Vandaag :
♔ niets op de agenda
Vandaag jeugd:
Vandaag niets op de jeugdagenda

Team III

Jacob van Twisk brengt volle match-winst voor Purmerend 3

.

Dinsdag 12 december 2017 trad het derde team aan tegen De Waagtoren 5 in de NHSB competitie klasse 2C.


staande links op de foto Jan Poland! (Bron: website De Waagtoren, Alkmaar)

Het werd een enerverende avond.
Er waren drie bezoekende teams bij De Waagtoren die de gehele grote zaal (22 borden) vulden. Daarnaast werden nog 15 partijen voor de interne competitie gespeeld in de naastliggende bar-ruimte.

Ons team kwam vrij snel op een 2-0 achterstand.
Tegen half twaalf was de stand 3,5-2,5 in het voordeel van De Waagtoren geworden. Kerkdijk besefte dat hij moest winnen en dat lukte ook dankzij een wijfelende tegenstander en de tijdnood die een rol begon te spelen.

De volle aandacht richtte zich nu op Jacob van Twisk die een mooie vrijpion had die hij tot promotie kon brengen zodat hij een plustoren kreeg. Zijn tegenstander was echter ver opgerukt met een aantal pluspionnen ondersteund door een goede koningspositie.
Maar gelukkig kon Jacob koelbloedig zijn materiaalvoordeel langzamerhand verzilveren naar een overwinning.  Niet alleen bracht hij een vol bordpunt binnen, maar tevens ook twee volle matchpunten voor het team. Uitstekend gedaan, Jacob!!!!!

Luc Preeker won zijn partij ook en dat was zijn vierde winst op rij. Met 4 uit 4 100% is hij de beste puntenverzamelaar van het team.

Deze overwinning was broodnodig om in de race te blijven voor de titel én om niet in degradatiegevaar te komen.

 

zie website De Waagtoren voor het verslag van De Waagtoren.

 

.

De Dood of de Gladiolen (2)

 

NHSB klasse 2C: Purmerend 3 – Het Spaarne 2  4-4

gespeeld op 23 november 2017.

Eerder verscheen een artikel over het derde team onder deze titel, zie gladiolen 1, maar in de wedstrijd tegen Het Spaarne kreeg deze uitspraak voor het derde team zijn volle zwaarte en betekenis.

De sfeer was uitstekend.
Met het team van Het Spaarne uit Haarlem mochten we ook de oud-leden Paul Ruber en Wim Hoffenaar verwelkomen. Zij waren eind jaren 70 lid van onze vereniging.
Het betekende wel een spagaat voor de Purmerenders. Enerzijds zouden wij natuurlijk trots moeten zijn als zij beiden een goede prestatie gingen neerzetten want de basis daarvoor is uiteraard in hun jonge jaren bij de schaakclub Purmerend gelegd. Anderzijds stonden wij  onder de gegeven omstandigheden niet naar een topprestatie van onze oud-leden uit te kijken!
Verder deed Joost Jansen mee, o.a. arbiter tijdens het TATA-Steel toernooi en hij schudde dan ook hier en daar handjes onder onze clubleden.
Ook hadden enkele schakers al eerder de degens met elkaar gekruist, o.a. Rik Slaman tegen Paul Nering. Dus het leek veel op een reunie.

Schrijver dezes had het geluk om snel klaar te zijn zodat hij zich volop op het teamleiderschap kon storten. Ook Rik Slaman speelde vrij snel remise tegen Paul Ruber, zeker een mooie prestatie van Rik tegen een +2000 speler.

Een probleem was echter dat op de resterende borden stellingen stonden die nog alle kanten op konden. En zelfs tegen 23:00 uur was dat nog de situatie. Wanhopig probeerde de teamleider toch een schatting te maken van de mogelijke uitslag om tenminste enige guidance te kunnen geven aan teamleden die hem zouden kunnen polsen over al of niet aan te nemen of aan te bieden remisevoorstellen.

Het dilemma bleek meteen al toen Frank van der Moolen, hevig in tijdnood, kwam informeren wat de prognose was want hij was in hevige tijdnood  (volkomen normaal voor Frank) en wilde eventueel remise aan kunnen bieden. Welnu, de prognose was een plus voor Purmerend maar wel op basis van een overwinning van Frank omdat hij een kwaliteit voorstond!

