Vladimir: Luctor et Emergo!!

.

.

Ik worstel en kom boven.
Dat was zeker van toepassing voor Vladimir in de wedstrijd van Purmerend N1 tegen Volendam N1 afgelopen donderdag 31 januari 2019.
Om 23:30 uur verdrongen talrijke schakers, zowel van Purmerend als Volendam, zich rond het bord van Vladimir tegen Nico Koning. Beide klokken stonden op enkele minuten en twee zettenschrijvers waren voor hen bezig zodat beide spelers zich geheel aan de zetten konden wijden.

Het is reeds eerder gezegd dat je gewonnen kan staan, maar dat het spel nog gespeeld moet worden. We weten dat Vladimir het helemaal eens is met die uitspraak en hij steevast tot de voorlaatste zet blijft spelen.
Ook nu weer: Vladimir stond de kwaliteit achter met als compensatie één pion. Bij zet 45 stond Nico zogenaamd gewonnen. Hij liet een vrijpion op de h-lijn oprukken naar h1. Als tegenwicht rukte Vladimir op met zijn pionnen en koning en kreeg twee vrijpionnen. Uiteindelijk promoveerden beiden een pion tot dame. De dames werden, na enkele schaakjes, vrij snel weer tegen elkaar geruild maar niet nadat Vladimir met die schaakjes de zwarte koning van Koning naar a4 had verdreven, nl. ver weg van het toekomstige promotieveld c8. Rond zet 75 stond de volgende stelling op bord:
Vladimir: Kc5, Pc6, c7
Nico: Ka4, Td1
Wit kon slechts schaak geven met de toren en Vladimir liep via de d- en e-lijn zigzaggend naar de schaakgevende toren waarna pion-promotie tot (derde!) dame niet te verhinderen was.
Vladimir had duidelijk gemaakt dat een paard met één pion meer dan voldoende compensatie kan zijn voor een toren en zeker in zijn geval.
Uiteraard zal vermoeidheid en tijdnood een rol gespeeld hebben, maar beiden waren daar aan onderhevig.

Een mooie prestatie die de eindstand bracht op 3-5, een mooie team-winst voor het Volendamse team dat daarmee hoge ogen gaat gooien voor het kampioenschap in NHSB Klasse 2B.

Na deze uitslagen zijn de kansen voor beide teams aanmerkelijk vergroot. Voor Volendam een kampioenschap, voor Purmerend een degradatie.
Maar elk nadeel heeft zijn voordeel: het is waarschijnlijk (laten we maar bidden dat de bui overdrijft) een unicum dat er dan volgend seizoen vier team van een club alle in de 3e klasse van de NHSB uitkomen.

Gezegd moet worden dat we klaarblijkelijk bij Vrouwe Fortuna in ongenade zijn gevallen. Volgens de elo-rating hadden we een goede middenmoter moeten zijn.
Overigens lijkt het erop dat onze jeugdleden in de gunst staan bij Vrouwe Fortuna: met 2 uit 5 voor Vladimir en 2 uit 4 voor Romayn behoren zij tot de puntenmakers van het team.

Romayn speelde ook een interessante partij en tijdelijk waren de andere borden nauwelijks te bereiken wegens de massa schakers die zich verzameld hadden rond zijn bord. Het leek wel het bord waar de echte Keizer resideerde, maar het was Hans Keizer uit Volendam. Maar uiteindelijk regeerde Hans als een Keizer en kon zijn partij, na grote complicaties, met winst afronden.
Jammer voor Romayn die, ondanks zijn Elo van 1847, de eer aan de Volendammer (1686) moest laten.

Het devies voor de laatste twee teamwedstrijden is duidelijk:
WINNEN, WINNEN en WINNEN. 
En is het nog niet duidelijk genoeg: WINNEN!!

.

.

.