NHSB competitie klasse 2C Purmerend 3 – Santpoort 3 4,5-3,5

Een eerste bericht met de uitslag van deze wedstrijd verscheen eerder op deze website op 13 oktober j.l. (zie verslag ). Daarin kan men lezen dat Paul Meijer in de langstdurende partij het winnende punt binnen bracht.

Gezegd moet worden dat het een nipte overwinning voor ons team geworden is.
Uit de gedetailleerde uitslag blijkt dat ons team aanzienlijk meer Elo-punten heeft. Statistisch gezien hadden we met 5,5-2,5 (exact 5,3-2,7) moeten winnen. Het werd de kleinst mogelijke overwinning.
Daarom een applaus voor onze tegenstanders uit Santpoort die uitermate goed partij gaven. Halverwege de avond vreesde ik zelfs voor een verlies van ons team, reden om met recht verheugd te zijn over deze matchwinst.

Een compliment voor de lagere borden die 3 punten binnenhaalden en met name voor Paul die zijn partij onder het toeziend oog van een groot publiek tot winst voerde.

Traditiegetrouw volgen hier de partij-impressies van onze spelers.
Aan de even borden speelde ons team met wit.

Bord 1 Kees Kerkdijk

Özden Tuna speelde met wit de Ponziani opening (1. e4 e5; 2. Pf3 Pc6; 3. c3), volgens Euwe een opening die Domenico Ponziani in zijn in 1769 verschenen openingsboek behandelde. Dit soort openingen komen tegenwoordig meer en meer in de mode. Openingen die vroeger saai gevonden werden, maar nu herleven. Denk aan het Italiaans, de Londen opening, Schots, Slavisch e.d.

In het vorige seizoen had ik die opening ook tegen gekregen en toen snel gewonnen. Toen Özden de Ponziani speelde vroeg ik me direct af of hij mijn partij-impressie daarover (mijn partij tegen Simon Smit van Oppositie) op onze website gelezen had en zich terdege had voorbereid. Bij publicatie op onze website van partijen moet je er wel van uitgaan dat je tegenstander onze website geraadpleegd heeft om te zoeken naar partijen van ons team.

In ieder geval koos hij na mijn 3. …. d5, volgens Euwe een scherpe zet die grote kansen op voordeel biedt, voor het door Euwe aanbevolen 4. Da4. Toen liep ik al uit mijn theorie. Ik overwoog de zetten f6 en de4x en koos de4x omdat ik me meende te herinneren dat de aanbevolen zet was. Achteraf las ik bij Euwe dat f6 solide was (Steinitz) maar de4x dubieus. We volgden Euwe nog 7 halfzetten toen ik daarna afweek.

Ik stond wel wat minder, maar kreeg de indruk, net als in de partij tegen Smit, dat ik een voorsprong in ontwikkeling zou gaan krijgen. Er volgde tactische verwikkelingen waarbij mijn dame 4 zetten lang aangevallen werd en ik zijn dame belaagde. Na dameruil dacht ik goed uit de opening te komen maar speelde iets te snel zodat ik een pion verloor en werd blootgesteld aan twee toren met mijn koning midden op het veld.  Özden vond een matvariant en won na 26 zetten terecht de partij.

Bord 2 Rob Hählen

In de opening laat ik wat steken vallen, ik wist niet precies meer hoe het ook alweer moest en verloor tijd. Naar mijn gevoel speelde ook mijn tegenstander niet de meest scherpe voortzetting, hij verloor ook tijd zodat we een evenwichtige stelling overhielden. Na zijn 12. …, Lg4 dacht ik een miniem voordeel te kunnen behalen met 13. Pd5. In de volgende afwikkeling laat ik als gevolg van een rekenfout een steek vallen en verlies een pion. Wat resteert is een eindspel van dame + ongelijke lopers en vijf tegen zes pionnen. Mijn zwarte velden zijn kwetsbaar en ik moet steeds rekening houden met mat achter de paaltjes. Mijn tegenstander speelt het accuraat en scherp en na nog een fout kan ik de partij opgeven.
Een beroerd begin van het nieuwe externe seizoen!

Bord 3 Rik Slaman

Ik speelde op bord 3 met zwart tegen Gijsbert de Bock.
In de opening werd ik al onaangenaam verrast. De opening leek een klassieke doorschuifvariant in het Frans te worden maar mijn tegenstander speelde een vroege h4. Van een partij tegen Marc Holla van vorig seizoen wist ik dat iets moest doen. Als deze pion op h5 of zelfs h6 mag komen kan het problematisch worden. In die partij liep ik toen met zwart constant achter de feiten aan en was ik steeds een stapje te laat met de verdediging.

Ik besloot om h4 te beantwoorden met een h5 maar een paar zetten later hield ik geen rekening met een Pa5 zet van wit. Ik moest toen voor de derde keer een zet met mijn dame doen zodat de  ontwikkelachterstand steeds groter werd. Het paard stond namelijk prima op a5 omdat ik lang had gerokeerd. Dat laatste is natuurlijk gevaarlijk om te doen maar ik had oprecht het idee dat ik er mee weg ging komen. Wonderbaarlijk genoeg kwam ik onder de druk op mijn stelling vandaan en hield ik er met een klein tactisch trucje zelfs een vrijpion bij over. Toen de g lijn ook nog open gebroken kon worden stond ik opeens erg sterk.

