.

De partij-impressies van de spelers van Purmerend 3 naar aanleiding van de laatste NHSB-wedstrijd in klasse 2C tegen Volendam 2 op 29 maart 2018 volgen hieronder.

De wedstrijd werd in prettige sfeer gespeeld.

De zaal bood een zeer ruime aanblik mede omdat een lange wand geheel voorzien was van spiegels. Uit  het gebruiksschema van de ruimte bleek dat in deze zaal vrijwel elke dag gedanst en gezwoegd wordt door jong en oud teneinde de conditie op peil te houden.
Het is duidelijk dat het schaken in Volendam een goede plaats vindt tussen de sporten.

Er werd bij de wedstrijd niet alleen gedacht, maar sommigen hebben ook nog even de handen uit de mouwen gestoken om twee tafels te verzetten. Frank onderscheidde zich daarbij bijzonder toen hij zijn krachten toonde door een grote tafel op te tillen en 90 graden de draaien en weer neer te zetten.
Wat bleek namelijk. De opstelling van de tafels was zodanig dat de langs een wand zittende schakers opgesloten zaten op een klein oppervlak. De stoelen van de twee iets verder van de wand zittende spelers kwamen ruggelings tegen elkaar zodat die horde niet te passeren was zonder die denkers ernstig te storen in hun overpeinzingen. De oplossing was om twee tafels te verzetten zodat men slalommend tussen de stoelen de open zaalruimte kon bereiken teneinde de benen te strekken of de andere borden te bekijken.

Het bleek dat Volendam met een tactische opstelling kwam. Aan bord 1 verscheen een goede bekende en wel John Bond. Hij was eerder ingevallen in het team maar steeds op de bordnummers 6 t/m 8. Overigens niet zo’n gek idee want Frank kreeg er een harde noot aan die veel tijd kostte om te kraken.

Maar na lang zwoegen was het resultaat een overwinning met 2-6, een iets kleinere overwinning dan de 1,5-6,5 die we op 26/11/2015 in dezelfde lokaliteit op dit tweede team van Volendam behaalden.
Op basis van de Elo-rating zou 2,5-5,5 de uitslag moeten worden. We overtroffen ons zelf met een half winstpunt.

1. Frank van der Moolen-John Bond 1-0

In de laatste ronde van het seizoen mocht ik aan het eerste bord spelen. Met Rob afgesproken dat we na de tegenvallende resultaten uit de eerste zes ronden, allebei de laatste partij maar eens moesten winnen. En dan kon ik dat maar beter meteen aan het eerste bord doen, vond ik.
Vanaf de auto naar het speellokaal oplopend met ‘onze’ John Bond vroeg ik hem nog of hij vanavond weer mocht invallen bij Volendam, maar hij wilde niks verklappen en liet mij in het ongewisse. Aangekomen bij de borden zetelde John zich tegenover mij aan het eerste bord. Leuk om zowel tegen als voor de bond te spelen.
Ik speelde een gambietje, dat John aannam. Hoewel hij het niet kende en alles achter het bord moest bedenken, speelde hij telkens de juiste voortzetting. Ik koos ervoor om de pion op het gevaarlijke b7 terug te pakken en daarnaast nog eens lang te rokeren, waardoor John over de b-lijn druk kon uitoefenen. Gelukkig kon ik stukken ruilen, waarna we beiden een dubbele toren en vijf pionnen overhielden. Daarbij waren de twee isolani’s van John een kleine zwakte. Ik kon uiteindelijk een pion winnen en na dubbele torenruil was het een race welke pion het eerste bij de finish was. We haalden allebei een dame, maar door de voor mij gunstige positie van de koningen, kon ik zijn dame meteen terug winnen, waarmee de strijd voorbij was.
Het was een spannende partij, waarbij mijn complimenten uitgaan naar John, die op papier nota bene 400 punten minder heeft. Maar zijn echte speelsterkte toonde hij vanavond achter het bord.

2. Henk Veerman-Rik Slaman 0-1

Wegens drukte in de privé sfeer heb ik niet echt lekker kunnen voorbereiden op mijn partij. De dag voor de wedstrijd hadden wij de sleutel gekregen van ons huis, de dag van de partij waren we flink aan het klussen geweest.