Ook Ton de Veij had al gepolst over een uit te brengen remise aanbod omdat hij moeilijk stond. Dat werd toegestaan maar even later kwam hij vertellen dat hij toch verder zou spelen.

Luc Preeker bracht verlichting: als altijd een gambietpion achter kon hij zijn tegenstander toch niet overrompelen. Een toreneindspel met een min-pion zag de teamleider lang op zijn bord. Maar binnen korte tijd veranderde dat in twee pluspionnen en gezien het trefzekere zetten van Luc, duidend op groot winstvertrouwen, kon een overwinning tegemoet worden gezien. Korte tijd later was de 1-0 een feit.

De spanning liep echter verder op.

Ties Wijnen was verbijsterd omdat hij ongemerkt door zijn vlag was gegaan in een stelling waarin de strijd nog gestreden zou moeten worden.

Wim Hoffenaar speelde een goede partij tegen Paul Meijer. Paul stond ten tijde van deze partij eerste in de Keizer competitie en was 200 elo-punten sterker. Maar Wim kon Paul goed in bedwang houden en maakte welverdiend remise.

Paul Neering wilde remise aanbieden aan Frank, doch hij stuitte op een eensgezind “doorspelen” van zijn teamgenoten, en terecht want hij bracht wel een broodnodige winst binnen.
Dat heeft hij overigens wel geweten. De dood of de gladiolen vergt wel de uiterste inzet van een speler.
Na afloop moesten we hem de deur uitwerken. Ten eerste vergat hij zijn autosleutels en notatieboekje mee te nemen. Schrijver dezes ging achter hem aan en trof de helft van het team bij de uitgang met Paul duidelijk ongerust over het lot van zijn sleutels. Maar gelukkig kon ik, wuivend met zijn autosleutels en notatieboekje, hem uit de brand helpen.
Vervolgens moest Frank nog achter hem aan omdat Paul ook zijn ballpoint had vergeten, maar Frank kon hem nog voor het wegrijden de ballpoint in de hand drukken.

Bij een stand van 3,5-3,5 lag het lot in handen van Ton de Veij tegen Paul Mathot. Onder grote belangstelling van teamleden en clubleden werd de strijd gevolgd. De slogan “de dood of de gladiolen” werd nu veelvuldig gehoord.
Voor verdere verduidelijking van deze slogan zie gladiolen 2.
Vergeet ook niet te kijken naar wat Van Gaal erover zegt: gladiolen 3.

Al met al een zeer genoeglijke avond, een avond die je altijd zou willen meemaken tijdens een bondswedstrijd. Voor ons lidmaatschapsgeld hebben we overvloedig brood en spelen gekregen. Ook hebben we, gezien de belangstelling van de overige clubleden, anderen een leuke avond bezorgd.

Overigens kreeg schrijver dezes de opmerking van één der leden, horende de uitslag van 4-4, of ik nu ook weer moest schrijven dat, gezien de elo-ratings, we eigenlijk hadden moeten winnen.
Nou vooruit: Op basis van de ratings der spelers was de verwachting dat de wedstrijd in een 4,8-3,2 overwinning voor Purmerend zou eindigen. Gelukkig dat Elo niet alles zegt anders wordt het schaakleven zo saai!!

Binnenkort zullen de partij-impressies van de individuele spelers op deze website verschijnen.

De volgende bondswedstrijd van het Purmerend is een uit-wedstrijd op dinsdag 12 december a.s. tegen Waagtoren 5.

 

.

NHSB competitie klasse 2C Assendelft – Purmerend 3 4.5-3,5

Een kort verslag van deze wedstrijd verscheen eerder op deze website, zie kort verslag

Hieronder volgende de partij impressies van onze spelers.

