Vandaag :
♔ niets op de agenda
Vandaag jeugd:
Vandaag niets op de jeugdagenda

team 3

De Waagtoren 5 – Purmerend 3 3,5-4,5

.

Op 12 december 2017 werd in het clublokaal van De Waagtoren de bovengenoemde wedstrijd, NHSB klasse 2C vierde ronde, gespeeld. Een kort verslag van deze wedstrijd verscheen op 13 december op deze website, zie eerder verslag.

Het team had een voorspoedige reis ondanks de voorgaande dag van hevige sneeuwval, code rood en niet rijdend openbaar vervoer. Het was prettig parkeren in de Singelgarage met een korte wandeling langs de Molen van Piet naar ’t Gulden Vlies, de speel-lokaliteit van De Waagtoren.

Ondanks dat er drie bezoekende teams op bezoek waren bij onze gastheren/dames kon de wedstrijd enkele minuten na 20:00 uur beginnen met Ronald van der Meiden als prettige wedstrijdleider.
Een prettige en rustige speelzaal ondanks de aanwezigheid van drie bezoekende teams en de in de belendende zaal gespeelde onderlinge competitie.

Hieronder volgen impressies van de partijen, soms door teamgenoten, en in volgorde van beëindiging van de partij.

bord 8 Peter Duijs-Serkan Milli(Z) 1-0 (1-0)

Serkan had duidelijk zijn dag niet en verloor vrij snel. Er was geen aarzeling om de plaats van een verhinderd teamlid in te nemen, maar wellicht speelde mee dat hij weer heel vroeg voor zijn werk op zou moeten.
Schaken is echter ook hard werken en vraagt 100% concentratie. Alle factoren spelen mee en kleine storende factoren kunnen winst of verlies brengen.

bord 1 Jan Poland-Rik Slaman (W) 1-0 (2-0)

Deze ronde had ik weer de eer om op bord 1 te mogen spelen maar helaas ging het me nu minder goed af.
Vanuit de opening kwam ik best lekker te staan. Voor mijn gevoel zelfs wat beter maar het is echt zo’n stelling waar mijn tegenstander ook van kon vinden dat hij beter stond. Het is maar net vanuit welke standpunt je kijkt.
Het kwam in ieder geval voort uit een Caro-Kann. Dat is een opening waar ik niet graag tegen speel en vaak krijg ik te horen dat ik het dubieus aanpak door zo vroeg in de partij een loperruil aan te bieden. Na Lf5 speel ik namelijk vaak Ld3. Ik realiseer me dat de zwartspeler dit vaak prettig vind maar dat slik ik dan maar. Ik kom dan wel in een stelling terecht waar ik wat ervaring in heb. Ook is mijn tegenstander dan uit zijn openingsboek. Althans dat laatste is het idee maar bij deze partij ging dat niet helemaal op.

Maar zoals ik eerder al schreef kwam ik een stelling terecht waarin ik het idee had lekker te staan. Op een gegeven moment had ik echter het idee dat ik de stelling naar mij toe kon trekken en ik ging daar vol voor. Maar de combinatie bleek iets te diep berekend en er zat een fout in waardoor ik kleur moest bekennen. Ik verloor niet direct materiaal maar ging hierdoor wel een enorm zwaar eindspel in.

Daarna kwamen wij in een eindspel terecht waar ik een mogelijk remise variant mistte en werd het een simpel kunstje voor mijn tegenstander om dit af te straffen.
De remisevariant was goed gevonden door Kees. Alle hulde aan hem.
Gelukkig heeft het team wel glorieus gewonnen ?

bord 5 Martin Rep-Luc Preeker(W) 0-1 (2-1)

Luc speelde weer een standvastige partij in de hem bekende stijl.
Het leverde hem winst op waardoor hij op dit moment de topscore in het team heeft.
Én hij is tevens, met zijn 100% score van 4 uit 4, koploper in de NHSB klasse 2C.

bord 3 Gerrit Lemmen-Frank van der Moolen(W) 1/2-1/2 (2,5-1,5)

