Team I
1e team behoudt ongeslagen status
Gisteren speelde het 1e team in Utrecht tegen nr. 2 Oud Zuylen Utrecht.
Vorig jaar ging deze wedstrijd, ook in Utrecht, met 6-4 verloren, dus dat moest nu maar veranderen.
De start was niet echt hoopvol. Eerst offerde Wim aan bord 6 in een ietwat frivole bui een loper op h3 tegen de pion aldaar.
Tegenstander Robert Beekman schrok bij terugkomst aan zijn bord zichtbaar van deze zet, maar na alles eens goed te hebben doorgerekend, kwam hij met een voorlopige oplossing.
Na ruim 2 uur verliest onze 5e bordspeler Enrico van André Bouwmeester. Zijn koningsvleugel werd volledig opgeblazen en heeft onze man dus een vormcrisis of niet? Wat is vorm? Enrico kan altijd wel uit het niets iets creëren, maar deze keer lukte dat in het geheel niet.
Na bijna 3 uur verliest Anton aan bord 1 van de Utrechtse topper Vincent Diepeveen. De opening van zwart, Caro Kann, werd door Anton met het agressieve h5 flink aangepakt, althans zo leek het, maar de droom van Anton om weer eens een FM te vloeren bleek een luchtkasteel te zijn.
Maar dan is daar 1e bordman van het 2e team, Michael Yu, ingevallen voor topscorer Nicky, die wegens drukke studiebesognes niet kon spelen. Tegen Huib Oly snoept hij op a7 een pionnetje, moet even goed opletten dat zijn dame niet wordt ingesloten. Doet dat heel handig en pakt nog een pion met een prima stelling en het aansluitingspunt wordt na 3 uur aangetekend. Prima gespeeld Michael!
Even later is het aan Yong Hoon om de stand weer gelijk te trekken tegen FM Pieter Nieuwenhuis. Her en der subtiel spel van onze man met een prima loper tegen de wat slechtere loper van zwart. De laatste 3 partijen gewonnen, dus is hij in vorm!
We komen na 3,5 uur weer op achterstand, omdat Giel spelend tegen oud-Nederlands jeugdkampioen in de jaren 70 van de vorige eeuw, denkt dat hij beter staat, maar Meindert had toch meer gezien, dus hij was volgens Giel beter en won terecht.
Kort daarna trekt Pieter aan bord 4 de stand weer gelijk. Dirk Floor kreeg geen vat op het gehaaide spel van onze Beemsterling en zo was het 3-3.
Lucas spelend met de zwarte stukken op bord 8 kreeg te maken met Tom de Jong (FIDE-rating zo rond de 2250). De sympathieke Utrechter, sinds ruim een jaar weer actief als schaker, had al eens in 1989 de reservegroep van het Hoogovenstoernooi gewonnen en mocht in 1990 met een rating van 2350 deelnemen in Grootmeestergroep B. Hij remiseert met Zsuzsa Polgar (2500) en ook met de sterkste van de vermaarde Polgarzusjes, Judith (2550) maakt hij remise.
Voorwaar dus een zeer geroutineerde opponent. Lucas offert een pion voor een actieve stelling, wint met sterk spel de pion terug en nog eentje, maar de stelling blijft in evenwicht en ietwat teleurgesteld moet hij in remise berusten. Hij vond het evenwel erg leuk om tegen zo’n gelouterde speler uit te komen.
De 2e remise volgt kort daarna. Peter aan bord 10 heeft zijn stelling volkomen dichtgetimmerd en Marcel van Os krijgt geen kans om ook maar iets te bereiken.
Dan begon ik mijn verhaal met Wim. Hij vocht als een leeuw tegen de door hemzelf gecreëerde materiële achterstand en telkens moest Robert Beekman alle zeilen bijzetten om naderend onheil te voorkomen. Wim gooide er nog een kwaliteit tegen aan, maar wit liet zich niet van de wijs brengen en dus stonden we weer achter met 4-5.
Resteerde aan bord 2 Barry tegen Menno Okkes. Met slechts een miniem voordeeltje moest hij voor de winst gaan. En na uiterst secuur spel, kwam hij beetje voor beetje beter te staan. Het leek toch op remise uit te draaien, maar wit greep 2 zetten voor het einde toch mis en zo werd het 5-5 en werd Barry onze Man of the match.
We zakken nu naar de 4e plaats maar op 6 punten uit 5 wedstrijden mogen we zeker trots zijn.
Zo’n goede start hebben we in jaren niet mogen meemaken en de derde helft in een Tapasrestaurant aan de gezellige Oudegracht was weer zeer gezellig.
De volgende wedstrijd is op 3 februari thuis tegen Wageningen met o.a. Jan Timman.
Rest mij nog om iedereen gezellige Kerstdagen en een heel gezond en voorspoedig 2018 toe te wensen.