 

 

Bord 1 Kees Kerkdijk
Een taveerne met een geheel eigen sfeer. Oppassen als u de speelzaal betreedt want er zijn  twee treden naar beneden. De notatiebiljetten (Raindroptime) liggen in het laatje in de kast waar ook de borden, stukken en klokken worden opgeborgen.
Mijn tegenstander was tevens wedstrijdleider voor de interne competitie en hij deed de indeling op zijn smartphone volgens een zelfgeschreven programma (app heet dat tegenwoordig) waarbij hij de biljarttafel in de gelagkamer als bureau gebruikte. Onze partij begon daardoor ietsje later maar dat was geen enkel bezwaar voor mij.
Er kwam een Sveshnikov in het Siciliaans op bord. Voor wit is veld d5 van belang en dat veld bezette ik met een paard. Maar langzamerhand kreeg mijn tegenstander het voor elkaar om veld d5 te ontzetten. De paarden verdwenen van het bord en ik bleef met een slechte loper tegen zijn goede loper zitten. Ook slaagde de opmars van de d pion zodat de voorsprong in ontwikkeling van de stukken van mijn tegenstander vrijwel direct beslissend werd. Na een krachtzet van mijn tegenstander gaf ik op, onverwachts voor Ton de Veij die mijn positie langslopend als gelijk had ingeschat.

In ieder geval mijn Sveshnikov opening weer eens opfrissen!!!

Bord 2 Ton de Veij
Beste teamleden,
Mijn partij tegen Peter van Straten verliep niet helemaal zoals ik het had gewenst.
Ik speelde de Philidor (die opening waaraan Rob zo’n hekel heeft) en raakte rond de 15e zet een kleine kwaliteit achter. Daarvoor had ik echter wel een heel sterk loperpaar.
Op de 28e zet bood mijn tegenstander remise aan. De stand was 1,5-1,5 en nadere beschouwing van de overige partijen leerde mij dat er perspectief in de andere stellingen zat. Toen ik evenwel na 5 minuutjes rondgelopen te hebben bij mijn bord aankwam, bleek dat Kees naast mij aan bord 1 ineens had verloren. Frank stond een paard voor maar ging in tijdnood onderuit. Dus stonden we met 3,5-1,5 achter. En aangezien het mij leek dat Luc en Paul niet allebei zouden gaan winnen, besloot ik om door te spelen.

En wat er dan zo vaak gebeurt, ik zou wel even gaan bewijzen dat ik beter stond en deed een kreukzet hetgeen mij nog een kwaliteit kostte. Als ik rustig was gebleven en mijn lopers wat heen en weer had geschoven had ik het nog even aan kunnen zien. Nu verloor ik en wonnen Luc en Paul en verloor het team met 3,5-4,5.

Bord 3 Rik Slaman
Dit keer ben ik wel tevreden over het grootste deel van de partij. Ik wist voorafgaand van de pot dat ik niet fit was en ik was daarom ook blij verrast dat mijn tegenstander koos voor een gambietje dat ik zelf erg graag speel met zwart. Rekenen in de opening was daarom niet nodig.
Pas op zet 10 kwam ik in een variant waar ik minder ervaring mee heb.
Het gambiet dat we speelden heet het Milner-Barry gambiet in het Frans en het ontstaat in een klassieke doorschuifvariant wanneer wit daarvoor kiest. Kenmerkend een vroege Ld3 op de zesde zet. Zie onderstaande stelling:

Als zwart denkt hier direct een pion te winnen resulteert dat in dame-verlies na een lullige aftrekschaak.. 6. … cd4x, 7. Dd4x – Pd4x 8. Pd4x – Dd4x 9. Lb5+! Mijn tegenstander speelde daarom Ld7 op de zesde zet. Ik besloot daarop om te rokeren.

Zwart besloot toen om de pion te winnen op d4. Vervolgens bood ik op mijn tweede pion aan door Pc3 te spelen. Als zwart de pion slaat, kun je na Te1 vrij snel de pion terug winnen door de penning die onstaat. Als zwart krampachtig vasthoud aan de d5 pion, jaag je hem weg met paard zetjes. Aad besloot om na Pc3 Db6 te spelen. De compensatie is vrij eenvoudig: Zwart heeft veel dame zetten gedaan en de dame vleugel ligt open. Wit staat een pionnetje achter maar heeft het initiatief en ruimte voordeel. Na lang drukken op de damevleugel werd dat fataal voor zwart.

