een plaats voor het Nederlands kampioenschap. Ben heel benieuwd hoe ze daar gaan presteren. Vorig jaar wisten de beide Waterlandse teams zich te plaatsen voor het Nederlands kampioenschap. Veel succes.
Dank aan de vele vrijwilligers die weer aan een onvergetelijke ervaring van deze kinderen hebben bijgedragen!!
Time flies!!
De tijd vliegt, ook, zoal niet vooral, voor schakers.
Schakers zien de tijd heel duidelijk voortsnellen op de schaakklok die de tijd onverbiddelijk aftelt.
Steeds meer doet de digitale schaakklok zijn intrede.
Natuurlijk is een digitale klok moeilijker in te stellen. Met een klassieke “wijzerklok” zijn er knopjes om de tijd in te stellen en de instelling is duidelijk op de klok te zien.
Met de digitale klok is het me al twee maal overkomen dat de display 1:40 en 0.10 aanwees in de verwachting dat er 10 seconden per zet aan de bedenktijd toegevoegd zouden worden. Maar klaarblijkelijk was de instelling 1 uur, 40 minuten en 10 seconden als totale bedenktijd zonder bijtelling per zet.
Toch kunnen we verwachten dat de digitale klok meer en meer ingang zal vinden. De klassieke wijzerklok is uiteindelijk toch gedoemd, en voor sommigen met bloedend hart, te verdwijnen. Ik zou hen willen aanraden het binnenwerk van een wijzerklok eens te bekijken. Ongelooflijk dat de verzameling staven, stalen palletjes, onrusten (in sommige klokken met plastic onderdelen die de neiging hebben om vast te lopen als men de klok te strak opwindt), en klassieke uurwerken toch een redelijk nauwkeurige tijdmeting opleveren. Maar de digitale klok is natuurlijk in nauwkeurigheid niet te overtreffen.
Maar of je nu schaakt met de digitale klok of met een, eventueel geoctrooieerde, schaakklok, de tijd blijft vliegen. Dus de digitale schaakklok is de bekende oude wijn etc. etc.
Enkele jaren geleden schreef ik op de toenmalige website van onze schaakclub een artikel over de schaakklok met een wijzerplaat waarop prominent het nummer 65843 voorkomt. Om dit artikel voor het nageslacht te bewaren wordt dat artikel hieronder gereproduceerd.
Patent NL 65843 Schaakklok
Clubleden die er de voorkeur aan geven om te schaken met gebruik van een analoge klok zal het wellicht opgevallen zijn dat op sommige klokken op de wijzerplaat de tekst “patent 65843” is aangebracht.
Het betreft de analoge klokken waarbij aan de vlag nog een dun staafje is bevestigd en waarbij dat dunne staafje langs een op de wijzerplaat aangebrachte schaalverdeling kruipt op het moment dat er een tijdscontrole genaderd wordt en waarbij de ene speler hoopt, als hij dat althans niet eerder gecontroleerd heeft, dat vlag, dun staafje en schaalverdeling goed functioneren zodat de vlag echt valt als het dunne staafje aan het eind van de schaalverdeling is gekomen en niet ruim eerder onverwachts valt terwijl de andere speler natuurlijk hoopt dat de vlag wél eerder onverwachts zal vallen.
Toen ik op 31 maart 2011 de klok instelde die door Jansen naast ons bord was geplaatst was herkende ik natuurlijk direct het format van het nummer. Dat nummer verwijst naar een Nederlands octrooi verleend door de Nederlandse Octrooiraad.
Raadpleging van het octrooiregister, dat door een ieder via de internetsite van het Octrooicentrum Nederland geraadpleegd kan worden, bracht aan het licht dat het hier een octrooi betrof waarvoor de octrooiaanvrage, onder nummer NL 117535, ingediend was op 22 juni 1944 om 24 uur (!). De aanvrager was ene Dr. Ulrich Jan Rutgers wonende te Arnhem.
Een openbaarmaking volgde op 16 januari 1950 en het octrooi was van kracht vanaf 15 juni 1950.
Het octrooi is van kracht gebleven tot 16 januari 1958. Op die datum verviel het octrooi omdat octrooihouder Ulrich Jan Rutgers het klaarblijkelijk niet meer verantwoord vond om de jaarlijkse instandhoudingstaxe voor het octrooi te betalen. Het octrooi had van kracht kunnen zijn tot 20 jaar na indieningsdatum, dus tot 21 juni 1964, als Rutgers de taxe jaarlijks had doorbetaald.
Op de wijzerplaat van de klok is tevens aangegeven dat fabrikant van de klok was de firma Koopman te Utrecht (dat was misschien familie van de Koopman te Dordrecht, de bekende schaakklokkenfabrikant).
Opmerkelijk is het volgende: Op de betreffende klok die ik in handen kreeg van Jansen was op de onderkant een datumstempel (1971) aangebracht ongetwijfeld door de toenmalige materiaalcommissaris bij de aanschaf van de klok.
Hieruit blijkt dat voor fabrikant Koopman het in 1971 commercieel zinvol werd gevonden om het nummer van het sinds 1956 (!!) vervallen octrooi nog steeds op de wijzerplaat aan te brengen.
Intrigerende vragen blijven over: wat was de relatie tussen octrooihouder Rutgers en fabrikant Koopman? Heeft Rutgers een octrooilicentie verleend aan Koopman en heeft hij daarvoor een vergoeding gehad eventueel ook nog voor de tijd dat Koopman het nummer op de wijzerplaat aanbracht ook al was het octrooi reeds lang vervallen?
© C. Kerkdijk
3 april 2011
voor een copie van het octrooischrift ga naar:
https://worldwide.espacenet.com/publicationDetails/originalDocument?CC=NL&NR=65843C&KC=C&FT=D&ND=4&DB=EPODOC&locale=en_EP
analyse jeugdpartij
Deze was ik nog vergeten.