Dat neemt niet weg dat mijn tegenstander tot dat moment steeds beter heeft gestaan. Op een zeker moment had hij zelfs een winnende combinatie maar deze werd gelukkig door hem verkeerd  uitgerekend  tijdens de partij. Ik zelf zag het pas nadat ik de fout maakte. Al met al was het geen beste partij en ik mag van geluk spreken dat ik hem mocht winnen.

Bord 4 Frank van der Moolen

In de opening gaf ik een pion voor een mooie stelling. Dat pionnetje won ik later terug met behoud van een betere stelling. Alleen had ik daarvoor veel tijd verbruikt. Hoewel drie minuten op de klok voor mij geen reden zijn tot wanhoop, wilde ik het niet forceren met kans op verlies. Ik kon zo gauw geen winstplan vinden. En ik kon wel herhaling van zetten afdwingen. Zodoende: remise.

Bord 5 Ton de Veij

Tegen mijn jeugdige tegenstander Jelle van de Broek ging het tot aan de 13e zet gelijk op. Ik had met zwart druk op de damevleugel maar ging echter te opportunistisch te werk.
Hierna maakte ik op de 14e zet een blunder door de foutieve pion te spelen, b4 in plaats van c4 en omdat ik ook nog niet had gerokeerd liep ik ineens achter de feiten aan. Ik verloor een pion en had ineens een zwakke damevleugel.
Alle zetten die hij deed waren raak en ik moest me tot verdedigen beperken. Dat kostte nog een pion en toen de dames geruild waren had ik nog enige hoop om terug te komen. Maar wederom een slechte zet van mijn kant deed de stukken in het doosje belanden.

Een slecht begin van een hopelijk prima seizoen voor het 3e en alle lof voor mijn tegenstander die toonde veel talent te bezitten.

Bord 6 Daniel Doorn

Mijn partij begon erg rustig. Op mijn e4 kwam een d6. Mijn tegenstander had besloten om vanuit een loopgraaf te willen gaan opereren. Daar hou ik niet erg van, maar dankzij wat trainingsarbeid een paar jaar geleden weet ik wat te doen. De loopgraaf liep echter snel vol en een later e5 van zwart en een d4 van mij leverde een Schotse partij op. En die ken ik goed. Het vervolg is een ontwikkeling en het richten van mijn stukken op de zwarte koningsvleugel in de hoop dat een korte rokade mij kansen geven om op h6 te offeren. Dat gebeurde niet en om het af te dwingen begon ik de torens op e1 en d1 te zetten om via het centrum de koning onder vuur te nemen. De goede zetten voor zwart waren op en een ogenschijnlijk gelijkwaardige ruil van wat lichte stukken opende het centrum voor mijn zware stukken. De zwarte zware stukken bleken uit positie te staan en werkten niet samen. Mijn koning stond veilig en de zwarte koning stond nog steeds in het centrum. Een paar dreigingen van afwisselend aftrekmat, aftrekschaak en dubbelschaak leverde mij een loper op. Het voordeel van de actieve opstelling bleef uitbetalen met steeds meer materiaalwinst. Het volle punt was een kwestie van tijd en zo geschiedde het.

Bord 7 Luc Preeker

Hieronder volgt de partij van Luc Preeker tegen Ronald Hoekstra.
Als toeschouwer liep ik (CK) regelmatig langs het bord van beide spelers en zag een levendig stukken spel van lopers, paarden en torens. Dat maakte nieuwsgierig om de hele partij te zien.
In het algemeen liggen de betere kansen bij Luc. Een Koningsgambiet waarvan Luc een Falkbeer tegengambiet maakt waarbij Luc een langdurend initiatief krijgt. Zowel Luc als zijn tegenstander laten af en toe sterkere tot sterke zetten liggen, maar uiteindelijk belandt de partij in een toreneindspel met twee pluspionnen voor Luc.
De winst is dan techniek en, met de vlag van de klok, valt een belangrijk bordpunt te noteren voor Purmerend 3.

Bord 8 Paul Meijer

Ik had een Siciliaanse Partij ,waar ik goed uit de opening kwam en kon een mooi blok met mijn paard zetten op c5. Langzaam kwam ik steeds beter te staan en gaf steeds meer druk op zijn koningsstelling. Mijn tegenstander wist zich echter steeds zich goed te verdedigen. Door even niet genoeg actief te spelen, gaf ik mijn tegenstander de kans om eruit te komen en zelf druk op f2 te geven. Ik kwam zwaar onder druk te staan, maar toen mijn tegenstander met zijn paard op e5 sloeg kon ik met mijn dame en toren druk op zijn paard geven en als hij deze weghaalde kon ik zijn pion op e6 slaan en binnenkomen met schaak. Mijn tegenstander ruilde zijn stukken af op f2, waarbij ik een stuk won. En het eindspel speelde ik goed uit met winst tot gevolg.

.