Mijn partij begon lekker open. Ik had wit en kreeg veel ruimte. Een dreigende aanval op zijn koningsvleugel kon ik weliswaar niet doorzetten, maar ik kreeg in het centrum juist lekkere torenlijnen. Mijn stukken stonden wel goed, dacht ik.
Toch kreeg mijn opponent tegenkansen.
Na enig ruilwerk won ik uiteindelijk een pion. Mijn voordeelpion was echter zo ver doorgeschoven dat ik hem niet kon houden. Met allebei nog vijf pionnen en een (gelijkveldige) loper, zat er jammer genoeg niet meer in dan remise.

bord 4 Arjen Dibbets-Paul Meijer(Z) 1/2-1/2 (3-2)

bord 7 Ger Hoekstra-Rob Hählen(W) 1/2-1/2 (3,5-2,5)

bord 2 Albert van der Meiden-Kees Kerkdijk(Z) 0-1 (3,5-3,5)

De vierpaardenvariant van het Schots kwam op het bord waarin ik in een vroeg stadium middels 8. Pf6-g4, 9. g7-g5 en 10 h7-h5 een aanval op de witte koningsstelling begon.
De kansen varieerden gedurende de volgende 10 zetten met in het algemeen licht tot flink voordeel voor Albert. Maar gedurende de volgende vijf zetten begonnen de kansen te keren terwijl ook de tijd een rol begon te spelen. De stand van 3,5-2,5 voor De Waagtoren gaf me natuurlijk een flinke motivatie om alles uit de stelling te halen teneinde het tij te keren.
Een kwaliteitsoffer van Albert op de 27e zet pakte verkeerd uit: opeens stonden al mijn stukken goed tegen een opengereten koningsstelling.
Op zet 35 gaf Albert in verloren stelling op. Jammer voor hem want hij had het grootste deel van de partij overwicht. Gelukkig voor mij om, met enige goedgezinde hulp van Vrouwe Caïssa, een belangrijke bijdrage te leveren voor de uiteindelijke teamoverwinning.
Zoals altijd: it’s all in the game!

bord 6 Nico Mak-Jacob van Twisk(Z) 0-1 (3,5-4,5)

Tegen half twaalf was de stand 3,5-2,5 in het voordeel van De Waagtoren geworden. Kerkdijk besefte dat hij moest winnen en dat lukte ook dankzij een wijfelende tegenstander en de tijdnood die een rol begon te spelen.
Bij een gelijke stand van 3,5-3,5 had de partij van Jacob van Twisk de volle aandacht. Hij had een mooie vrijpion die hij tot promotie kon brengen zodat hij een plustoren kreeg. Zijn tegenstander was echter ver opgerukt met een aantal pluspionnen ondersteund door een goede koningspositie.
Maar gelukkig kon Jacob koelbloedig zijn materiaalvoordeel langzamerhand verzilveren naar een overwinning. Niet alleen bracht hij een vol bordpunt binnen, maar tevens ook twee volle matchpunten voor het team. Uitstekend gedaan, Jacob!!!!!

.

Jacob van Twisk brengt volle match-winst voor Purmerend 3

.

Dinsdag 12 december 2017 trad het derde team aan tegen De Waagtoren 5 in de NHSB competitie klasse 2C.


staande links op de foto Jan Poland! (Bron: website De Waagtoren, Alkmaar)

Het werd een enerverende avond.
Er waren drie bezoekende teams bij De Waagtoren die de gehele grote zaal (22 borden) vulden. Daarnaast werden nog 15 partijen voor de interne competitie gespeeld in de naastliggende bar-ruimte.

Ons team kwam vrij snel op een 2-0 achterstand.
Tegen half twaalf was de stand 3,5-2,5 in het voordeel van De Waagtoren geworden. Kerkdijk besefte dat hij moest winnen en dat lukte ook dankzij een wijfelende tegenstander en de tijdnood die een rol begon te spelen.

De volle aandacht richtte zich nu op Jacob van Twisk die een mooie vrijpion had die hij tot promotie kon brengen zodat hij een plustoren kreeg. Zijn tegenstander was echter ver opgerukt met een aantal pluspionnen ondersteund door een goede koningspositie.
Maar gelukkig kon Jacob koelbloedig zijn materiaalvoordeel langzamerhand verzilveren naar een overwinning.  Niet alleen bracht hij een vol bordpunt binnen, maar tevens ook twee volle matchpunten voor het team. Uitstekend gedaan, Jacob!!!!!

