Charlois Europoort
1e team niet tevreden na verrassend gelijkspel
Tegen het sterke Charlois Europoort uit Rotterdam, dat het afgelopen seizoen uit de M-klasse degradeerde speelde ons team een sterke wedstrijd.
Het begin beloofde niet veel goeds, want de heren van ons steeds maar uitbreidende wegennet presteerden het om zowel de Coentunnel, de A4 halverwege Amsterdam en Den Haag en de Maastunnel af te sluiten, hetgeen een chaos op de weg gaf. Gelukkig waren we al om half elf uit Purmerend vertrokken en om 13.15 uur (2 3/4 uur reistijd) over een kleine 100 km konden we toch met enige vertraging aan de zware match beginnen.
Charlois uitgerust met 1 GM, 3 IM’s en 2 FM’s en de vorige wedstrijd met 9-1 gewonnen was natuurlijk de favoriet.
Maar na zo’n 2,5 uur was de verrassende tussenstand 2-0 in ons voordeel.
We werden daarbij geholpen door de tegenstander van Giel Robin Lecompte die het presteerde om niet op te komen.
Ik heb zoiets nooit begrepen, temeer daar Charlois thuis speelde en dus kennelijk geen invaller achter de hand hadden. Misschien een gevalletje van onderschatting?
Enrico aan bord 4 speelde tegen de oud Belgische jeugdkampioen en IM Steven Geirnaert een prima partij. Het ratingverschil van 240 was hier niet te merken en Enrico scoorde zijn 2e overwinning.
Pieter aan bord 3 speelde ook al tegen een Belgisch IM Stefan Docx en bereikte ondanks een pionnetje achterstand moeiteloos de remisehaven geholpen door lopers van ongelijke kleur.
Na zo’n 3,5 uur spelen stond het weer gelijk omdat eerst Wim het onderspit dolf aan bord 5 tegen GM Erik van den Doel. Het ratingverschil van bijna 400 was hier goed te merken volgens Wim. Hij kreeg weinig kans ondanks zijn origineel gespeelde opening.
Peter aan bord 9 had een prima stelling in handen en het zag er goed uit. Wel tijdnood en daarin miste hij een venijnige tussenzet van Valery Maes en toen was het ineens uit.
Maar na 4 uur stonden we weer voor, nu met 4,5-2,5.
Eerst won Barry aan bord 2 tegen FM Michel de Wit. Hij stond de gehele partij al beter en wist dit voordeel mee te nemen naar het eindspel.
Even later won Nicky aan bord 8 tegen Kambiz Sekandar. Volgens eigen zeggen “Pas nadat ik echt verloren stond begon ik nuttige zetten te vinden met uiteindelijk een tijdnood schwindel”.
Het was in ieder geval een spannende en bezienswaardige partij.
Anton aan bord 10 stond volgens ons de gehele partij iets beter maar kon dit toch niet in winst uitdrukken. Mijn advies aan Anton om remise aan te bieden en daardoor in ieder geval een matchpunt te pakken werd door Cor de Wit geaccepteerd en dus konden we gaan hopen op een grote stunt, temeer daar Lucas aan bord 7 en Yong Hoon aan bord 1 wel ietsje minder stonden, maar daar zou toch wel één remise bij zitten.
Lucas tegen FM Roger Meng met 270 punten meer, keek tegen een pionnenmeerderheid op de koningsvleugel aan en met lopers van gelijke kleur was dat een moeilijke taak. Hij verdedigde zich met hand en tand maar moest uiteindelijk het onderspit delven. Analyse achteraf gaf aan dat zo rond de 50e zet hij een betere voortzetting op remise miste. Nu kwam hij net een tempo tekort.
Nou dan moest Yong Hoon het laatste halfje maar scoren. Tegen de sterke Belgische IM Thibaut Vandenbussche stond hij minder in een eindspel van T/L tegen T/L en 2 pionnen.
Echter de lopers waren van ongelijke kleur dus dat gaf hoop. Na ruim 5 uur spelen moest hij dan toch nog opgeven. Commentaar van Yong Hoon: “ik heb een slechte partij gespeeld”.
Zo bereikten we dus een 5-5 gelijkspel hetgeen ik vooraf niet had durven dromen.
Knappe prestatie mannen met toch een katterig gevoel dat er echt meer in had gezeten.
De nazit in het ernaast gelegen restaurant Burchtrust was gezellig.
Op 4 november wacht de thuiswedstrijd tegen het gepromoveerde en nog puntloze AAS uit Aalsmeer.
Ton de Veij