Hieronder volgt een gedetailleerd ronde verslag geschreven door de spelers zelf.  Dit verslag is een vervolg op het nieuwsbericht van 27 november j.j., zie deze website onder nieuws.
De wedstrijd werd in prettige sfeer gespeeld op donderdag 26 november j.l. te Volendam.

Rob Hahlen-Henk Veerman 1/2-1/2
Ons oud-clublid Henk Veerman was mijn tegenstander. In de opening volgde ik een standaard-concept wat ik vrij ongehinderd kon uitvoeren, onder opoffering van het loperpaar een aanval op de koning. Ik dacht dat ik door op b2 een loper te offeren op h7 mat kon gaan zetten. Na het offer was er altijd nog een weg terug, ik zou het stuk ook kunnen terugwinnen, maar dan ten koste van de mataanval. Naar mijn idee zou ik in dat geval dan een klein plusje houden. Wat bij de analyse achteraf overigens maar héél klein bleek te zijn.
Na het loperoffer kon zwart twee zetten spelen, nog een pion meepakken of me de mogelijkheid geven het stuk terug te winnen. Ik besloot niet in te gaan op het terugwinnen van het stuk maar de aanval door te zetten. Uiteraard, zou ik bijna zeggen, als je ervan overtuigd bent dat het doorslaat! Zwart zou nog kunnen verdedigen door zijn dame voor een toren en een loper te geven. Dat taxeerde ik als beter voor mij, maar ook dat bleek bij de analyse achteraf veel minder beter te zijn dan ik dacht.
Zwart koos niet voor deze verdediging en speelde de zet waarop ik hoopte. Daarop offerde ik nog een paard, bij aanname zou dat mat betekenen, niet aannemen was ook niet goed, ook dan ging het mat. Dacht ik, toen vrijwel a tempo de zet speelde. En me de haren uit het hoofd kon trekken toen ik zag dat ik een verdedigingszet over het hoofd had gezien. Die ik had kunnen voorkomen door een tussenzet. Balen dus, kon ik weer opnieuw beginnen. ‘Gelukkig’ kon ik nog een toren krijgen voor mijn twee geofferde stukken. En toen ik zat te piekeren hoe het nou verder moest bood Henk remise aan. Gezien de stand kon ik dat accepteren. Met alle verkeerde beoordelingen had ik ook niet meer verdiend.

Nico Koning-Ton de Veij 1/2-1/2
Helaas mislukte mijn opening met zwart enigszins, waardoor ik een dubbelpion achterkwam. Nico Koning had de overhand, maar nadat ik met 2 torens op a en b8 ging drukken op zijn koningsstelling, kostte hem dat vrij veel tijd. Zijn dubbelpion stond hem danig in de weg en toen ik ook nog eens ervoor kon zorgen dat zijn loper op f1 niets kon doen bood ik hem remise aan bij een voorsprong van 2-0 voor ons en goede vooruitzichten op de andere borden. Zuchtend en met de opmerking “ik kom er niet doorheen” accepteerde hij mijn aanbod.

Frank van der Moolen-Hans Keizer 1-0
Op mijn verzoek aan een wat lager bord te spelen, mocht ik mijn partij tegen Hans Keizer aan het derde bord openen. Dat ging prima, ik kwam prima tot ontwikkeling en had initiatief. Na de ruil van een paar lichte stukken gaf ik een vervelend schaakje op c6, waardoor de nog niet gerokeerde zwarte koning naar f8 moest. Een paar zetten later offerde ik mijn paard op f7 in ruil voor onhoudbare druk op de koning en een gepende loper en een aanval op de dame. Zwart kon zich bijna redden dankzij de dreiging van mat achter de paaltjes. Het was een leuke vondst, maar een tussenschaakje gaf mij uiteindelijk een winnend voordeel van een toren en twee pionnen tegen een loper. Bovendien had ik nog voldoende tijd op de klok. Na nog even doorspelen haalde ik het punt binnen.