Luc Preeker won zijn partij ook en dat was zijn vierde winst op rij. Met 4 uit 4 100% is hij de beste puntenverzamelaar van het team.

Deze overwinning was broodnodig om in de race te blijven voor de titel én om niet in degradatiegevaar te komen.

 

zie website De Waagtoren voor het verslag van De Waagtoren.

 

.

Impressies van de wedstrijd Purmerend 3 – S.V. Het Spaarne 2

 

Een algemeen verslag van de wedstrijd verscheen eerder op deze website, zie gladiolen.

Hieronder volgen enige impressies van onze spelers. Onze spelers hadden wit aan de evengenummerde borden.

 

Rik Slaman

Bij aanvang kreeg ik te horen dat Paul Ruber aanwezig was en dat hij mijn tegenstander zou zijn voor de avond. Iets waar ik al rekening mee had gehouden. Ik was daar erg blij mee. Ik kende Paul niet als persoon maar ik wist wel dat het een sterke tegenstander zou zijn en dat hij in het verleden lid was bij Purmerend. Het grappige was dat Paul Neering mij voor de partij moed in sprak van goh Rik, je kan zomaar kans tegen hem maken, doe gewoon je best! Ik vind Paul een uiterst sympathieke man en waardeerde dit ook van hem.
Eenmaal begonnen aan de partij genoot ik vooral van het vuurwerk op het bord naast me. Ik zag Kees een poisoned pawn variant induiken in een variant van het Frans. Opvallend was een vroege Ld7 wat een bewuste omwisseling van de volgorde was. Echter speelde Kees heel scherp Le2 met directe dreiging en dat liep heel snel en genadeloos af voor Zwart. Zo’n snelle voorsprong geeft de burger moed.
Inmiddels had ik hier en daar al wat tactische valletjes gepareerd op mijn eigen bord. Het werd mij snel duidelijk dat ik met iedere zet van Paul rekening moest houden met het onlogische. Deze man maakt niet zomaar een blunder, er zit waarschijnlijk meer achter. Even op mijn handen zitten om de impulsieve neigingen uit mijn spel te halen. Voordeel van zo’n scherpe tegenstander is dat je noodgedwongen scherp moet zijn. De partij was snel interessant naar mijn mening.
De opening ging via een omweg naar het Frans. Op een bepaald moment hadden we zelfs exact dezelfde stelling op het bord als laatst toen ik tegen teamgenoot Ton speelde voor de interne competitie. Dit keer koos wit er niet voor om voor de ruilvariant te gaan. Ik blij!
Ik zelf had het gevoel dat de tactische trucs die Paul probeerde uit te halen ten koste gingen van zijn positie maar kon niet echt goed vinden hoe ik dat kon bestraffen. Zelfs toen Paul aanzienlijk minder tijd had als ik vond ik nog geen concrete openingen. Ik moet daar wel bij zeggen dat Paul een aantal pogingen van mij pareerde. Toen ik een rondje liep langs de borden zag ik geen directe verliesstellingen, hier en daar stonden we voor mijn gevoel gelijkwaardig qua stelling, op sommige borden zelfs wat beter. Wel hadden we hier en daar wat tijdsproblemen. Toen ik Paul een remise aanbod deed accepteerde hij deze vrij snel. Op zich ben ik tevreden met het resultaat. Minder content was ik met het feit dat ik 2 keer het opbouwen van een trucje aan Paul zijn kant over het hoofd zag. Nu kwam ik er mee weg maar ik zie dat wel als verbeterpunt voor mij zelf.
Al met al ben ik tevreden met de 4-4

Kees Kerkdijk

Mijn tegenstander speelde Frans en op het bord kwam de Nimzowitsch verdediging met e4-e5. Na afruil van Lb4 tegen Pc3 speelde hij 6. …….  Lc8-d7.
Deze zet komt zelden op het bord en Keres doet deze zet af met de woorden: “Andere Züge (dan Dc7 of Pe7) verdienen kaum ernsthafte Beachtung”. Fritz13 waardeert de zet Ld7 een halve pion zwakker dan de geijkte zetten Dc7  of Pe7.
Als wit verwacht ik hier altijd het onder vuur nemen van mijn centrum pionnen middels Dc7 en Pc6, maar dat bleef nu achterwege.
Ik beschouwde f7 als zwakte van zwart en dat was mijn leidraad voor mijn verdere zetten, zeker toen de zwarte loper drie zetten later naar a4 gespeeld werd om mijn c2 pion onder vuur te nemen. Mijn centrum gaf me geen zorgen want dat werd niet onder vuur genomen.
Na nog een zwakke zet kon ik de partij voltooien door op de 14e zet (14. De8) mat te geven.