Voor mijn gevoel maakte Aad de fout door g6 op te spelen.. ik kon daarna met tempo met en een tactisch trucje mijn loper op f6 krijgen waardoor zwart niet meer kort kon rokeren..

Later in de partij blunderde ik nog wel een kwaliteit maar gelukkig bleef de stelling ingewikkeld en de druk op zwart aanwezig. In principe had zwart het hier uit moeten spelen want de aanval die ik had, zag er leuker uit dan dat het was. Om spel te houden moest ik nog een pion offeren op a3. Zwart sloeg en na Tb1, maakte zwart de fout om Ta-c8 te spelen. Hierdoor kwam opeens een eeuwig schaak in de stelling maar ook hier zag Aad nog iets over het hoofd waardoor ik met een lullig trucje de dame kon winnen: Lb5!

Bord 4 Frank van der Moolen
Tijdens het voorstellen wist mijn tegenstander indruk te maken door mijn achternaam goed te kennen en nog wat feitjes boven water haalde. Hij vertelde me dat hij in 1985 bij zijn eerste bondswedstrijd in Purmerend ook tegen een Van der Moolen speelde. Dat zal mijn broer geweest zijn.
Dan de partij. De opening verliep prima. Op de 15e zet viel ik zijn paard aan met de verwachting dat die een veilig heenkomen zou zoeken. Maar geheel onverwacht ruilde hij het tegen een pion van mij. Wellicht hoopte hij op een slimme manier weer een stuk terug te winnen, maar dat zat er niet in. Ik moest wel wat penninkjes toestaan, maar enige zetten later leek ik daar prima uit te komen en stond ik gewoon een stuk voor. Dat had ik rustig uit kunnen spelen, eigenlijk zonder al te veel gevaar.
Waarom deed ik dat dan niet?
Ik wilde snel meer en ging op damejacht. Ik liet zijn pionnen oprukken, zodat hij een vervaarlijke vrijpion kreeg, de penningen kwamen terug, mijn tijd verstreek sneller dan de zijne, en die dame… die heb ik uiteindelijk nooit gekregen. Later bleek dat er toen ook nog niet heel veel aan de hand was, maar achter het bord vond ik in mijn beperkt resterende tijd niet de juiste voortzetting en was mijn verlies een feit. Triest genoeg bleek mijn onnodige verliespunt later ook nog eens het team de das om te doen.
Nou ja, het is niet anders. Ik vond het evenwel een leuke tegenstander, in een soms wat rumoerig cafe, met een te afleidende barjuffrouw die opvallend vaak met drinken langskwam. Volgende keer maar weer gewoon in Purmerend…

Bord 5 Rob Hählen
Mijn partij tegen Roel Spier in 9 zinnen:
1. Ik haat de Philidor, alweer onbedoeld in die opening terecht gekomen en mishandeld.
2. Zelden hebben in een opening mijn stukken zo slecht gestaan, op de verkeerde velden met een infarct op e2, het veld waar dame, loper en paard overheen moesten.
3. Een vriendelijk verzoek aan mijn toekomstige ex- en interne tegenstanders: speel vanaf half november alsjeblieft de Philidor tegen mij!
4. Het heeft iets heel treurigs en gênants om met …, h6, …, g5 en …, Tg8 onder de voet gelopen te worden.
5. Fritz is meer dan anders genadeloos over mijn armetierig tegenspel.
6. Denken dat ik nog enig tegenspel kan creëren ​met Dg7 (met Lf1 blijft het lastig keepen, maar is het niet direct uit) ​
en dan mat in twee overzien: zet mij maar in het achtste…
7. Lof voor mijn tegenstander die op de juiste momenten rake klappen heeft uitgedeeld.
8. Spelen in een felrode trui is af te raden: Frank en ik hebben ondervonden dat dat kennelijk werkt als de spreekwoordelijke lap op de stier.
9. What’s in a name: in de eerste ronde verloren van Swier, in de tweede van Spier: ik vrees een ontmoeting met Sier van Volendam…

Bord 6 Paul Meijer

Bord 7 Luc Preeker
Een koffiehuisschaakpartij (toepasselijk in een dorpstaveerne). Een aanval op de zwarte koning. Wit komt gewonnen te staan met zijn 20e zet Dh5 maar mist vervolgens de winst.
Wit offert nog een toren en komt verloren te staan. Maar de tijdnood speelt een rol en zwart geeft een stuk weg met 30…..Ke6. Luc wikkelt af naar een gewonnen eindspel maar zwart gaat dan door zijn vlag.