Crelis Molenaar-Daniel Doorn 0-1
Ik speelde met zwart tegen Crelis Molenaar die gelijkwaardig qua rating is. Hij was wel de topman van Volendam 2 dat met een ietwat tactische opstelling werkte. Ton waarschuwde mij wel vooraf. En met 1.d4 kon ik tevreden beginnen. Ik speel meestal soepel met zwart, maar win iets vaker met wit. Alleen in bondswedstrijden scoor ik vaak goed met zwart. De partij verliep vrij rustig tot het moment dat mijn tegenstander Db3 speelt en de ongedekte b7 aanvalt. Ik had de veilige keuze Tb8 en daarna korte rokade of lang rokeren en een wederzijdse koningsaanval uitlokken. Ik speel graag op het randje en de vorige ronde iets te ver er overheen (dus een verloren partij). Dus lang rokeren omdat die meteen b7 denkt en mijn toren activeert om via d6 naar g6 te gaan. En wit heeft meer zetten nodig om de pionnen naar voren te spelen. En zo werd het een spannende race over wie het eerst door zou slaan of wie er als eerst onder de druk zou bezwijken. En net toen het leek dat mijn tegenstander de angel uit de stelling zou halen, overzag hij een röntgen-schaak. Mijn paardoffer had daarmee succes en een toren was het wisselgeld. Het duurde een tijdje voordat mijn tegenstander in zag dat een kwaliteit en twee, drie of vier pionnen achter te veel van het goede was en hij gaf op. Briljant speel ik niet, maar wel tevreden omdat het weer eens lukt.

Kees Kerkdijk-Jan Veerman 1-0
Opening Italiaans, de 7 Ld2 variant. Volgens Euwe en Keres is dan de enige zet eigenlijk 7…..d5 met ongeveer gelijk spel. Maar Veerman speelt 7……0-0. Daarom ging ik ervan uit dat ik nu groot voordeel zou krijgen met een pion opmars. Maar dat viel tegen en de volgende 14 zetten had ik steeds het idee dat er onheil dreigde. Analyse met Fritz toonde dat ik inderdaad iets slechter stond en dat zwart enkele malen verzuimde de breekzet f7-f6 te spelen die hem flink voordeel (+2) zou hebben gegeven.
Maar rond zet 28 begon het tij te keren. De klokken liepen op hun eind (zeg 12 minuten, maar nog geen tijdnood want elke zet +10 seconden!). Na mijn 37e zet begon ik matkansen te krijgen die eveneens door Veerman werden onderkend. Waarschijnlijk dat enige paniek in dreigende tijdnood een rol begon te spelen want na drie opvolgende zeer slechte zetten won ik een stuk en gaf Veerman op.
Deze partij leert dat prioriteit moet zijn om geen slechte zetten te doen (en indien mogelijk natuurlijk zo goed mogelijke zetten), geconcentreerd te blijven en met optimisme de tijdnoodfase tegemoet te zien en dan gebruik te maken onnauwkeurigheden van de tegenstander.

Heel leuk was dat bij de kennismaking de teamleider Henk Veerman, oud-lid van SCPurmerend(!), refereerde naar 1979 toen wij in de Keizer competitie een partij speelden (inderdaad zit in mijn archief die partij gespeeld op 26 april 1979 V-K 0-1).
Verder vroeg hij of het waar was dat ik toen wel eens een partij schaak heb gespeeld met een gasmasker op. Dat herinnerde me weer aan die tijd dat ik bepleitte om af te zien van het roken op de schaakclub. Ook heb ik toen eens een handtekeningenactie tegen het roken op de schaakclub gehouden waarop ik veel handtekeningen inzamelde. Ja, ik heb het Henk Breeuwsma, toen voorzitter, weleens moeilijk gemaakt want er was wel eens irritatie over de rookkwestie. Maar Henk heeft dat toen, hulde!, heel soepeltjes opgelost: vanwege de jeugd mocht er voor negen uur niet gerookt worden. Zo was iedereen een beetje tevreden gesteld.
Natuurlijk kon ik Henk Veerman geruststellen dat ik nooit met een gasmasker tegen de rook aan het bord was verschenen maar dat ik dat wel eens had gesuggereerd in een publicatie in Eeuwig Schaak als remedie tegen sigarettenrookbombardementen van de tegenstander.
Maar naderhand bedacht ik me dat ik dat natuurlijk had moeten beamen. Dat zou een mooie mythe geworden zijn op gelijk niveau met de acties van Jasper Grootveld, provo en anti-rook magiër (“uche, uche, uche”).
Wel heb ik toen toch enig effect onder de rokers bereikt door in het clubblad te refereren naar een wetenschappelijke publicatie betreffende het inhaleren van zich in de sigarettemrook bevindende koolmonoxide. Ik stelde dat veel roken tijdens de partij daardoor versuffend zou werken en dus tot fouten zou leiden. Zo kon ik eens tegen een stevig rokende clubgenoot afronden met een fraai dame-offer. Naderhand vroeg hij aan mij of dat het effect van de koolmonoxide geweest was om dat offer niet te hebben zien aankomen. (Om dezelfde redenen ontraad ik nu alle rokers om buiten te gaan roken, zeker als men een bondswedstrijd speelt waarbij toch het belang van het team moet prevaleren!).
Verder refereerde Henk Veerman nog naar de sneeuwwinter van 1978-79. Toen werd het verkeer dagenlang zeer ernstig ontregeld door hevige sneeuwstormen. Henk ging, waarschijnlijk samen met toenmalig lid Zwarthoed, naar de schaakclub, maar op de club te Purmerend aangekomen bleek dat men niet meer op hun komst gerekend had. De wedstrijdleider ging ervan uit dat de tocht van Volendam naar Purmerend onder de gegeven omstandigheden niet te maken was. Maar hij had buiten de waard gerekend: de Volendammers zijn een ras in het bijzonder gehard door vistochten over de Noordzee bij nacht en ontij, weer en wind, sneeuw en ijs. Voor hen allen is het tochtje Volendam-Purmerend te allen tijde een peuleschil!!

