Impressies van de wedstrijd Purmerend N1 – De Waagtoren N2

.

Donderdag 12 november 2018 werd in de NHSB competitie Klasse 2B de wedstrijd Purmerend N1 tegen De Waagtoren N2 gespeeld. Een kort verslag verscheen eerder op deze website op 16 november.

Met de uitslag hoeven we niet ontevreden te zijn. Het Alkmaarse team was, gezien de ELO-rating van de spelers, favoriet.
Overigens was het overwicht niet heel groot: de statistisch verwachte uitslag is 3,77-4,23. Afgerond dus 4-4, hetgeen ook de uitslag van de wedstrijd werd.

Een mooie rol was hier weggelegd voor Wim Dekker wiens partij het langst duurde. Na het bereiken van een tussenstand van 3-4 richtte zich alle aandacht op de strijd op de 64 velden van zijn bord. Wim had duidelijk voordeel maar er moet nog steeds gespeeld worden tot de tegenstander opgeeft. Uiteraard een zucht van verlichting en complimenten voor Wim over het afwikkelen naar een gewonnen stelling en opgave door zijn tegenstander.
Hiermee haalde Wim ons eerste matchpunt in deze competitie binnen.

Na drie ronden bengelt ons team onderaan de kruistabel met 1 matchpunt en 9,5 bordpunt. Er zal dus nog wel iets moeten gebeuren om hoger op te klimmen. Als we het positief bekijken kan je zeggen dat we nu de twee op papier sterkste team gehad hebben zodat overwinningen in de komende ronden binnen bereik komen.

Hieronder volgen impressies van een aantal spelers bij hun partij.

20:15 uur bord 1 Alex Albrecht-Ton de Veij ½-½ [0,5-0,5]

Mijn partij tegen Alex Albrecht, die ik een aantal jaren daarvoor met wit bestreed en welke partij toen bol stond van offers van mijn kant en ik helaas onnodig verloor, kende ook nu een heftig verloop, waarbij ik op de 12e zet me liet verleiden tot een wat mindere zet.
Maar nadat wit op zet 14. zijn pion opspeelde naar h4, had ik een prachtzet met d5, welke zet me voorlopig uit de problemen bracht. Ik stond zelfs beter, maar in de uiterst moeilijke stand deed ik het niet helemaal goed volgens Fritz en na 22 zetten besloten we tot remise. Ik had gezien dat Ties beter stond en dorst het remiseaanbod wel aan.
Overigens was de complexe eindstelling in evenwicht.
Ook nu heb ik weer erg genoten van mijn partij tegen de sympathieke Alex.

22:35 uur bord 7 Martin Rep-Kees Kerkdijk 1-0 [1,5-0,5]

Een rustige opening: mijn uitnodiging om tweepaardenspel in de nahand te spelen werd afgeslagen door 4 d2-d3, waarna de de partij met 4 … Lc5 overging in een Giuoco Piano (rustig spel, zie Euwe deeltje 11) waarna een vroegtijdig 5. Lg5 volgde, waarmee we direct kwamen op theoretisch onbekend terrein.
Typisch zo’n stelling die heden ten dage bij Carlsen op het bord kan verschijnen: het lijkt saai maar is wel dansen op het slappe koord.

Vanaf de eerste zet tot zet 14 bouwt Martin druk op mede omdat wit ruimtevoordeel heeft. Maar daarna, met zijn 15e zet, krijg ik weer meer lucht.
Op de 25e zet maakt wit (onnodig, maar dat is altijd achteraf duidelijk!) een fatale zet en geeft spoedig daarna op.
Toch tot 22:35 bezig geweest, lang genoeg om met recht te kunnen zeggen dat je een partij geschaakt hebt, en vroeg genoeg om de resterende partijen op de voet te gaan volgen.

22:40 uur bord 5 Dick Bouma-Ties Wijnen 1-0 [2,5-0,5]

(CK) Ties stuurde me de volgende partij.
Het einde van de partij echter zal niet geheel juist zijn genoteerd en zal de komende dagen aangepast worden.

22:52 uur bord 4 Rob Hahlen-Ruud Niewenhuis 0-1 [2,5-1,5]

Na 1. d4, Pf6; 2. Pf3, g6; 3. c4, Lg7; 4. Pc3 bedacht ik dat ik geen zin had om Grünfeld-Indisch op het bord te krijgen, het is te lang geleden dat ik dat tegen me kreeg en het geheugen begint gaatjes te vertonen. In de afruilvariant had ik al helemaal geen zin. Toen mijn tegenstander 4. …, d5 speelde kwam de Grünfeld toch op het bord. Natuurlijk had ik eerder al een andere opstelling kunnen kiezen, maar gokte op een Konings-Indiër.
Aangezien schaken nu eenmaal geen gokspel is was dat mijn straf.
Dilemma: hoe ga ik het spelen? De afruilvariant was geen optie, ik aarzelde tussen een soort London-opstelling of iets Catalaans.
Het werd het eerste, eigenlijk een mindere variant van de Grünfeld met ook nog eens het tempoverlies h3. Dat tempoverlies heeft me uiteindelijk opgebroken, ook al ging het volgens de engines lang gelijk op. Mijn 20e zet is fout en geeft zwart tactische kansen met een penning over de eerste rij. Vervolgens overzie ik iets en reken niet goed wat resulteert in het verlies van een stuk voor een pion. Mijn tegenstander dan weeft een matnet en de partij is over.
Wat blijft is het onaangename gevoel geen moment echt in de partij gezeten te hebben.

22:55 uur bord 6 Vladimir Bartels-Paul Toepoel 0-1 [2,5-2,5]

23:00 uur bord 2 Luc Preeker-Guido Florijn ½-½ [3-3]

De partij van Luc zal hier binnenkort te zien zijn.

23:10 uur bord 3 Leonard Haakman-Rob van Someren 0-1 [3-4]

Een week geleden werd ik door Kees gevraagd om in te vallen. Dat ik een week later volledig vergeten was dat ik een externe wedstrijd had en daardoor te laat aan mijn bord verscheen was wellicht een voorteken. Tevens heb ik zelf al een tijd lang het gevoel inspiratie te missen. Ik doe mijn zetten wel en sleep af en toe een remise uit het vuur maar de echte scherpte ontbreekt.
Zo ook deze avond. Tegenstander Leo Haakman zat al geduldig te wachten en bracht een e4-opening op het bord. Ik antwoordde met e5 met het idee om de Leeuw weer eens op het bord te brengen. Die opening speelde ik echter zo slecht dat Leo op de 5e zet al beslissend voordeel had kunnen krijgen. Wat ik tijdens de partij niet zag, dat zag hij gelukkig ook niet. Hij deed echter wel steeds een zetje dat net even iets beter was dan de mijne. Zo was het een martelpartij van mijn kant tot ik rond de 35e zet een beslissende positionele fout maakte. Leo speelde het daarna keurig uit, opende de b-lijn en kwam binnen met zijn zware stukken. Die kon ik nog afruilen, maar toen resteerde een volslagen verloren eindspel waarin ik met een opgesloten Loper bleef zitten. Opgeven was de enige keuze.

23:25 uur bord 8 Wim Dekker-Arjen Dibbets 1-0 [4-4]

Voor enig commentaar, zie het begin van dit artikel.

.