Luc Preeker

Ton de Veij

Mijn tegenstander Paul Mathot speelde de Philidor tegen me en daar heb ik dacht ik toch wel enige ervaring mee.
Maar hij pakte de zaken agressief aan met 8. h6 en 9. g5 hetgeen mij toch wel enigszins verraste. Dat weerhield mij er niet van steeds de betere stelling te hebben volgens Fritz (+3), maar toen ik op de 19e zet mijn paard naar e2 speelde i.p.v. te offeren op b5 (was trouwens knap moeilijk te vinden) hield ik overigens nog wel een plusje over, maar dat was verwaarloosbaar. De druk van zwart nam meer en meer toe en ik dacht toen maar remise aan te bieden (28e zet) hetgeen door Paul wegens de stand op de andere borden werd afgeslagen. Toen alles was geruild en beiden in tijdnood verkeerden, ging het bij mij toch nog mis. De zwarte koning was rapper dan de mijne en met mijn laatste krachtsinspanning bood ik in hevige tijdnood wederom remise aan, hetgeen door Paul werd aangenomen (hij zag het kennelijk ook niet meer) en de stand van 4-4 op het scorebord kwam.
Nadere beschouwing leerde, dat ik verloren stond en achteraf dus blij was met deze remise.

Frank van der Moolen

Ik mocht met de zwarte stukken aantreden tegen Paul Neering.
Het was weer een bijzondere opening die op het bord verscheen, waarin ik uiteindelijk een pion nam en ervoor koos deze te verdedigen. Lange tijd hield ik een klein plusje in een vrij open stelling (hoewel alle stukken nog op het bord stonden, op dat ene pionnetje na), met koningen op hun beginpositie, een zwart paard op h6, een verdwaalde witte loper op g1, de witte dame verdedigend op c1 en zwarte pionnen op f4 en g5.
Na geruime tijd spelen kwam een doorbraak waarbij ik met mijn dame de toren op a1 won, in ruil voor een loper en verminderde activiteit van mijn stukken. Mijn kleine plusje was daarmee uitgegroeid tot groot voordeel. Even een paar gezonde zetten doen om mijn laatste stukken te activeren en mijn koning in veiligheid te brengen moest voldoende zijn.
Doch tijdnood drong zich weer eens op, in een nog steeds onoverzichtelijke stelling. De ongelukkige zet volgde snel, hoewel ik dat achter het bord nog niet doorhad. Ik ging nog steeds uit van winnend voordeel. Enkele zetten later was het Paul die een ongelooflijk vervelend sterk paard op c5 kreeg, terwijl het mijne nog altijd op h6 stond te niksen. Ik denk dat die paarden uiteindelijk de beslissing brachten, want na torenruil (toevallig voorval dat mijn dame eerst de toren op a1 pakte en maar liefst 17 zetten later de nog onbewogen toren op h1) was het de samenwerking tussen zijn dame en paard die mij uiteindelijk de partij deed verliezen. Mijn toren en paard konden daar niets tegen beginnen, terwijl mijn dame in een stil hoekje nog van de lekkere toren stond na te genieten.
Ik baalde behoorlijk dat ik het team niet de overwinning kon geven die ik halverwege de partij in gedachten had.
Toch zijn partijen als dit wel waar ik voor schaak: zeker geen saaie pot, aanvallende kansen voor beide kampen, veel rekenwerk, veel potentieel goede zetten en hier en daar wat menselijke foutjes. Gelukkig ook maar. Volgende keer zit ik weer aan die gelukkige kant.

