De opening bijna gewonnen.
.
In ronde 8 van de Keizercompetitie speelde ik tegen Wim Luberti.
Het werd wel weer eens tijd want de laatste partij die we speelden dateert van 27 januari 1977. Het was ook de enige partij die ik voordien tegen hem speelde (behalve dan een rapid partij).
De partij uit 1977 verloor ik: we kwamen uit op een pionneneindspel waarbij Wim een pluspion had die uiteindelijk verste vrijpion zou worden. Dat wachtte ik niet af en gaf bij zet 36 op.
Dat waren zorgeloze tijden waarbij het onduidelijk was wat de rating van iedereen was (spelers hadden nog geen rating, mogelijk wel een status). Karel van der Weide constateert in zijn boek “Schaken voor huisvrouwen” dat de intrede van de computer veel veranderd heeft in de schaakpraktijk.
Hoe zit het nu: Wim Elo 2179, Kees Elo 1817.
De KNSB heeft Elo-rekenregels gepubliceerd, zie document pagina 9, waarin je dan kan nazien wat de verwachte uitslag is, statistisch gezien in één getal. In dit geval kwam er 0,820 uit. Ik interpreteer dat altijd als dat Wim een statistische kans heeft van 82% om te winnen. Dan blijft er dus maar 18% kans voor mij over.
Overigens lijkt me dat er door de KNSB toch een betere tabel gemaakt kan worden. Wat is namelijk het geval: bij een schaakpartij zijn er drie mogelijkheden, namelijk winst door elk der spelers of remise. Dus we moeten de KNSB vragen om een tweede tabel te maken waarbij per ratingverschil drie waarschijnlijkheden (de som van die drie is 1) worden gegeven, nl. winst door de ene speler, remise, en winst door de andere speler.
Zoals de data nu door de KNSB worden gegeven lijkt het erop dat de Bernouilli kansverdeling van toepassing zou zijn, hetgeen niet klopt: bij de Bernouilli kansverdeling zijn er twee mogelijkheden, terwijl bij schaken er drie mogelijkheden zijn als resultaat van een partij schaak. Voor € 50 per lid per jaar kunnen we dat toch wel vragen?
Maar goed: het is duidelijk dat ik vrijwel voorbestemd was de partij te verliezen.
Ook al verloor ik, het was best een interessante vermakelijke partij waarmee ik wel tevreden was: niet weggevaagd en 51 zetten gespeeld. Eén van de langstdurende partijen die avond.
Hieronder een partijgedeelte. Na afloop nog even na geanalyseerd. 11. Lg5 gevolgd door 12 Lf6x vond Wim niet zo goed. Hij had wel gelijk want zijn loper en toren krijgen mooie open lijnen.
Thuis gooide ik de partij nog even door Fritz. Het bleek dat ik een mooie zet, zeker niet voor de hand liggend in de stelling maar wel voor de hand liggend als je het eenmaal weet, had gemist. Die zet had me ongetwijfeld meer kansen gegeven en ik was met de betere stelling uit de opening gekomen. De opening zou voor mij geweest zijn. Uiteindelijk zou ik waarschijnlijk verloren hebben want je bent toch onderworpen aan de Elo-statistiek.
Al met al dempte die gemiste zet, dank zij de computer en Fritz, enigszins mijn positieve gevoelens over de partij. Dus Karel heeft wel gelijk dat de computer een grote impact heeft op de schaakpraktijk.
Proficiat voor Wim die in de Keizer in de kopgroep van drie zit. Veel succes toegewenst in de volgende ronden!!!
.