KNSB bekerteam vindt Waterloo in Alkmaar
Afgelopen dinsdagavond speelde ons bekerteam in de 2e ronde in Alkmaar tegen De Waagtoren, een team dat ondanks dat ze in de 2e klasse spelen, niet te onderschatten is.
Al vrij snel verloor Enrico van de 18-jarige Maaike Keetman, die tegenwoordig voor het Nederlandse Olympiade team uitkomt en van wie we waarschijnlijk nog veel zullen horen.
En toen Giel ook verloor zag het er slecht uit, maar Pieter stond tegen oud-lid Danny de Ruiter goed en ook Barry heeft kansen.
Zo tegen 24.00 uur wint Pieter, maar gaat er bij Barry in de combinatie iets mis en verliezen we met 1-3.
Jammer mannen maar de competitie vind ik toch wel iets belangrijker.
Bedankt voor jullie inzet.
Ton de Veij
Enerverend middagje Arnhem
Gisteren begon het 1e team met een 0-2 achterstand aan de moeilijke opdracht om dit nog te herstellen.
Op 2 voorafgaande donderdagavonden waren Lucas (bord 8 tegen Michiel Blok) en Wim (bord 5 tegen Tom Bus) al naar Arnhem getogen om daar vooruit te spelen wegens andere verplichtingen op de zaterdag. Helaas verloren beiden hun partijen.
Maar ons achttal was vastberaden om dit Arnhems varkentje te wassen.
Na ruim 2 uur konden we de 1-2 scoren, doordat Pieter aan bord 4 geen spaan overliet van de slappe witte openingsbehandeling van Otto Wilgenhof.
Een uurtje later was het echter alweer 1-3, omdat Enrico (bord 6) behoorlijk in de knoei was gekomen. Meestal manoeuvreert hij zich daar wel uit, maar Wouter van Rijn maakte het koel af.
En het werd zelfs 1-4, omdat Giel (bord 7) wat al te voortvarend aan het aanvallen was en daarbij zijn langgerokeerde koning ietwat uit het oog verloor. Analyses achteraf lieten echter zien dat de verdediging wel wat beter had gekund en ook de aanval liet wat te wensen over. Jammer voor Giel, die tegen zijn 1e nederlaag aan liep.
En tja dan wordt het toch wel een beetje zoals het weer op deze dag, af en toe zon, maar ook heel veel donkere luchten.
Maar zie daar was dan weer het zonnetje in de persoon van Peter,”opgeofferd”aan bord 1.
Gesterkt wellicht dat hij niet Bob Beeke (hun kopman) aantrof maar Pieter Verhoef een tegenstander van minder formaat maar wel hoger gerated dan Peter, speelde Peter een prima partij waarbij hij 3 pionnetjes snoepte en zijn tegenstander na 3,5 uur uiteindelijk het zinloze in zag van zijn verzet.
Nicky aan bord 9 tegen Sander Berkhout had een mooie witte pion op d6 gestald, hetgeen de Arnhemmer veel hoofdbrekens bezorgde. En toen er op b4 door wit nog een pion werd geofferd, werd de witte druk wel heel erg hoog. In de steeds groter wordende tijdnood voor onze man wist hij steeds de juiste voortzetting te vinden en kon Nicky (topscorer met 3,5 uit 4) weer een zege toevoegen. Klasse gespeeld!
De gelijke stand van 4-4 werd op het scorebord gebracht door Yong Hoon aan bord 2 tegen Peter Boel. Die stond echt heel goed, maar onze man wist allerlei verwikkelingen in de stelling te brengen, waarbij Boel in een gelijke stand de kwaliteit verloor (was een soort van Jan(Boel) en werd het punt binnengesleept, maar oef, dat was echt peentjes zweten.
Bleven over Barry aan bord 3 tegen hun topper Bob Beeke en Anton aan bord 10 tegen Murat Duman.
Stonden ze nou gelijk of beter of minder?
Ik zag dat Barry moest knokken om een eindspel van T en 3 verbonden pionnen tegen Barry L/P en 1 pion remise te houden en Anton stond wellicht weer ietsie beter.
Maar toen Anton in de wil om te winnen een pion verloor, zag het er slecht uit. Maar zijn prima loper was beter geposteerd dan het witte paard en dat zou wit niet zomaar winnen. In de razend spannende eindfase met wederzijdse tijdnood was wit zo vriendelijk om ook een pion weg te geven, waarna de kansen gekeerd leken.
Barry (die tegenwoordig aan het hardlopen is, o.a. vorige week de 7-heuvelenloop in Nijmegen en dus aan zijn uithoudingsvermogen werkt) had daar nu veel profijt van want ook hier was het spannend en uiteraard ook weer tijdnood.