Daniel Doorn

Voor wie mij als schaker kent weet dat ik niet hou van Siciliaans.
Ik heb me daarom weleens verdiept in een alternatief antwoord in het boekje “2 .. a3?”. Ikzelf noem het de mislukte Siciliaan. Als wit ga ik niet (meteen) mee in de strijd om d4 en ontwikkel richting een zet als f4 met een aanval op f7 of h7. Dit lukt niet altijd, maar vaak wel en dan wint wit zeer vaak.
Maar in dit geval lukte het niet en wordt het een positioneel spelletje. Dat gaat redelijk goed totdat ik een onnauwkeurigheid bega. Om niet mat te gaan moest ik vele sprongen maken en een pion offeren.
Gezien de stand besloot mijn tegenstander over te gaan tot eeuwig schaak en was wederom een half punt voor mij een feit.

De stand in NHSB klasse 2C is na de derde ronde als volgt:

Het is duidelijk dat we het kampioenschap niet meer helemaal in eigen hand hebben. En de drie huidige koplopers staan nog op ons programma.
De volgende ronde voor Purmerend 3 is op 12 december 2017 in een uitwedstrijd tegen het Alkmaarse De Waagtoren 5.

 

.

De Dood of de Gladiolen (2)

 

NHSB klasse 2C: Purmerend 3 – Het Spaarne 2  4-4

gespeeld op 23 november 2017.

Eerder verscheen een artikel over het derde team onder deze titel, zie gladiolen 1, maar in de wedstrijd tegen Het Spaarne kreeg deze uitspraak voor het derde team zijn volle zwaarte en betekenis.

De sfeer was uitstekend.
Met het team van Het Spaarne uit Haarlem mochten we ook de oud-leden Paul Ruber en Wim Hoffenaar verwelkomen. Zij waren eind jaren 70 lid van onze vereniging.
Het betekende wel een spagaat voor de Purmerenders. Enerzijds zouden wij natuurlijk trots moeten zijn als zij beiden een goede prestatie gingen neerzetten want de basis daarvoor is uiteraard in hun jonge jaren bij de schaakclub Purmerend gelegd. Anderzijds stonden wij  onder de gegeven omstandigheden niet naar een topprestatie van onze oud-leden uit te kijken!
Verder deed Joost Jansen mee, o.a. arbiter tijdens het TATA-Steel toernooi en hij schudde dan ook hier en daar handjes onder onze clubleden.
Ook hadden enkele schakers al eerder de degens met elkaar gekruist, o.a. Rik Slaman tegen Paul Nering. Dus het leek veel op een reunie.

Schrijver dezes had het geluk om snel klaar te zijn zodat hij zich volop op het teamleiderschap kon storten. Ook Rik Slaman speelde vrij snel remise tegen Paul Ruber, zeker een mooie prestatie van Rik tegen een +2000 speler.

Een probleem was echter dat op de resterende borden stellingen stonden die nog alle kanten op konden. En zelfs tegen 23:00 uur was dat nog de situatie. Wanhopig probeerde de teamleider toch een schatting te maken van de mogelijke uitslag om tenminste enige guidance te kunnen geven aan teamleden die hem zouden kunnen polsen over al of niet aan te nemen of aan te bieden remisevoorstellen.

Het dilemma bleek meteen al toen Frank van der Moolen, hevig in tijdnood, kwam informeren wat de prognose was want hij was in hevige tijdnood  (volkomen normaal voor Frank) en wilde eventueel remise aan kunnen bieden. Welnu, de prognose was een plus voor Purmerend maar wel op basis van een overwinning van Frank omdat hij een kwaliteit voorstond!

Ook Ton de Veij had al gepolst over een uit te brengen remise aanbod omdat hij moeilijk stond. Dat werd toegestaan maar even later kwam hij vertellen dat hij toch verder zou spelen.

Luc Preeker bracht verlichting: als altijd een gambietpion achter kon hij zijn tegenstander toch niet overrompelen. Een toreneindspel met een min-pion zag de teamleider lang op zijn bord. Maar binnen korte tijd veranderde dat in twee pluspionnen en gezien het trefzekere zetten van Luc, duidend op groot winstvertrouwen, kon een overwinning tegemoet worden gezien. Korte tijd later was de 1-0 een feit.

De spanning liep echter verder op.

Ties Wijnen was verbijsterd omdat hij ongemerkt door zijn vlag was gegaan in een stelling waarin de strijd nog gestreden zou moeten worden.