Bord 8 Daniel Doorn
Mijn impressie is kort dit keer.
Met zwart kreeg ik te maken met de Italiaanse opening. Bekend terrein voor me, maar de remisevarianten zijn talrijk. Wat vermoeid door mijn overvolle agenda en grieperig van de vakantie probeerde ik wat verwikkelingen in te bouwen met een geopende f- en d-lijn. Dat leidde echter tot een aanval op mijn stelling. Door een onnauwkeurigheid van mijn tegenstander kon ik de aanval ook weer snel afslaan. Maar een minder eindspel met een geïsoleerde dubbelpion lag in het verschiet. Omdat ik niet graag puur op een fout van de tegenstander wil spelen accepteerde in een remiseaanbod.

Na de tweede ronde in NHSB Klasse 2C is de stand als volgt:

Assendelft wint terecht van Purmerend 3: 4,5-3,5

Maandag 30 oktober 2017 speelde het derde team een uitwedstrijd tegen Assendelft.

In de Dorpstaveerne in het hartje van de Dorpsstraat zei de teamleider van Assendelft toen de stand 4,5 voor Assendelft werd bereikt, dat dat wel tegen de verwachting was. Dat kon ik alleen maar beamen.
Klaarblijkelijk zijn er andere factoren dan de elo-verhouding die een rol spelen in de teamwedstrijden. Gelukkig maar, anders zou het schaakspel saai worden.

Voor alle teleurgestelden in ons team: It’s all in the game!!
Ondanks de gezellige sfeer in de achterkamer van de Dorpstaveerne, de goede bediening van de dames van de bar en spelend op een goede houten vloer konden we het niet bolwerken. Volgende keer beter.

Voor detail uitslagen zie Uitslagen NHSB klasse 2C

Traditiegetrouw zullen de teamleden weer hun impressies geven hetgeen na zo’n verlies mogelijk met tegenzin zal gebeuren.
Ook nu weer Paul die als laatste gecontroleerd een winstpunt binnenbracht zodat het verlies tot het kleinst mogelijke verlies werd beperkt.

.

NHSB competitie klasse 2C Purmerend 3 – Santpoort 3 4,5-3,5

Een eerste bericht met de uitslag van deze wedstrijd verscheen eerder op deze website op 13 oktober j.l. (zie verslag ). Daarin kan men lezen dat Paul Meijer in de langstdurende partij het winnende punt binnen bracht.

Gezegd moet worden dat het een nipte overwinning voor ons team geworden is.
Uit de gedetailleerde uitslag blijkt dat ons team aanzienlijk meer Elo-punten heeft. Statistisch gezien hadden we met 5,5-2,5 (exact 5,3-2,7) moeten winnen. Het werd de kleinst mogelijke overwinning.
Daarom een applaus voor onze tegenstanders uit Santpoort die uitermate goed partij gaven. Halverwege de avond vreesde ik zelfs voor een verlies van ons team, reden om met recht verheugd te zijn over deze matchwinst.

Een compliment voor de lagere borden die 3 punten binnenhaalden en met name voor Paul die zijn partij onder het toeziend oog van een groot publiek tot winst voerde.

Traditiegetrouw volgen hier de partij-impressies van onze spelers.
Aan de even borden speelde ons team met wit.

Bord 1 Kees Kerkdijk

Özden Tuna speelde met wit de Ponziani opening (1. e4 e5; 2. Pf3 Pc6; 3. c3), volgens Euwe een opening die Domenico Ponziani in zijn in 1769 verschenen openingsboek behandelde. Dit soort openingen komen tegenwoordig meer en meer in de mode. Openingen die vroeger saai gevonden werden, maar nu herleven. Denk aan het Italiaans, de Londen opening, Schots, Slavisch e.d.