Maar goed, soms is geen voorbereiding de beste. Je bent er dan niet te veel mee bezig en de teleurstelling wanneer je voorbereide werk zinloos blijkt te zijn wanneer je een andere tegenstander krijgt is dan ook niet zo groot. Wel leer je er altijd van, dus afraden zal ik absoluut niet doen.
Ik speelde op bord 2 tegen Henk Veerman. Echt voorbereid had ik mij niet maar voor zover ik het mij voor de geest kon halen was het geen verrassing dat hij op bord 2 speelde. Hier en daar waren wel wat verrassingen in de opstelling van Volendam 2. Zo speelde Luc Preeker volgens mij tegen de qua rating sterkste tegenstander op bord 4.

De partij zelf was redelijk standaard. Ik speelde met zwart en het werd een Tarrasch in de Franse doorschuifvariant. Na de breekzetten c5 en f6 had ik de keuze om de f-lijn open te maken. In plaats daarvan schoof ik de koningsvleugel dicht door f5 te spelen. De witte loper op e3 deed daardoor niet veel meer maar ikzelf moest een lange omweg maken om mijn eigen lichte loper actief te krijgen. In plaats daarvan kozen wij er beiden voor om te gaan spelen op de damevleugel. Naar mijn mening stond ik daar actiever en door een positioneel gunstige ruil kreeg ik steeds meer grip op de stelling. Door de open a-lijn pakte ik het initiatief en na een grote afruil bracht mijn zet Da3 grotere problemen voor wit. Mijn paard stond behoorlijk sterk waardoor er gecombineerd kon worden met Paard en Dame. Wel moest ik eerst eeuwig schaak eruit halen door een rustige h6 in te lassen. Als ik deze zet had gemist, was de partij pot remise geweest.

Zoals het nu in de partij ging werden de vluchtvelden voor de witte koning ontnomen waardoor ik met een paar schaakjes een stuk kon ophalen. Als wit dit zou voorkomen liep hij mat. Wel moet ik hierbij vermelden dat Henk na de partij direct zijn eigen fout wist aan te wijzen. Hij had daarin gelijk. In plaats dat zijn koning op h2 bleef staan had een Df3 aan zijn kant mijn aanval behoorlijk verslapt. Of er dan nog winst in zat was nog maar de vraag.

Al met al ben ik erg tevreden met het resultaat. Met het team en daarbij behorende sfeer. Maar doordat ik weer terug verhuisd ben naar Grootebroek was dit voorlopig mijn laatste externe wedstrijd voor Purmerend. Ik heb daar samen met mijn verloofde, die uit Purmerend, komt een huis gekocht en keer daarom volgend seizoen weer terug naar Groene Zes-Schaaklust in Bovenkarspel. Ik heb het enorm naar mijn zin gehad en heb een lekker seizoen gedraaid. Op het moment ben ik bezig met mijn rijbewijs.. Zodra deze binnen is, zou het zomaar kunnen dat ik ooit weer terug keer bij deze prachtige club.

3. Kees Kerkdijk-Jan Sier 1-0

Een Italiaanse opening. Ook in de vorige wedstrijd tegen Volendam 2, op 26 november 2015 tegen Jan Veerman, kreeg ik toen de Italiaanse opening tegen.

De partij ging als volgt:

Voorafgaande aan de wedstrijd, net zoals de vorige keer, even met Henk Veerman gesproken. Hij is oud-lid van onze schaakclub in de tijd dat er in Volendam nog geen schaakclub was. We hadden het over onze partij van toendertijd en over de hevige sneeuwstorm in november 1978 toen het verkeer ernstige hinder ondervond, maar dat was echter geen enkel bezwaar voor de Volendammers om toch naar Purmerend te gaan om een avondje te schaken (Nu hebben de Volendammers een hele mooie faciliteit met het Pop- en Cultuurhuis PX). E.e.a. is in meer detail beschreven in het verslag van de wedstrijd van 26 november 2015 dat Henk klaarblijkelijk nog niet gelezen had. Dus hierbij gaat de link. Voor alle zekerheid zal ik de link ook nog per mail sturen naar de mailbox van de schaakclub Volendam: verslag van Volendam-Purmerend van 26/11/2015

4. Reinier Bodemeijer-Luc Preeker 1-0

Luc zette de partij weer superscherp op waarbij hij op een gegeven moment vier pionnen offerde om een aanval op de witte koning te krijgen. Ook al werd de koningsstelling ontmanteld (g- en h-pion verwijderd), de ontblote koning kon desondanks niet door de twee zwarte toren mat gezet worden. Met stukkenruil werd de aanval van Luc door Reinier ontzenuwd en kon het materiële voordeel van wit de doorslag gaan geven.