Wim Hoffenaar speelde een goede partij tegen Paul Meijer. Paul stond ten tijde van deze partij eerste in de Keizer competitie en was 200 elo-punten sterker. Maar Wim kon Paul goed in bedwang houden en maakte welverdiend remise.

Paul Neering wilde remise aanbieden aan Frank, doch hij stuitte op een eensgezind “doorspelen” van zijn teamgenoten, en terecht want hij bracht wel een broodnodige winst binnen.
Dat heeft hij overigens wel geweten. De dood of de gladiolen vergt wel de uiterste inzet van een speler.
Na afloop moesten we hem de deur uitwerken. Ten eerste vergat hij zijn autosleutels en notatieboekje mee te nemen. Schrijver dezes ging achter hem aan en trof de helft van het team bij de uitgang met Paul duidelijk ongerust over het lot van zijn sleutels. Maar gelukkig kon ik, wuivend met zijn autosleutels en notatieboekje, hem uit de brand helpen.
Vervolgens moest Frank nog achter hem aan omdat Paul ook zijn ballpoint had vergeten, maar Frank kon hem nog voor het wegrijden de ballpoint in de hand drukken.

Bij een stand van 3,5-3,5 lag het lot in handen van Ton de Veij tegen Paul Mathot. Onder grote belangstelling van teamleden en clubleden werd de strijd gevolgd. De slogan “de dood of de gladiolen” werd nu veelvuldig gehoord.
Voor verdere verduidelijking van deze slogan zie gladiolen 2.
Vergeet ook niet te kijken naar wat Van Gaal erover zegt: gladiolen 3.

Al met al een zeer genoeglijke avond, een avond die je altijd zou willen meemaken tijdens een bondswedstrijd. Voor ons lidmaatschapsgeld hebben we overvloedig brood en spelen gekregen. Ook hebben we, gezien de belangstelling van de overige clubleden, anderen een leuke avond bezorgd.

Overigens kreeg schrijver dezes de opmerking van één der leden, horende de uitslag van 4-4, of ik nu ook weer moest schrijven dat, gezien de elo-ratings, we eigenlijk hadden moeten winnen.
Nou vooruit: Op basis van de ratings der spelers was de verwachting dat de wedstrijd in een 4,8-3,2 overwinning voor Purmerend zou eindigen. Gelukkig dat Elo niet alles zegt anders wordt het schaakleven zo saai!!

Binnenkort zullen de partij-impressies van de individuele spelers op deze website verschijnen.

De volgende bondswedstrijd van het Purmerend is een uit-wedstrijd op dinsdag 12 december a.s. tegen Waagtoren 5.

 

.

NHSB competitie klasse 2C Assendelft – Purmerend 3 4.5-3,5

Een kort verslag van deze wedstrijd verscheen eerder op deze website, zie kort verslag

Hieronder volgende de partij impressies van onze spelers.

 

 

Bord 1 Kees Kerkdijk
Een taveerne met een geheel eigen sfeer. Oppassen als u de speelzaal betreedt want er zijn  twee treden naar beneden. De notatiebiljetten (Raindroptime) liggen in het laatje in de kast waar ook de borden, stukken en klokken worden opgeborgen.
Mijn tegenstander was tevens wedstrijdleider voor de interne competitie en hij deed de indeling op zijn smartphone volgens een zelfgeschreven programma (app heet dat tegenwoordig) waarbij hij de biljarttafel in de gelagkamer als bureau gebruikte. Onze partij begon daardoor ietsje later maar dat was geen enkel bezwaar voor mij.
Er kwam een Sveshnikov in het Siciliaans op bord. Voor wit is veld d5 van belang en dat veld bezette ik met een paard. Maar langzamerhand kreeg mijn tegenstander het voor elkaar om veld d5 te ontzetten. De paarden verdwenen van het bord en ik bleef met een slechte loper tegen zijn goede loper zitten. Ook slaagde de opmars van de d pion zodat de voorsprong in ontwikkeling van de stukken van mijn tegenstander vrijwel direct beslissend werd. Na een krachtzet van mijn tegenstander gaf ik op, onverwachts voor Ton de Veij die mijn positie langslopend als gelijk had ingeschat.