Eerst bereikte Barry na 5,5 uur de veilige remisehaven na heftig geboden tegenstand en toen even later de arbiter van dienst mij vertelde dat Anton had gewonnen kreeg ik een heel zonnig gevoel over me.
Helaas had de goede man zich vergist, want ondanks dat Anton het paard had gewonnen stond de pion die moest promoveren op het verkeerde promotieveld, zodat het remise werd. De uitslag 1-0 voor ons stond al op het wedstrijdformulier.
Ondanks dat is na de 0-2 achterstand bij aanvang het uiteindelijke resultaat iets waarop we trots mogen zijn.
Mannen bedankt weer voor jullie geweldige inzet.
Het etentje na afloop in Brasserie De Burcht met een korting van 50% (IENS) dankzij een attente Nicky (hij was de hele middag scherp) smaakte ons uiteraard voortreffelijk. 5 punten uit 4 wedstrijden, het kan slechter.
Over 3 weken op 16 december spelen we in Utrecht uit tegen Oud-Zuylen.
Verrassend gelijkspel van AAS tegen 1e team
Na het seizoen uitstekend te zijn gestart, trad ons 1e team afgelopen zaterdag aan tegen de Alternatieve Aalsmeerse Schaakvereniging (AAS), die afgelopen seizoen uit de 2e klasse promoveerde. De 1e 2 wedstrijden van AAS gingen nipt verloren, dus we waren gewaarschuwd.
Maar na zo’n 3 uur leek het een gemakkelijke overwinning te worden, want de stand was toen al 3-0.
Eerst was het Yong Hoon aan bord 3, die Ad van den Berg een onplezierige middag bezorgde. Na 1 uur bood Ad remise aan, maar na overleg met Yong Hoon speelde hij door. Was eigenlijk een veel te leuke partij om te remiseren. In een potsierlijke stelling met o.a. toren tegen 4 pionnen voor onze man en nog vele stukken en een tegenstander die niet had gerokeerd, kwam dat laatste de Aalsmeerder duur te staan.
Na 1 uur spelen kwam Wim Luberti (bord 6) tegen A. Keessen naar mij toe en zei me, dat hij zijn partij ging winnen. Bij beschouwing van zijn bord zag ik dat nog niet echt, maar Wim zei, dat hij dit vaak speelde en niet meteen wilde winnen, want het was nog vroeg in de middag en hij wilde zijn tegenstander nog even laten spartelen. Zou hij dat hebben bedacht omdat de tegenstander Aas heet en zou Wim van vissen houden?
Inmiddels had Lucas aan bord 8 na een prima korte partij al na 3 uur gewonnen van Jasper van Eijk en even later volgde Wim dus. 3-0
Anton aan bord 10 tegen Peter Poncin stond zeker beter, pionnetje voor. Maar toen hij de pion offerde voor een winnende koningsaanval bleek dat helaas niet het geval en werd het remise.
Echter aan bord 1, 2 en 4 ging het al vanaf de start niet al te florissant. Eerst verloor Pieter aan bord 4 tegen Jeffrey van Vliet, die een dame offerde tegen de toren, maar daarvoor veel moois terugkreeg, o.a. een ver opgerukte pion en stukken die deden waarvoor ze bedoeld zijn.
Even later viel het doek voor Enrico aan bord 2 tegen Mark Trimp. In een zeer gecompliceerde stelling met een pionnetje minder (waarschijnlijk geofferd, maar dat weet ik niet) en opeens was het uit. Ook niet gezien hoe dat ging.
Je kan toch niet overal tegelijk bij zijn, zeker als je ook nog eens het 2e team erbij hebt.
Nicky aan bord 7 was grieperig en speelde een degelijke partij tegen Simon Groot. Het leek er op, dat hij aan het langste eind zou trekken, maar uiteindelijk kon hij toch niet meer bereiken dan remise, 4-3.
Bij Barrie aan bord 1 tegen Johannes Rudolph speelden zich heftige taferelen af. Ook hier had wit een dame voor een toren geofferd (zou dat een Aalsmeerse specialiteit zijn?) en even later nog een kwaliteit. En hoe Barrie ook worstelde om onder de immense druk uit te komen van penningen en de 2 geweldig sterke lopers van wit, hij dolf het onderspit tegen de sterk spelende Aalsmeerder. Er was volgens Barrie nog 1 ontsnappingskans maar in tijdnood vond hij deze niet. 4-4.
Resteren Giel aan bord 5 tegen Paul Schrama en Peter aan bord 9 tegen Henk Noordhoek.
Giel leek wat beter te staan en Peter stond een pionnetje achter, maar de stelling was zeer gesloten, dus dat redde hij wel.
Zeker toen gezamenlijk werd besloten om beide partijen te remiseren en de uitslag van 5-5 op het scorebord kwam.