In het vorige seizoen had ik die opening ook tegen gekregen en toen snel gewonnen. Toen Özden de Ponziani speelde vroeg ik me direct af of hij mijn partij-impressie daarover (mijn partij tegen Simon Smit van Oppositie) op onze website gelezen had en zich terdege had voorbereid. Bij publicatie op onze website van partijen moet je er wel van uitgaan dat je tegenstander onze website geraadpleegd heeft om te zoeken naar partijen van ons team.

In ieder geval koos hij na mijn 3. …. d5, volgens Euwe een scherpe zet die grote kansen op voordeel biedt, voor het door Euwe aanbevolen 4. Da4. Toen liep ik al uit mijn theorie. Ik overwoog de zetten f6 en de4x en koos de4x omdat ik me meende te herinneren dat de aanbevolen zet was. Achteraf las ik bij Euwe dat f6 solide was (Steinitz) maar de4x dubieus. We volgden Euwe nog 7 halfzetten toen ik daarna afweek.

Ik stond wel wat minder, maar kreeg de indruk, net als in de partij tegen Smit, dat ik een voorsprong in ontwikkeling zou gaan krijgen. Er volgde tactische verwikkelingen waarbij mijn dame 4 zetten lang aangevallen werd en ik zijn dame belaagde. Na dameruil dacht ik goed uit de opening te komen maar speelde iets te snel zodat ik een pion verloor en werd blootgesteld aan twee toren met mijn koning midden op het veld.  Özden vond een matvariant en won na 26 zetten terecht de partij.

Bord 2 Rob Hählen

In de opening laat ik wat steken vallen, ik wist niet precies meer hoe het ook alweer moest en verloor tijd. Naar mijn gevoel speelde ook mijn tegenstander niet de meest scherpe voortzetting, hij verloor ook tijd zodat we een evenwichtige stelling overhielden. Na zijn 12. …, Lg4 dacht ik een miniem voordeel te kunnen behalen met 13. Pd5. In de volgende afwikkeling laat ik als gevolg van een rekenfout een steek vallen en verlies een pion. Wat resteert is een eindspel van dame + ongelijke lopers en vijf tegen zes pionnen. Mijn zwarte velden zijn kwetsbaar en ik moet steeds rekening houden met mat achter de paaltjes. Mijn tegenstander speelt het accuraat en scherp en na nog een fout kan ik de partij opgeven.
Een beroerd begin van het nieuwe externe seizoen!

Bord 3 Rik Slaman

Ik speelde op bord 3 met zwart tegen Gijsbert de Bock.
In de opening werd ik al onaangenaam verrast. De opening leek een klassieke doorschuifvariant in het Frans te worden maar mijn tegenstander speelde een vroege h4. Van een partij tegen Marc Holla van vorig seizoen wist ik dat iets moest doen. Als deze pion op h5 of zelfs h6 mag komen kan het problematisch worden. In die partij liep ik toen met zwart constant achter de feiten aan en was ik steeds een stapje te laat met de verdediging.

Ik besloot om h4 te beantwoorden met een h5 maar een paar zetten later hield ik geen rekening met een Pa5 zet van wit. Ik moest toen voor de derde keer een zet met mijn dame doen zodat de  ontwikkelachterstand steeds groter werd. Het paard stond namelijk prima op a5 omdat ik lang had gerokeerd. Dat laatste is natuurlijk gevaarlijk om te doen maar ik had oprecht het idee dat ik er mee weg ging komen. Wonderbaarlijk genoeg kwam ik onder de druk op mijn stelling vandaan en hield ik er met een klein tactisch trucje zelfs een vrijpion bij over. Toen de g lijn ook nog open gebroken kon worden stond ik opeens erg sterk.

Dat neemt niet weg dat mijn tegenstander tot dat moment steeds beter heeft gestaan. Op een zeker moment had hij zelfs een winnende combinatie maar deze werd gelukkig door hem verkeerd  uitgerekend  tijdens de partij. Ik zelf zag het pas nadat ik de fout maakte. Al met al was het geen beste partij en ik mag van geluk spreken dat ik hem mocht winnen.

Bord 4 Frank van der Moolen

In de opening gaf ik een pion voor een mooie stelling. Dat pionnetje won ik later terug met behoud van een betere stelling. Alleen had ik daarvoor veel tijd verbruikt. Hoewel drie minuten op de klok voor mij geen reden zijn tot wanhoop, wilde ik het niet forceren met kans op verlies. Ik kon zo gauw geen winstplan vinden. En ik kon wel herhaling van zetten afdwingen. Zodoende: remise.