Martijn Veerman-Jan Bakels 1/2-1/2

Paul Meijer-Piet Tuijp 1-0
Ik speelde tegen Piet Tuijp, Ik speelde met wit en het werd een Sicilliaanse partij. Na zet 5 nam ik het middenveld in en drong zwart’s paard terug naar het veld e7.Vanaf daar moest Piet in de verdediging en dat deed hij goed. Totdat hij de zwakke pion op d4 moest geven . Hierna kon ik zijn stelling binnen dringen en langzaam stukken van hem te pakken en zijn vluchtroutes afsluiten. Zijn situatie werd steeds penibeler en hij gaf op. Het eerste punt was binnen en dat is altijd een goede ondersteuning voor de zeven nog zwoegende teamgenoten.

Gerard Veerman-Foppe Reinders 0-1
Na afloop zag ik dat Gerard een rating heeft van 1325, maar dat bleek niet uit de opzet van zijn stelling.
Volgens Chesspad heb ik een Reti-opening gespeeld met konings-indische aanval. Gerard heeft de eerste 13 zetten 10 pionzetten gedaan en kreeg daarmee een enorm ruimtevoordeel. Ik heb mijn stukken zo goed mogelijk opgesteld, d.w.z. open lijnen en speelmogelijkheid. Op de 15e zet verschalkte hij mijn opgeschoven d-pion (d4) maar daardoor werden zijn beide lopers aangevallen, waarvan er één verloren ging. Op de 31e zet ruilden wij onze dames, voor Gerard gedwongen en voor mij een voordeel. Ik zette een aanval in op de koningsvleugel en Gerard verdedigde zich met een vrijpion op de a-lijn. Hij heeft een remisevoorstel gedaan (43e zet) , maar dat heb ik niet aangenomen. Op de 55e zet ging de a-pion verloren. Gerard speelde daarna nog met een Toren en 2 pionnen en ik met een Toren, loper en 2 pionnen. Ik heb dit eindspel gewonnen op de 89e zet.

De volgende ronde wordt gespeeld op 17 december in een thuiswedstrijd tegen Z.S.C. Saende 3.

CK

Donderdag 26 november j.l. traden we aan tegen het tweede team van de Schaakclub Volendam.

We werden hartelijk ontvangen o.a. door de oud-leden Henk Veerman en Frans Vlugt. Beide teams waren ruime tafels toebemeten waaraan het prettig spelen was en er werd direct na de start aan het bord een consumptie aangeboden en gebracht!

Tegen 22:00 uur konden we een 0,5-2,5 voorsprong noteren. Eerst leek het er nog op dat we zouden winnen met kleine cijfers maar in het laatste uur resulteerden goede stellingen in de volle winst en werd de eindstand een formidabele 1,5-6,5 overwinning.

In NHSB klasse 2C tekent zich nu af dat Aris de Heer kampioenskandidaat is en Volendam waarschijnlijk hekkensluiter zal worden. Purmerend zal na de derde ronde op de vierde plaats staan. Purmerend 3 zal in de laatste ronde Aris de Heer ontmoeten.

Een gedetailleerder verslag zal binnenkort verschijnen.