In ieder geval mijn Sveshnikov opening weer eens opfrissen!!!

Bord 2 Ton de Veij
Beste teamleden,
Mijn partij tegen Peter van Straten verliep niet helemaal zoals ik het had gewenst.
Ik speelde de Philidor (die opening waaraan Rob zo’n hekel heeft) en raakte rond de 15e zet een kleine kwaliteit achter. Daarvoor had ik echter wel een heel sterk loperpaar.
Op de 28e zet bood mijn tegenstander remise aan. De stand was 1,5-1,5 en nadere beschouwing van de overige partijen leerde mij dat er perspectief in de andere stellingen zat. Toen ik evenwel na 5 minuutjes rondgelopen te hebben bij mijn bord aankwam, bleek dat Kees naast mij aan bord 1 ineens had verloren. Frank stond een paard voor maar ging in tijdnood onderuit. Dus stonden we met 3,5-1,5 achter. En aangezien het mij leek dat Luc en Paul niet allebei zouden gaan winnen, besloot ik om door te spelen.

En wat er dan zo vaak gebeurt, ik zou wel even gaan bewijzen dat ik beter stond en deed een kreukzet hetgeen mij nog een kwaliteit kostte. Als ik rustig was gebleven en mijn lopers wat heen en weer had geschoven had ik het nog even aan kunnen zien. Nu verloor ik en wonnen Luc en Paul en verloor het team met 3,5-4,5.

Bord 3 Rik Slaman
Dit keer ben ik wel tevreden over het grootste deel van de partij. Ik wist voorafgaand van de pot dat ik niet fit was en ik was daarom ook blij verrast dat mijn tegenstander koos voor een gambietje dat ik zelf erg graag speel met zwart. Rekenen in de opening was daarom niet nodig.
Pas op zet 10 kwam ik in een variant waar ik minder ervaring mee heb.
Het gambiet dat we speelden heet het Milner-Barry gambiet in het Frans en het ontstaat in een klassieke doorschuifvariant wanneer wit daarvoor kiest. Kenmerkend een vroege Ld3 op de zesde zet. Zie onderstaande stelling:

Als zwart denkt hier direct een pion te winnen resulteert dat in dame-verlies na een lullige aftrekschaak.. 6. … cd4x, 7. Dd4x – Pd4x 8. Pd4x – Dd4x 9. Lb5+! Mijn tegenstander speelde daarom Ld7 op de zesde zet. Ik besloot daarop om te rokeren.

Zwart besloot toen om de pion te winnen op d4. Vervolgens bood ik op mijn tweede pion aan door Pc3 te spelen. Als zwart de pion slaat, kun je na Te1 vrij snel de pion terug winnen door de penning die onstaat. Als zwart krampachtig vasthoud aan de d5 pion, jaag je hem weg met paard zetjes. Aad besloot om na Pc3 Db6 te spelen. De compensatie is vrij eenvoudig: Zwart heeft veel dame zetten gedaan en de dame vleugel ligt open. Wit staat een pionnetje achter maar heeft het initiatief en ruimte voordeel. Na lang drukken op de damevleugel werd dat fataal voor zwart.

Voor mijn gevoel maakte Aad de fout door g6 op te spelen.. ik kon daarna met tempo met en een tactisch trucje mijn loper op f6 krijgen waardoor zwart niet meer kort kon rokeren..

Later in de partij blunderde ik nog wel een kwaliteit maar gelukkig bleef de stelling ingewikkeld en de druk op zwart aanwezig. In principe had zwart het hier uit moeten spelen want de aanval die ik had, zag er leuker uit dan dat het was. Om spel te houden moest ik nog een pion offeren op a3. Zwart sloeg en na Tb1, maakte zwart de fout om Ta-c8 te spelen. Hierdoor kwam opeens een eeuwig schaak in de stelling maar ook hier zag Aad nog iets over het hoofd waardoor ik met een lullig trucje de dame kon winnen: Lb5!