Bord 5 Ton de Veij

Tegen mijn jeugdige tegenstander Jelle van de Broek ging het tot aan de 13e zet gelijk op. Ik had met zwart druk op de damevleugel maar ging echter te opportunistisch te werk.
Hierna maakte ik op de 14e zet een blunder door de foutieve pion te spelen, b4 in plaats van c4 en omdat ik ook nog niet had gerokeerd liep ik ineens achter de feiten aan. Ik verloor een pion en had ineens een zwakke damevleugel.
Alle zetten die hij deed waren raak en ik moest me tot verdedigen beperken. Dat kostte nog een pion en toen de dames geruild waren had ik nog enige hoop om terug te komen. Maar wederom een slechte zet van mijn kant deed de stukken in het doosje belanden.

Een slecht begin van een hopelijk prima seizoen voor het 3e en alle lof voor mijn tegenstander die toonde veel talent te bezitten.

Bord 6 Daniel Doorn

Mijn partij begon erg rustig. Op mijn e4 kwam een d6. Mijn tegenstander had besloten om vanuit een loopgraaf te willen gaan opereren. Daar hou ik niet erg van, maar dankzij wat trainingsarbeid een paar jaar geleden weet ik wat te doen. De loopgraaf liep echter snel vol en een later e5 van zwart en een d4 van mij leverde een Schotse partij op. En die ken ik goed. Het vervolg is een ontwikkeling en het richten van mijn stukken op de zwarte koningsvleugel in de hoop dat een korte rokade mij kansen geven om op h6 te offeren. Dat gebeurde niet en om het af te dwingen begon ik de torens op e1 en d1 te zetten om via het centrum de koning onder vuur te nemen. De goede zetten voor zwart waren op en een ogenschijnlijk gelijkwaardige ruil van wat lichte stukken opende het centrum voor mijn zware stukken. De zwarte zware stukken bleken uit positie te staan en werkten niet samen. Mijn koning stond veilig en de zwarte koning stond nog steeds in het centrum. Een paar dreigingen van afwisselend aftrekmat, aftrekschaak en dubbelschaak leverde mij een loper op. Het voordeel van de actieve opstelling bleef uitbetalen met steeds meer materiaalwinst. Het volle punt was een kwestie van tijd en zo geschiedde het.

Bord 7 Luc Preeker

Hieronder volgt de partij van Luc Preeker tegen Ronald Hoekstra.
Als toeschouwer liep ik (CK) regelmatig langs het bord van beide spelers en zag een levendig stukken spel van lopers, paarden en torens. Dat maakte nieuwsgierig om de hele partij te zien.
In het algemeen liggen de betere kansen bij Luc. Een Koningsgambiet waarvan Luc een Falkbeer tegengambiet maakt waarbij Luc een langdurend initiatief krijgt. Zowel Luc als zijn tegenstander laten af en toe sterkere tot sterke zetten liggen, maar uiteindelijk belandt de partij in een toreneindspel met twee pluspionnen voor Luc.
De winst is dan techniek en, met de vlag van de klok, valt een belangrijk bordpunt te noteren voor Purmerend 3.

Bord 8 Paul Meijer

Ik had een Siciliaanse Partij ,waar ik goed uit de opening kwam en kon een mooi blok met mijn paard zetten op c5. Langzaam kwam ik steeds beter te staan en gaf steeds meer druk op zijn koningsstelling. Mijn tegenstander wist zich echter steeds zich goed te verdedigen. Door even niet genoeg actief te spelen, gaf ik mijn tegenstander de kans om eruit te komen en zelf druk op f2 te geven. Ik kwam zwaar onder druk te staan, maar toen mijn tegenstander met zijn paard op e5 sloeg kon ik met mijn dame en toren druk op zijn paard geven en als hij deze weghaalde kon ik zijn pion op e6 slaan en binnenkomen met schaak. Mijn tegenstander ruilde zijn stukken af op f2, waarbij ik een stuk won. En het eindspel speelde ik goed uit met winst tot gevolg.

 

.