5. Rob Hählen-Gerard Veerman remise

Laat ik er kort over zijn. Dit was niet mijn beste partij. Als het me niet lukt om een voorsprong van twee pionnen winst in de opening te verzilveren, dan kan ik beter gaan toepen. Een combinatie met een damewinst voor twee stukken maar voor de helft gezien, de slotzet gemist.
Waar ik na het voortvarende begin een misrekening kon doen heb ik die niet nagelaten. Veel, heel veel, spoken gezien.
Tsja, een treurig extern seizoen.

6. Jan Veerman-Ton de Veij 0-1

Mijn partij tegen Jan Veerman verliep in 1e instantie prima voor mij. Ik vond eigenlijk dat zijn stelling ietwat weg had van gatenkaas.
Ik kon op de 17e zet de witte koning aanvallen, waardoor hij niet meer kon rokeren.
Op de 22e zet won ik een centrumpion. Daarna ging ik met mijn dame naar een verkeerd veld, waardoor Jan op de 27e zet een stuk won, waar tegenover ik wel weer een pion won en een stevige aanval kreeg. Toen wit hierna misgreep met een slechte torenzet, kon ik mat dreigen en tevens de toren aanvallen. Overigens kon wit mijn mooie loper nemen, maar met een dame tegen dame en paard en een koning die niet erg lekker stond, wist ik diverse pionnen te slaan waarna wit geen pion over hield en ik 6 pionnen meer had.

Door steeds maar schaak te geven had ik in ieder geval remise in handen, met tevens dreiging om de dames te ruilen. Dat lukte omdat in opperste tijdnood Jan Veerman de dame zelf aanbood. Jammer voor hem stond deze echter ongedekt en kwam er een eind aan een spannend potje.

7. Ties Wijnen-Martijn Veerman 1-0

Mijn tegenstander speelde nogal planloos.
Zijn tegenactie was makkelijk te pareren.

8. Hans Keizer-Serkan Milli remise

De partij liep uit op een eindspel waarbij Serkan reen loper en drie pionnen had. Wit had twee pionnen en een paard. Serkan verkeerde in tijdnood maar speelde alert en snel waarbij hij erin slaagde met de twee vrijpionnen op te rukken. Daarbij moest zijn tegenstander vrij veel tijd verbruiken zodat ook zijn tijd nijpend werd. Op een gegeven tijd kon Serkan, onder ruil van de stukken en twee pionnen, de overstap maken naar een eindspel van koning alleen tegen koning met pion.
De stand was zodanig dat Serkan de oppositie had, dus winst. Maar helaas gaf hij vrijwel ogenblikkelijk, geplaagd door de klok, die oppositie weg zodat een remise-eindspel ontstond.
Overigens moest ook zijn tegenstander lang nadenken om de weg naar remise te vinden. Jammer voor Serkan, want bij winst had hij toch weer wat extra punten aan de felbegeerde Elo-rating kunnen toevoegen.
De bestudering van deeltje 1 van Euwe over het eindspel wordt aanbevolen.

De wedstrijd Volendam-Purmerend was de laatste wedstrijd in de NHSB-competitie Klasse 2C.
Met deze overwinning eindigen we op de derde plaats.
Een niet onverdienstelijk plaats temeer daar we tegen beide koplopers een 4-4 gelijk spel wisten te bereiken.

Maar uiteraard hadden we op meer gehoopt, met name promotie naar de eerste klasse.
De teamleider zal de resultaten analyseren en mogelijkerwijs met concrete suggesties komen voor het seizoen 2018/2019.

.

Op donderdag 29 maart 2018 speelde Purmerend 3 een uitwedstrijd tegen Volendam 2 in het kader van de NHSB-Competitie Klasse 2C.

