Mislukt experiment Purmerend 2
Vrijdag 8 januari 2016 stond voor het tweede team de inhaalwedstrijd tegen WSC de Pion op het programma. De Pion stond stijf onderaan dus een “eenvoudige” overwinning zou ons nu eindelijk echt aan kop van NHSB klasse 1A moeten brengen. Vooraf was de tegenstander uiteraard bekeken en daarbij constateerde ik dat in de drie reeds gespeelde wedstrijden hun sterkste spelers vaak niet op de bovenste borden zaten. Hoewel ik in principe geen voorstander ben van zogenaamde tactische opstellingen werd deze keer in overleg met het team besloten om als experiment toch ook maar eens af te wijken van ons eigen vaste patroon.
Om die reden zat ik zelf deze keer aan bord 1 en trof daar hun teamleider Marc Hartog. Met een rating van 1824 op papier hun derde speler en niet een rating waar ik nu direct angst voor zou moeten hebben maar ook niet de sterkte die ik op basis van eerdere analyse verwacht had. In ieder geval mistte ik totaal de vorm van de dag en speelde een van mijn slechtste partijen sinds lange tijd. Met frivole pionzetten creëerde ik veel te veel zwaktes in mijn stelling en Hartog maakte daar dankbaar gebruik van. De hele partij stond ik onder druk en bezweek uiteindelijk aan de vele dreigingen.
Op bord 2 zat deze keer onze Luc en die trof daar onverwacht hun sterkste speler Stefan Paternotte (2000). Vlak voor aanvang fluisterde ik Luc in dat Paternotte in de drie voorgaande partijen evenzovele remises had gescoord en dat dit voor Luc uiteraard ook een uitstekend resultaat zou zijn. Witspeler Paternotte bracht echter een Koningsgambiet op het bord en hoewel dit toevallig een opening is die Luc zelf ook op het repertoire heeft staan nodigt de opening niet direct uit tot remise. Het werd ook weer een super scherpe partij waarbij Luc na een stukoffer Paternotte onder zeer zware druk zette. Helaas voor Luc wist de Pion speler zich los te wurmen en verzilverde zijn materiële voorsprong.
Op bord 3 speelde Peter Smits tegen een speler met een rating van 1333 en voordat ik mijn eerste kop koffie op had zag ik Peter al met zijn tegenstander analyseren en was de winst al binnen. Dat bracht de stand aan de eerste drie borden op 2-1 in het voordeel van de Pion en kon eigenlijk al direct geconstateerd worden dat ons experiment met de opstelling totaal mislukt was, want in onze reguliere opstelling hadden we hier zeker meer mogen verwachten.
Op bord 4 speelde Pim tegen Ron Greven (1729) en helaas zit Pim de laatste tijd in een vorm dipje. Ook tegen Greven kwam hij niet lekker uit de opening. Greven pakte het initiatief en met een uitstekend kwaliteitsoffer op f6 werd Pims Koningsstelling opengereten. Onder zware druk ging later materiaal verloren en moest Pim de handdoek in de ring gooien wat een 3-1 achterstand opleverde.
Op bord 5 was onze kopman Michael na een korte afwezigheid vanwege tentamens weer van de partij en wist met secuur spel zijn tegenstander Peter Hoek (1761) op de knieën te krijgen wat de stand op een dragelijker 3-2 bracht.
Op bord 6 deze keer onze topper Dennis die zijn ongeslagen status hoog hield en ook deze keer het volle punt binnenhaalde. Pion speler Jan Koopman (1598) dacht het Dennis nog even lastig te maken maar met secuur spel wist Dennis dit varkentje te wassen en trok de stand weer gelijk.
Op bord 7 zat Robbert deze keer en trof daar in Hans Post (1890) een tegenstander die we ook niet direct op bord 7 hadden verwacht. Getergd door zijn verlies in de vorige ronde speelde Robbert een super geconcentreerde partij en hengelde tot onze vreugde het volle punt binnen. Eindelijk stond Purmerend op voorsprong 3-4.
OP bord 8 speelde Marc tegen Martin Selie (1610). Selie speelde een agressieve opening en offerde wat pionnen voor aanval. Die kreeg hij ook wel en Marc moest enige tijd secuur verdedigen. Toen hij zich uiteindelijk wist los te wurmen werd het punt eenvoudig binnen gebracht.
Zo resulteerde uiteindelijk na een mislukt experiment met de opstelling toch een 3-5 overwinning voor Purmerend. Op naar de volgende uitdaging dus. Thuis tegen Schaakgroep Koedijk op 13 februari.
Rob van Someren.