AAS bleek dus zeker geen gemakkelijke prooi en beet flink van zich af.
4 punten uit 3 wedstrijden, voorwaar een mooie start.
Volgende wedstrijd op 25 november uit tegen ASV in Arnhem.
Ton
1e team niet tevreden na verrassend gelijkspel
Tegen het sterke Charlois Europoort uit Rotterdam, dat het afgelopen seizoen uit de M-klasse degradeerde speelde ons team een sterke wedstrijd.
Het begin beloofde niet veel goeds, want de heren van ons steeds maar uitbreidende wegennet presteerden het om zowel de Coentunnel, de A4 halverwege Amsterdam en Den Haag en de Maastunnel af te sluiten, hetgeen een chaos op de weg gaf. Gelukkig waren we al om half elf uit Purmerend vertrokken en om 13.15 uur (2 3/4 uur reistijd) over een kleine 100 km konden we toch met enige vertraging aan de zware match beginnen.
Charlois uitgerust met 1 GM, 3 IM’s en 2 FM’s en de vorige wedstrijd met 9-1 gewonnen was natuurlijk de favoriet.
Maar na zo’n 2,5 uur was de verrassende tussenstand 2-0 in ons voordeel.
We werden daarbij geholpen door de tegenstander van Giel Robin Lecompte die het presteerde om niet op te komen.
Ik heb zoiets nooit begrepen, temeer daar Charlois thuis speelde en dus kennelijk geen invaller achter de hand hadden. Misschien een gevalletje van onderschatting?
Enrico aan bord 4 speelde tegen de oud Belgische jeugdkampioen en IM Steven Geirnaert een prima partij. Het ratingverschil van 240 was hier niet te merken en Enrico scoorde zijn 2e overwinning.
Pieter aan bord 3 speelde ook al tegen een Belgisch IM Stefan Docx en bereikte ondanks een pionnetje achterstand moeiteloos de remisehaven geholpen door lopers van ongelijke kleur.
Na zo’n 3,5 uur spelen stond het weer gelijk omdat eerst Wim het onderspit dolf aan bord 5 tegen GM Erik van den Doel. Het ratingverschil van bijna 400 was hier goed te merken volgens Wim. Hij kreeg weinig kans ondanks zijn origineel gespeelde opening.
Peter aan bord 9 had een prima stelling in handen en het zag er goed uit. Wel tijdnood en daarin miste hij een venijnige tussenzet van Valery Maes en toen was het ineens uit.
Maar na 4 uur stonden we weer voor, nu met 4,5-2,5.
Eerst won Barry aan bord 2 tegen FM Michel de Wit. Hij stond de gehele partij al beter en wist dit voordeel mee te nemen naar het eindspel.
Even later won Nicky aan bord 8 tegen Kambiz Sekandar. Volgens eigen zeggen “Pas nadat ik echt verloren stond begon ik nuttige zetten te vinden met uiteindelijk een tijdnood schwindel”.
Het was in ieder geval een spannende en bezienswaardige partij.
Anton aan bord 10 stond volgens ons de gehele partij iets beter maar kon dit toch niet in winst uitdrukken. Mijn advies aan Anton om remise aan te bieden en daardoor in ieder geval een matchpunt te pakken werd door Cor de Wit geaccepteerd en dus konden we gaan hopen op een grote stunt, temeer daar Lucas aan bord 7 en Yong Hoon aan bord 1 wel ietsje minder stonden, maar daar zou toch wel één remise bij zitten.
Lucas tegen FM Roger Meng met 270 punten meer, keek tegen een pionnenmeerderheid op de koningsvleugel aan en met lopers van gelijke kleur was dat een moeilijke taak. Hij verdedigde zich met hand en tand maar moest uiteindelijk het onderspit delven. Analyse achteraf gaf aan dat zo rond de 50e zet hij een betere voortzetting op remise miste. Nu kwam hij net een tempo tekort.
Nou dan moest Yong Hoon het laatste halfje maar scoren. Tegen de sterke Belgische IM Thibaut Vandenbussche stond hij minder in een eindspel van T/L tegen T/L en 2 pionnen.
Echter de lopers waren van ongelijke kleur dus dat gaf hoop. Na ruim 5 uur spelen moest hij dan toch nog opgeven. Commentaar van Yong Hoon: “ik heb een slechte partij gespeeld”.
Zo bereikten we dus een 5-5 gelijkspel hetgeen ik vooraf niet had durven dromen.
Knappe prestatie mannen met toch een katterig gevoel dat er echt meer in had gezeten.
De nazit in het ernaast gelegen restaurant Burchtrust was gezellig.
Op 4 november wacht de thuiswedstrijd tegen het gepromoveerde en nog puntloze AAS uit Aalsmeer.
Ton de Veij