We werden gastvrij ontvangen in het gebouw Pius X nadat we door een behulpzame bardame naar de goederenlift verwezen waren waarmee we snel de schaakspeelzaal bereikten alwaar we direct op koffie vergast werden.
Voor Volendam een belangrijke wedstrijd: winst zou handhaving betekenen in de NHSB klasse 2C. Een andere uitslag zou degradatie betekenen.
Echter, volgend seizoen komt er een ander regime van KNSB en NHSB competitie, wellicht een uitdunning van NHSB teams die de voorkeur geven aan de KNSB competitie. Wellicht dat Volendam 2 dan niet hoeft te degraderen. Uiteraard wensen wij de palingvissers volgend jaar weer te ontmoeten.

Met deze troost voor Volendam haalden we uit: 2-6. Dit levert ons een derde plaats op in de eindrangschikking in klasse 2C.
Rik Slaman behaalde winst en werd daarmee koploper met 5,5 uit 7 (79%) in Klasse 2C.

Interessante partijen waren te zien van onze oud-leden Frans Vlugt (interne competitie) en Henk Veerman tegen onze Rik Slaman.

Uiteraard zal binnenkort een uitgebreider verslag met de partij-impressies verschijnen evenals een afsluitende analyse van de teamleider.

.

.

Op donderdag 8 maart 2018 werd de wedstrijd Purmerend 3-Krommenie 2 verspeeld. De uitslag werd 4-4 waarmee we niet ontevreden zijn.

Zoals uit de stand blijkt zal óf Krommenie óf ZSC Saende kampioen worden. Tegen beide kampioenskandidaten hebben we een gelijkspel uit het vuur gesleept.
In de laatste ronde is voor ons wellicht nog de derde plaats bereikbaar op voorwaarde dat we met grote cijfers van Volendam winnen zodat we De Waagtoren in bordpunten vóór blijven.

“1e team ook volgend seizoen in 1e klasse“. Zo keek het eerst team tegen het seizoen 2017/18 aan. Het derde team hanteert de slogan: Nog een keer in NHSB klasse 2C? Volgend jaar moeten we echt promoveren naar NHSB Klasse 1!@@#@!!!!

Traditiegetrouw volgen hieronder de partij-impressies van de spelers:

               Stand in NHSB klasse 2C met nog één ronde te gaan.

bord 1 Simon van der Woude – Ton de Veij 0-1
Tot de 19e zet was de stand gelijk, al vond ik wel dat Simon van der Woude met d4, c4 en e3 wel de partij passief opzette. Na mijn 10. …, h6 en 12. …, g5 maakte ik aanstalten om zijn koningsstelling onder vuur te nemen. Toen hij zijn goede witveldige loper op h5 posteerde en bij de volgende zet mijn paard pakte ging het snel bergafwaarts met wit.

Ik begon me op de damevleugel te roeren door pion c4 onder vuur te nemen waarna hij in behoorlijke tijdnood kwam.

Na mijn pionopmars 25 …, d5 kon ik doorstoten naar d4, waarna hij op de 31e zet in een kansloze stelling ook nog zijn dame weggaf.

bord 2 Rik Slaman – Peter Alberts
Ik had mijzelf voorbereid op een Franse partij maar ik kreeg een andere tegenstander dan ik had ingecalculeerd. Normaal gesproken baal ik dan maar Peter speelde ook keurig Frans. Toch moest ik op de derde zet al aardig wat tijd investeren. Ik begon aan mijzelf te twijfelen.. Ga ik voor een klassieke doorschuifvariant of ga ik hier voor het Milner Berry Gambiet? Ik koos voor het laatste. Het Milner Berry Gambiet is een variant die ik graag met zowel wit als zwart speel maar ik ben me er van bewust dat er een remise variant in zit voor zwart. Als wit dat ontwijkt komt zwart lekkerder te staan. Als zwart er niet voor gaat komt er vuurwerk op het bord met leuk spel voor zowel wit als zwart. Peter is een tegenstander waarbij een remise geen schande is maar gelukkig had Peter ook zin in een leuke scherpe variant.

Door het gambietje had ik een pion minder maar ter compensatie wat ontwikkelingsvoorsprong. Op een gegeven moment rokeerde zwart lang terwijl mijn stukken juist op de dame vleugel gericht stonden. Misschien stond de koning zelfs beter op e8. Door de open lijnen naar de koning toe moest zwart in de verdediging terwijl ik met ontwikkelingszetjes een aanval opbouwde. Op een gegeven moment won ik een kwaliteit. Als zwart dit niet toe had gelaten moest hij constant rekening houden met aftrekschaakjes. Toch had ik er volgens Shredder meer uit kunnen halen in plaats van dat ik het kwaliteitje pakte. Alleen ook na het winnen van de kwaliteit bleef de druk op de stelling van zwart daar. Echt een directe winst kon ik alleen niet vinden. Afwikkelen naar een eindspel was ook riskant. Ik had weliswaar halverwege de partij een kwaliteit gewonnen maar de geofferde pion in de opening had ik nog niet teruggezien. Daarom besloot ik om zoveel mogelijks stukken op het bord te houden en om de druk verder op te bouwen. Door een tactisch trucje kwam de a-lijn open waardoor er dame winst in kwam voor wit.

Het was een leuke pot waarin het spel van wit makkelijk leek maar waar zwart het op creatieve wijze het lang genoeg moeilijk maakte. Ik was uiteindelijk opgelucht met de overwinning. Niet heel veel later stond het 4-4. Een prima resultaat tegen de koploper.

bord 3 Jan Schol – Kees Kerkdijk 1-0
Jan Schol bleek bij Stork Amsterdam gewerkt te hebben, een oud-collega van Henk Breeuwsma. Omdat ik ook bij Stork gewerkt heb werd het een wedstrijd tussen twee oud-Storkianen.  Mijn kantoor was een aantal jaren gevestigd op het terrein van Stork Amsterdam, mooi gelegen aan het IJ tegenover het CS. Vorig jaar bezocht ik het terrein wegens een Flamengo concours. Dit concours werd gehouden in dezelfde hal waar vroeger Door Stork sterilisatoren, homogenisatoren e.d. werden geproduceerd.
Jan Schol blijkt ook twee octrooien op het gebied van homogenisatoren op zijn naam te hebben staan. De formulering en indiening van de octrooiaanvragen is toendertijd (rond 2001) door een medewerker van mij verzorgd. Dus bijna zou ik Jan Schol rond 2001 gesproken hebben over zijn uitvinding. De wereld is klein. Voor zijn uitvindingen, zie de octrooischriften WO 02/04105 A1, NL 1018487 C respectievelijk EP 1 273 340 B1.

Een interessante partij met een opening die een kruising was tussen Nimzo-Indisch, Meraner en Hollands met een echte stonewall c6-d5-e6-f5. Ik had wel mijn loper van de zwarte velden afgeruild tegen een paard, maar wit had zijn loper op de zwarte velden nog. Maar de zwakte op mijn zwarte velden kon of werd niet uitgebuit worden.

Wit had steeds licht voordeel tot zet 26 toen ik een kwaliteit aanbood met als compensatie twee pionnen waaronder een pion op g3, een soort angel in de koningsstelling. Jan weigerde de kwaliteit en ik kreeg licht voordeel. Maar ondanks dat het dringen was op de velden g1-h1-g2-h2 begon Jan de h-lijn te bezetten en maakte aanstalten om de zware stukken te tripleren op de h-lijn.  Vooralsnog bleven de kansen gelijk maar op de 33e zet blunderde ik waardoor mat in drie mogelijk werd. Opgegeven: it is all in the game!!

Toch een leuke partij gespeeld met een heleboel leermomenten, vooral als je naderhand Fritz er op los laat.

En 4-4 tegen de koplopers van onze klasse is geen gek resultaat. We zien naar uit naar de wedstrijd Krommenie-ZSC Saende waarin de beslissing zal vallen welke club zich kampioen van klasse 2C mag noemen.

bord 4 Luc Preeker – Cees Grootjen 0-1
Luc Preeker speelde een aanvalspartij zoals we van hem gewend zijn maar zijn tegenstander, in een Siciliaanse Verdediging, sloeg de aanval af en won een stuk, waarna onze crack opgaf.
Na afloop waren we, d.w.z. Luc en Kees (die ook door een rampzet verloor) dat het aan de tafel lag waaraan wij beiden zaten. De tafel trok ongetwijfeld negatieve aardstralen aan die met name de Purmerenders verleidden tot slechte zetten. Dus het lag echt niet aan ons!!!
Maar alle gekheid op een stokje. Luc, Rik en Paul hebben nu de topscore van 75% in ons team. Nu even een sprint maken tegen Volendam in de laatste ronde!! “Het laatste rondje” om het met André Hazes te zeggen!!

bord 5 Anneke Schol-Grin – Frank van der Moolen 1-0
Ik had het genoegen tegen de enige dame van Krommenie aan te treden.
Met de zwarte stukken ging me dat echter helemaal niet goed af. Ik speelde een opening die ik nog niet eerder op het bord had gehad. Nu doe ik dat vaker, maar nu kwam ik erg passief te staan.
Eigenlijk kwam ik geen moment in de partij. Reële ideeën had ik niet. Ik kon alleen maar ‘nutteloze’ zetten doen.
Het leek desondanks lange tijd of er weinig aan de hand was, maar tenslotte wist Anneke toch een slecht gepositioneerde pion van mij onder vuur te nemen. Met het overmeesteren daarvan was de verdediging doorbroken en was het vrij snel over en uit.
Van mij zeker geen goede partij.
Nou, dan de laatste wedstrijd tegen Volendam maar weer eens een lekkere partij winnen, zoals Rob ook al voorstelt.

bord 6 Rob Hählen – Ronald Kraakman remise
In mijn partij gaat het tot en met zet 15 gelijk op, een licht plusje voor mij volgens Fritz 16.
Even daarvoor heb ik mijn tegenstander uitgelokt om een aanval op mijn rokadestelling in te zetten, maar ik had ingeschat dat ik makkelijk kon verdedigen. Door het accent op de aanval te leggen zou zijn koning in het midden blijven, wat mij compensatie geeft.
Mijn 16e zet (f4) is de basis van mijn verdedigingsplan, maar ik heb overzien dat dat veld e3 voor zijn paard weggeeft. Zijn 16. …, Pg4 dreigt mat en 17. …, Pe3 levert kwaliteitswinst op vanwege een vork op mijn dame en toren. Fritz geeft zwart na de kwaliteitswinst een plus. Kennelijk overziet mijn tegenstander ook iets want hij geeft een schaak met de loper op e3 en ontneemt zo dat veld voor zijn paard.
Door te rokeren versmaadt hij vervolgens nog een kans en staat het weer gelijk. Ik had gezien dat ik met Dxh7 een goede verdedigingsmogelijkheid had. Toen ik een grote afruil in de stelling bracht leek het me, met niet al te veel tijd meer op de klok, een goed moment om een tactisch remiseaanbod te plaatsen (maar wel zonder overleg, ik was al lang blij met een blauw oog te kunnen ontsnappen…). Mijn tegenstander nam dat aan, hij was nog gefrustreerd over de gemiste kwaliteitswinst.

Weer is het me niet gelukt in de externe competitie een partij te winnen. Dat moet dan maar tegen Volendam gebeuren, al is dit op te schrijven natuurlijk de Goden verzoeken.
Als ik naar de scoringspercentages van ons team kijk dan is duidelijk dat Frank en ik met resp. 20% en 30% duidelijk uit vorm zijn. Zouden we beiden af en toe een halfje meer gescoord hebben dat zouden we nu kampioenskansen gehad hebben.

bord 7 Robbin Neeft –  Serkan Milli (invaller) remise
Serkan bracht het eerste halve punt binnen ondanks dat hij in een eindspel met ongelijke lopers en twee min-pionnen terecht kwam. Maar de pionnenstructuur en zijn centraal gepositioneerde koning waren toch voldoende voor remise. Compliment voor Serkan.

bord 8 Ties Wijnen (invaller) – Ko Scheurer   1-0
Ik wilde niet weer verliezen, dus ben voorzichtig begonnen met nuttige ontwikkelingszetten.
Mijn opponent probeerde een aanval op mijn koningsvleugel, die op niets uitliep. Ik snoepte hem een pion af. Een remise aanbod heb ik geweigerd.
Daarna won ik een pion aan de andere kant van het bord met solide spel.
Ik kreeg er steeds meer zin aan. Vervolgens ging hij forceren, waarna ik materiaal won zodat hij gedesillusioneerd opgaf.
Het was een manier van spelen van mijn kant zoals ik doorgaans niet gewend ben, maar leverde wel de volle buit op.

Tot besluit:
1) Allereerst dank aan de invallers voor hun goede prestatie.
2) Ook dank aan Cor Groot die als scheidsrechter optrad!!
3) Aan de hand van de Elo-rating van de spelers is nagegaan wat de statistisch verwachte uitslag is: 4,2-3,8. Dus afgerond komt men op 4-4 hetgeen ook de gerealiseerde uitslag geworden is.

.