Bord 4 Frank van der Moolen
Tijdens het voorstellen wist mijn tegenstander indruk te maken door mijn achternaam goed te kennen en nog wat feitjes boven water haalde. Hij vertelde me dat hij in 1985 bij zijn eerste bondswedstrijd in Purmerend ook tegen een Van der Moolen speelde. Dat zal mijn broer geweest zijn.
Dan de partij. De opening verliep prima. Op de 15e zet viel ik zijn paard aan met de verwachting dat die een veilig heenkomen zou zoeken. Maar geheel onverwacht ruilde hij het tegen een pion van mij. Wellicht hoopte hij op een slimme manier weer een stuk terug te winnen, maar dat zat er niet in. Ik moest wel wat penninkjes toestaan, maar enige zetten later leek ik daar prima uit te komen en stond ik gewoon een stuk voor. Dat had ik rustig uit kunnen spelen, eigenlijk zonder al te veel gevaar.
Waarom deed ik dat dan niet?
Ik wilde snel meer en ging op damejacht. Ik liet zijn pionnen oprukken, zodat hij een vervaarlijke vrijpion kreeg, de penningen kwamen terug, mijn tijd verstreek sneller dan de zijne, en die dame… die heb ik uiteindelijk nooit gekregen. Later bleek dat er toen ook nog niet heel veel aan de hand was, maar achter het bord vond ik in mijn beperkt resterende tijd niet de juiste voortzetting en was mijn verlies een feit. Triest genoeg bleek mijn onnodige verliespunt later ook nog eens het team de das om te doen.
Nou ja, het is niet anders. Ik vond het evenwel een leuke tegenstander, in een soms wat rumoerig cafe, met een te afleidende barjuffrouw die opvallend vaak met drinken langskwam. Volgende keer maar weer gewoon in Purmerend…

Bord 5 Rob Hählen
Mijn partij tegen Roel Spier in 9 zinnen:
1. Ik haat de Philidor, alweer onbedoeld in die opening terecht gekomen en mishandeld.
2. Zelden hebben in een opening mijn stukken zo slecht gestaan, op de verkeerde velden met een infarct op e2, het veld waar dame, loper en paard overheen moesten.
3. Een vriendelijk verzoek aan mijn toekomstige ex- en interne tegenstanders: speel vanaf half november alsjeblieft de Philidor tegen mij!
4. Het heeft iets heel treurigs en gênants om met …, h6, …, g5 en …, Tg8 onder de voet gelopen te worden.
5. Fritz is meer dan anders genadeloos over mijn armetierig tegenspel.
6. Denken dat ik nog enig tegenspel kan creëren ​met Dg7 (met Lf1 blijft het lastig keepen, maar is het niet direct uit) ​
en dan mat in twee overzien: zet mij maar in het achtste…
7. Lof voor mijn tegenstander die op de juiste momenten rake klappen heeft uitgedeeld.
8. Spelen in een felrode trui is af te raden: Frank en ik hebben ondervonden dat dat kennelijk werkt als de spreekwoordelijke lap op de stier.
9. What’s in a name: in de eerste ronde verloren van Swier, in de tweede van Spier: ik vrees een ontmoeting met Sier van Volendam…

Bord 6 Paul Meijer

Bord 7 Luc Preeker
Een koffiehuisschaakpartij (toepasselijk in een dorpstaveerne). Een aanval op de zwarte koning. Wit komt gewonnen te staan met zijn 20e zet Dh5 maar mist vervolgens de winst.
Wit offert nog een toren en komt verloren te staan. Maar de tijdnood speelt een rol en zwart geeft een stuk weg met 30…..Ke6. Luc wikkelt af naar een gewonnen eindspel maar zwart gaat dan door zijn vlag.

Bord 8 Daniel Doorn
Mijn impressie is kort dit keer.
Met zwart kreeg ik te maken met de Italiaanse opening. Bekend terrein voor me, maar de remisevarianten zijn talrijk. Wat vermoeid door mijn overvolle agenda en grieperig van de vakantie probeerde ik wat verwikkelingen in te bouwen met een geopende f- en d-lijn. Dat leidde echter tot een aanval op mijn stelling. Door een onnauwkeurigheid van mijn tegenstander kon ik de aanval ook weer snel afslaan. Maar een minder eindspel met een geïsoleerde dubbelpion lag in het verschiet. Omdat ik niet graag puur op een fout van de tegenstander wil spelen accepteerde in een remiseaanbod.

Na de tweede ronde in NHSB Klasse 2C is de stand als volgt: