Vandaag :
♔ niets op de agenda
Vandaag jeugd:
Vandaag niets op de jeugdagenda

team 3

1 7 8 9

Partijverslagen uit de wedstrijd Het Witte Paard 2-Purmerend 3

Op 12 februari 2016 speelde het derde team in Zaandijk tegen Het Witte Paard 2 in de NHSB competitie klasse 2C.
Voor een kort verslag zie deze website onder nieuws van 13 februari 2016.
De wedstrijd eindigde in een 3-5 overwinning voor ons derde team.
Hieronder volgen de partijverslagen van enkele spelers:

bord 1 Frank van der Moolen – Andre Meester 0-1
Gezien mijn niet al te beste resultaten in de voorafgaande externe wedstrijden, zag ik het als tactische opstelling van onze teamleider om mij weer terug aan het eerste bord te zetten. De opening ging redelijk, maar niet spectaculair. We hadden ons beider koningsloper gefianchetteerd en schoven langzaam wat pionnetjes op. Ik zag het niet zitten om passief af te wachten wat hij op mijn koningsvleugel zou doen, dus ik gooide mijn damevleugel naar voren. Dat kwam tot een onvermijdelijke confrontatie in het centrum op de 21e zet. Er was nog niks geslagen en ik had nog maar 7 minuten op de klok. Toen daarna bleek dat ik een belangrijke pion niet kon behouden, was het gedaan. Compensatie had ik zeker niet en de tijd was ook al niet in mijn voordeel. Kortom, weer een mooi verliespunt bijgeschreven. Tegen een “Meester”, dat dan weer wel.

bord 2 Jan Rot – Rob Hahlen ½-½
Naar verwachting zou ik met zwart tegen Jan Rot moeten spelen. Ter voorbereiding had ik aan Frank zijn partij tegen Jan van vorig jaar gevraagd zodat ik een idee had van wat hij speelde. Daar viel weinig aan voor te bereiden. Van Ton hoorde ik dat Jan tegen hem vorige week voor de beker met 1. Pc3 opende. Nou, daar heb ik ruime ervaring mee, al is het dan tegen steeds weer dezelfde tegenstander ;-). Dit keer mislukte mijn opening volledig. In arren moede gaf ik een pion in de verwachting die weer terug te kunnen krijgen. Omdat Jan niet voor de sterkste voortzetting koos gebeurde dat ook en met wat kunst- en vliegwerk kon ik de stelling bij elkaar houden. De dreigende offers over de g-lijn kon ik steeds pareren. Tegenwoordig laat ik Komodo meekijken bij de analyse achteraf en die was niet helemaal ontevreden over mijn spel. Dat is wel eens erger geweest. Tot zo halverwege de partij heeft Jan een plusminus. Daarna heb ik volgens Komodo tot mijn verbazing steeds een plusminus. Zo had ik mijn stelling niet ingeschat. Ik was beducht voor switch van zijn stukken naar mijn zwaktes op de damevleugel. Reden om maar eens een remiseaanbod te proberen. Of Jan de stelling beter heeft ingeschat weet ik niet, feit is wel dat hij het aanbod aannam.
In de analyse achteraf hebben we nog wel een paar verbeteringen voor hem in de opening gevonden, maar niet echt beslissend. We concludeerden maar dat er sprake was van een dynamisch evenwicht. De remise was dus een terechte uitslag.

bord 4 Piet Zegers – Ton de Veij ½-½
Na een onregelmatige opening en een vrij gelijke stand, maakte ik op de 32e zet een kwaliteit buit.
Hierna stond ik steeds beter, maar na het slaan op a2 van een pion, waarbij ik mijn toren van de open b-lijn haalde, kreeg ik het toch nog moeilijk. Volgens Fritz stond ik steeds beter, maar de oprukkende witte pionnen gaven mij toch wel hoofdbrekens. Vooral toen de tijdnood begon tegen te werken (toch wel mijn grootste vijand), had ik het lastig. Ik overzag een hele sterke damezet voor mij, waardoor ik blij was dat mijn tegenstander bij de stand 3 1/2-2 1/2 in ons voordeel remise aanbood. Dat accepteerde ik direct. Volgens Fritz stond ik nog steeds beter, maar het team gaat voor alles.

bord 5 Foppe Reinders Leendert Saarloos – ½-½
Ik vond de inleiding over de ontmoetingen tussen Purmerend en Zaandijk (Het Witte Paard) door Jan Rot wel onderhoudend en in zijn verhaal memoreerde hij ook nog dat mijn tegenspeler in de 1e “massa ontmoeting” nog maar 13 jaar was.
Ik kreeg te maken met de Najdorf variant van de Siciliaanse verdediging. Op de 9e zet ruilde ik mijn sterke, in het centrum gepositioneerde paard tegen een slechte loper van Leendert. In een afruil een paar zetten later gaf ik hem een dubbelpion op c5 en c6. Op de 17e zet speelde ik de pion naar f4 terwijl ik eerder bedacht had dat ik dat nu juist niet moest doen. Een paar zetten later kwam een toren van Leendert binnenvallen via de b-lijn. Zwakke zetten van mijn kant zorgden ervoor dat hij een vrijpion op e3 kon neerzetten, dat hield mij bezig. Met mijn actieve Koning heb ik steeds in het centrum van het bord gestaan en daarmee heb ik de pion op c5 genomen, maar door zwak spel kreeg ik met pion verlies op de Koningsvleugel te maken. De Koning op de damevleugel en de torens op de koningsvleugel hielden de partij in evenwicht. Het werd remise op voorstel van Leendert. De stand in de wedstrijd was toen al gunstig voor ons. Bert-Jan stond gewonnen en ook Ton en Rob hadden remise in handen.

bord 6 Hans van Heems – Kees Kerkdijk 0-1
Het bleek dat we vorig seizoen ook de degens gekruist hadden, toen in een uitwedstrijd van Het Witte Paard in Purmerend. Toen speelden we de Spaanse opening net zoals in deze ontmoeting.
Hans vertelde na afloop dat hij een bepaalde variant van het Spaans die ik dreigde te spelen wilde vermijden. Hij verzuimde de anti-zet tijdig te spelen, de betreffende variant kwam op het bord waartegen Hans een geheel nieuwe zet speelde. Die nieuwe zet was geen gelukkige keus want de zet stelde me in staat om groot ruimtevoordeel te krijgen en de witte ontwikkeling langduring te blokkeren terwijl ik al mijn stukken actief kon opstellen. Op zet 24 kon ik oogsten door stukwinst waarna mijn tegenspeler sportief direct opgaf. In de slotstelling stonden o.a. Lc1, Ta1 en pion d2 nog steeds op hun beginpositie.
.
bord 8 Piet van Tellingen – Bert-Jan Melchers 0-1
Mijn tegenspeler opende met f4 en er ontstond een strijd om het veld e5 dat tevens door zijn Lb2 bestreken werd. Ik slaagde erin om een op e5 verschijnend paard te verdrijven en vervolgens Lb2 te ruilen tegen mijn loper. Op de 16e zet verscheen er wederom een wit paard op e5 stevig gedekt door pionnen f4 en d4. Doch mijn tegenspeler ruilde zijn paard tegen mijn paard af waarna hij een koningsaanval begon op te zetten met Ld3 en vervolgens f4-f5. Als reactie speelde ik e6-e5 waarmee de werking van Ld3 werd geblokkeerd tevens dreigend de pion op d4 te slaan. Uit analyse met Fritz blijkt dat ik daar al beter stond ondanks mijn slechte loper en (voorlopig) ruimtenadeel. In een onbewaakt ogenblik speelde wit zijn paard om naar e2 ter dekking van pion d4 teneinde het paard te centraliseren of eventueel het paard naar de zwarte koningsvleugel te dirigeren. Echter door de paardzet werd de loper ingesloten en ging zijn loper verloren na mijn e5-e4. Ik stond nu een stuk voor tegen een pion. Wit had ruimtevoordeel, actieve stukken terwijl ik nog steeds de slechte loper had. Ik slaagde erin de dame geforceerd af te ruilen. Vervolgens won ik een pion terug maar wit kon de koning centraliseren en hij creeerde wat vorkdreigingen met paard tegen mijn koning en toren. Uiteindelijk slaagde hij erin twee vrijpionnen te krijgen maar wel tegen afruil van zijn laatste stukken. Toen duidelijk was dat ik een 99% gewonnen stelling bereikt had met nog ca. 5 minuten op de klok gaf Piet sportief op.

Team Purmerend 3 wint tegen Het Witte Paard

Het Witte Paard 2-Purmerend 3-5
Vrijdag j.l. speelde het derde team in Zaandijk tegen Het Witte Paard in de NHSB competitie klasse 2C..
In een prettige zaal met ruime tafels bonden we de strijd aan tegen de Zaandijkers. Mijn tegenspeler waartegen ik vorig seizoen ook speelde had het over dat kleine zaaltje. We zaten nu inderdaad vorstelijk.

Jan Rot verhaalde in zijn welkomswoord over enkele wapenfeiten uit een roemrijk verleden, o.a. dat hij als 13-jarige op 3 februari 1952 tegen de Purmerender Huisman in het schaakstof beet.
We zouden veel meer van Jan gehoord hebben over het treffen tussen Purmerend en HWP ter gelegenheid van het 40 jarig bestaan van Schaakclub Purmerend als niet de wedstrijdleider was ingesprongen en de practische zaken vermeldde en het startschot gaf.

Ook nu weer was het Paul Meijer die het eerste punt om 21:20 snel binnenbracht (0-1), om 21:45 gevolgd door winst van Kees Kerkdijk (0-2).
Na remises van achtereenvolgens Daniel Doorn, Rob Hahlen, Foppe Reiners en Ton de Veij was de stand om 23:12 2-4. Frank van der Moolen ging om 23:15 in gierende tijdnood door de vlag (3-4).

Ondertussen had invaller Bert-Jan Melchers zijn tegenstander zo in moeilijkheden gebracht dat die stukverlies over het hoofd zag. Toch slaagde de tegenstander erin twee verbonden vrijpionnen te krijgen maar Bert-Jan slaagde er langzaam in, terwijl wij met het zweet in de handen toekeken, om de stelling geheel onder controle te krijgen en een duidelijk winnende positie te bereiken waarop zijn tegenstander opgaf. Mooi werk van onze invaller om om 23:30 uur de teamwinst zeker te stellen. Bedankt Bert-Jan!!

Eindstand 3-5.

In klasse 2C staat Purmerend 3 nu op de 5e plaats.
Het veld ligt dicht op elkaar. 6 van de 8 teams hebben bordpunten varierend van 20,5 tot 22,5 en matchpunten varierend van 4 tot 7.
Wij hebben nog kampioenskansen maar dat hebben we niet meer zelf in de hand en die kansen zijn er alleen als we de laatste twee wedstrijden met ruime cijfers winnen.
In een doemscenario doemt zelfs nog het degradatiespook op.

Kortom we moeten er vol tegenaan in deze spannende competitie.

Volgende wedstrijd tegen Heerhugowaard op 10 maart 2016

Purmerend 3 – Z.S.C. Saende 3 uitslag 3,5 – 4,5 – Impressies

In aansluiting op het korte verslag van deze wedstrijd dat eerder op deze website verscheen op 18 december 2015, volgen hieronder de partij-impressies van de spelers.

BORD 1 Peter Roggeveen – Rob Hahlen 0-1
In de opening verzuimt wit de cruciale zet h3 te spelen. In een later stadium heeft hij de keus uit de verdedigende zetten h3 en g3. Hij kiest met g3 voor de slechtste verdediging. Met een combinatie met een tussenzet kan ik dan twee kwaliteiten of, zoals in de partij gebeurt, de dame voor 2 lopers winnen. De afruilen die volgen maken mijn taak gemakkelijker. Na een kleine slotcombinatie, waarin ik een kwaliteit offer en er een eindspel zal resteren met dame en een vracht pionnen tegen een loper en een toren, is het pleit na 27 zetten beslecht.
(Een grondiger analyse van mijn kleine slotcombinatie laat zien dat ik na een verrassende riposte van wit slechts een kwaliteit kan winnen. Mijn tegenstander heeft de beste voortzetting net als ik gemist!)

BORD 2 Ton de Veij – Jaron Rosegg 0-1
Vanaf het begin had ik het heft stevig in handen. Ik speelde op de 11e zet e5-e6, waarna zwart met de f-pion terugsloeg. Na mijn Pg5 stond zwart echt gekreukt en kon met moeite het hoofd boven water houden door een kleine kwaliteit te offeren en veel tijd te verspelen.
Hierna ontspon zich een spannende open strijd, waarbij ik wat in de verdrukking kwam. Zwart kwam in tijdnood en had af en toe nog maar een paar seconden, maar ja dan weer een zet en weer 10 seconden erbij. Helaas liet ik me meeslepen in zijn tijdnood en deed een onnauwkeurige koningszet op de 38e zet. Ik ging naar f3 waar Kg1 véél beter was. Zwart heeft dan niets meer. En zo kon het gebeuren dat ik ineens pardoes matgezet werd. Mijn tegenstander en ik reageerden beiden verbaasd dat het mat was. Zuur want anders zou hij ongetwijfeld aan de tijdnood bezweken zijn.
Volgende keer hoop ik ook eens mijn steentje te kunnen bijdragen.

BORD 3 Pim Hoff – Frank van der Moolen 1-0
Met 100 ratingpunten meer dan mijn tegenstander Pim Hoff speelde ik met zwart best een leuke opening (Engels) waarin ik mijn d-pion ruilde voor zijn b-pion en daarmee hoopte ik in een later stadium mijn pionnenmeerderheid op de damevleugel naar voren te kunnen brengen. Door een paar onnodig zwakkere zetten gingen echter een aantal tempi verloren waardoor ik daar niet meer aan toekwam. Wit had duidelijk initiatief en voerde de druk op. Om het gevaar te temperen kon ik de dames en wat lichte stukken ruilen, maar het kostte me uiteindelijk ook een pion. Zo hield ik een eindspel over met koning en toren, terwijl mijn tegenstander daar nog een extra pion bij had. Met mijn toren kon ik wel wat schaakjes geven, maar omdat mijn koning niet aan de goede kant van de pion kon komen, was het niet voldoende om de pion tegen te houden. Zodoende ging de laatste partij van de avond verloren en werd het een jammere 3,5 – 4,5 nederlaag voor Purmerend 3.

BORD 4 Serkan Milli – Erik Lust ½-½
Zie het korte verslag van 19 december 2015

BORD 5 Sjaak Veth – Kees Kerkdijk ½-½
Een onregelmatige gesloten opening met Pc3 in plaats van c2-c4.
Het spel ontwikkelde zich langs lijnen van geleidelijkheid waarbij ik enig voordeel kreeg. Dat voordeel verdampte omdat ik een loperstel afruilde en een paard op e5 toeliet. De afruil kwam wit ten goede omdat hij minder ruimte had.
Na afruil van de lichte stukken ontstond een bijna met pionnen tegen elkaar geschoven afgesloten stelling zodat remise een uitslag was die overeenkwam met de bordstand.
Toen ik als eerste klaar was kon ik de andere borden bekijken en me voorbereiden op vragen van de teamleden of er als of niet op winst of remise gespeeld moest worden. Vooralsnog schatte ik bij de stand 2,5-0,5 in dat, hoewel we wel voorstonden, de uitslag nog geenszins vaststond. Zo moest ik Ton desgevraagd adviseren om op winst te blijven spelen.

BORD 6 Foppe Reinders – Arjen Springorum 0-1
In de klassieke variant van de Caro-Kann maakte ik een inschattingsfout. Tot de 30e zet speelde ik een gewonnen partij. Ik speelde toen met de witte loper en 6 pionnen tegen een paard en eveneens 6 pionnen. Op de 30e zet had ik het Paard op g4 moeten slaan en er was niets aan de hand geweest. Mijn tegenstander had dan met een triple pion gezeten en ik had mijn koning in het centrum staan. Tot 2 maal toe liet ik het Paard staan en dat was een verkeerde beslissing. Nadat het Paard buiten bereik van de Loper kwam, kon het successievelijk mijn pionnen onschadelijk maken. Op de 63e zet heb ik moeten opgeven omdat mijn tegenstander 2 verbonden pionnen overhield en makkelijk kon promoveren.
(Springorum is topscorer in klasse 2C met 4 uit 4, dus zonder meer dient hij als een geduchte tegenstander beschouwd te worden die klaarblijkelijk er ook af en toe doorheen zwijnt! CK).

BORD 7 Arnold Rijksen – Paul Meijer 0-1
Ik had een Franse partij, waar ik meteen druk gaf op het centrum. Mijn tegenstander Arnold Riksen moest meteen in de verdediging. Op een gegeven moment kon ik mijn paard ruilen tegen zijn zwarte loper en bezorgde hem een dubbel pion, Later ging Arnold zijn koningstelling opgooien om mijn koningzijde aan te vallen, echter kon ik de aanval pareren. Ik zelf had aan de damezijde een pion meer en bracht de pion aan de overzijde en mijn tegenstander gaf op.

BORD 8 Jan Bakels – Rebecca Rosegg ½-½
Zie het korte verslag van 19 december 2015

CK

Impressies van de wedstrijd Purmerend 3-De Waagtoren 5

Een kort verslag met uitslag van de NHSB klasse 2C wedstrijd tussen Purmerend 3 en De Waagtoren (4-4) verscheen eerder in deze NIEUWS rubriek.
Detail informatie kunt u vinden op de website van de NHSB www.nhsb.nl onder competitie, klasse 2C.

Hieronder volgt een impressie van de partijen geschreven door de spelers zelf, een traditie die is ingezet door Rob Hahlen, en die we hier voortzetten.
In teams zonder non-playing captain is het wel bijna noodzakelijk dat de spelers zelf de pen ter hand nemen.

Paul Toepoel vs. Frank van der Moolen 1-0

Mijn partij met de zwarte stukken aan het eerste bord begon als rustige gesloten Siciliaanse opening. Wit had de koningsloper gefianchetteerd en de f-pion naar voren gezet, waardoor de koningsvleugel wel veel ruimte had, maar er nog niet veel dreiging was. Ik speelde mijn damevleugelpionnen op en ruilde alle paarden af. Wit hield weliswaar twee doorgeschoven centrumpionnen over, maar ook een verzwakte koning en een toren die nog niet meedeed aan het spel. In plaats van de verdedigende witte loper te ruilen, koos ik ervoor om mijn koningsvleugel ook open te gooien in de verwachting uiteindelijk een pion te zullen winnen. Ik zag daarbij het witte gevaar niet en na twee wat zwakkere zetten was mijn (lichte) voordeel opeens omgezet in een beroerde stelling, met snel verlies tot gevolg.
Ik begrijp dat de teleurstelling aan mij af te lezen was. Niet zozeer om het verlies van een spelletje schaak, maar ik was verbouwereerd dat ik mijn betere stelling in twee toch zorgvuldig uitgekozen zetjes zo kon omgooien.

Rob Hahlen vs. Jan Poland remise

Wat een teleurstellend foutenfestival!
In een zijvariant van het Slavisch laat mijn tegenstander zijn witveldige loper ruilen. Hij dacht kennelijk daarmee een aanval op mijn nog niet gerokeerde koning te kunnen openen, maar dat was gemakkelijk te weerleggen. Hij overziet daarbij dat hij bij een aanval op zijn dame een tussenschaak kan doen dat mijn koning in het midden houdt. Nadat hij zijn dame heeft weggespeeld kan ik lang rokeren en dreig daarmee een stuk te winnen. Nadat hij het aangevallen paard heeft weggespeeld val ik opnieuw zijn dame aan en het lijkt dan alsof ik daarna met een vork een pion kan winnen. Dat is niet zo, zie ik, want hij kan zijn dame wegspelen met een aanval op een paard van mij. Maar mijn tegenstander lijkt ervan overtuigd dat hij een stuk gaat verliezen en offert zijn paard voor twee pionnen. Ik kan er echter een terugwinnen en heb een mooie batterij met dame en toren op de open h-lijn. Er komt nog een toren bij op de open g-lijn. Alles afruilen en met een stuk meer kan het niet mis. Ik zie dat ik geforceerd de dames kan afruilen en zijn stelling maximaal onder druk kan houden. Op dat moment vind ik dat ik wel de beste zetten gespeeld heb om mijn aanval maximaal te versterken. En zowaar, thuis, bij de analyse met het schaakprogramma Komodo, blijkt er niet veel op aan te merken. Het is dan half tien en ik ben ervan overtuigd dat het ‘kat in het bakkie’ is; als eerste klaar en een mooi begin van het seizoen!
Mijn tegenstander houdt er een ander idee op na. Hij probeert juist de dames en de torens af te ruilen. We hebben dan allebei een loper van de zwarte velden, ik heb een paard en zes pionnen, waarvan een keten van vier op zwarte velden, hij heeft nog zeven pionnen, allemaal op wit. Zijn loper is sterker dan de mijne, het duurt even voordat ik die kan activeren. Ondertussen mis ik nog een mogelijkheid om mijn paard te offeren voor een vrijwel beslissende aanval, gefixeerd als ik ben op het idee de boel af te ruilen. Ik denk door te kunnen breken op de damevleugel en daar een vrijpion te creëren en op de koningsvleugel alles onder controle te kunnen houden. Daar bedenk ik een plan voor, dat alras veel te passief blijkt en vol gaten zit. Het lukt mijn tegenstander zijn loper te activeren, mijn koning huppelt de verkeerde kant op terwijl die van hem doodgemoedereerd mijn stelling binnenwandelt. En mijn stukken werken ook al niet samen. Mijn stelling bevalt me hoe langer hoe minder, en gebruik veel tijd om de dreigingen van mijn tegenstander te pareren. Alle lof voor hoe hij het maximale uit zijn stelling weet te halen!
Op de koningsvleugel worden alle pionnen geruimd, maar omdat zijn koning zo actief staat en mijn stukken verkeerd is dat alleen maar in zijn voordeel. Ik overzie tot overmaat van ramp ook nog eens dat hij met zijn loper mijn stelling kan binnenvallen en nog een pion kan gaan winnen. Mijn stukken staan te ver weg om afdoende te kunnen dekken. Komodo geeft aan dat hij met een schijnoffer van een pion vrijwel al mijn pionnen kan elimineren zodat mijn kansen op winst sowieso verkeken zijn. Hij houdt dan een paar verbonden pionnen over die alleen door een stukoffer tegen te houden zijn. Het is dan nog maar de vraag of ik dan nog remise kan houden.
Mijn stelling vertrouw ik inmiddels helemaal niet meer, volgens mij sta ik op verlies, al geeft Komodo nog steeds een plus voor mij aan. Met nog twee minuten op de klok, tegen twintig van hem, gooi ik er in arren moede maar een remisevoorstel uit. Tot mijn opluchting neemt hij het na enig nadenken aan, hij zag niet hoe hij kon winnen. Een shoot-out van Komodo geeft mij in de slotstelling slecht 25 procent.
Samengevat: we hebben allebei veel gemist. Ik heb een gewonnen stelling verprutst, mijn tegenstander heeft er uitgehaald wat er in zat. Maar heeft op het eind misschien nog wel de winst laten liggen. Een ’terechte’ uitslag??

Alexander Versluis vs. Ton de Vey 1-0

Na een rustige opening veroverde ik in het middenspel een belangrijke centrumpion, welke ik helaas na 3 zetten al weer knullig weggaf.
Hierna kwam er een stelling op het bord met steeds wisselende scherpe stellingen, waarbij ik steeds de overhand had.
Mijn tegenstander dacht vrij lang na en had derhalve zo’n half uur minder bedenktijd.
Hij speelde echter steeds de juiste zetten.
Op de 36e zet werd ik eigenlijk verrast door een paardzet waarbij mijn dame door wit’s toren aan werd gevallen. Hierna greep ik volledig mis. I.p.v. met mijn loper op g2 met schaak te nemen, waardoor de witte dame moest terugslaan en ik de nu niet meer door de dame gedekte toren kon nemen, speelde ik een kreukzet, waarbij ik een stuk verloor. Maar ik non wel enige pionnen rapen en dreigde alsnog met remise weg te komen.
Ik greep echter nogmaals mis en kon opgeven.
Al met al wel een leuke partij (achteraf) maar door mij bijzonder slecht gespeeld.
Sorry team!
(Noot van CK: Ton, je hoeft je in het geheel niet te excuseren. Het is geen pretje als laat op de avond de overwinning alleen afhankelijk is van het resultaat van jouw partij, je in tijdnood verkeert en bovendien de halve club zich rond jouw bord verdringt om te genieten van de voelbare spanning die boven de partij hangt. Volgende keer beter, Ton. Verleden jaar heb je voor ons team in de wedstrijd tegen Kennemer Combinatie in een identieke situatie wel het volle punt gepakt en ons de team-overwinning bezorgd).

Kees Kerkdijk vs. Ronald Kamps remise

Een Siciliaanse opening met de Sozin variant.
Wit kwam licht in het voordeel. Zwart ging over tot e6-e5 waardoor d6 achterbleef. Na een drie stukken ruil beheerste wit de halfopen d-lijn en had de goede loper terwijl zwart op gescheept zat met een slechte loper.
De pionnenstelling op de koningsvleugel liep vast zodat de strijd zich concentreerde op de damevleugel.
Wit rukte op met pionnen en koning, de zwarte koning ging daar eveneens een handje helpen. Alhoewel wit beter stond was er geen doorkomen aan zodat een zetherhaling uitnodigde tot remise.
De analyse met Fritz bevestigde mijn indruk dat ik de gehele partij ietsje beter stond, 0,5 tot 1,0 pion voordeel. Beide spelers speelden gelijkmatig en hele goede zetten zijn wederzijds niet gemist.

Peter van Diepen vs. Daniel Doorn 0-1

Mijn partij was een onvervalste A51 Budapest, Fajarowicz variation. Ik ken deze opening erg goed met zwart en speel die ter afwisseling van de reguliere openingen. De meeste schakers op mijn niveau kennen het spel van wit niet en dan zit je toch redelijk makkelijk in het zadel. Het spel wordt of heel voorspelbaar voor me of het wordt onvoorspelbaar. Maar ik heb er persoonlijk goede resultaten mee behaald, al staat deze opening als dubieus te boek. Maar op mijn niveau is dat geen beletsel. Mijn tegenstander speelt inderdaad een ongebruikelijke variant waarin ik een kwaliteit win, maar mijn paard nogal vast kom te staan op h1. Het kost wit alleen veel zetten om dat paard op te halen en daar ligt een kansje voor zwart voor wat initiatief. En als wit wat traag is, dan ligt er een kans om iets met f2 te gaan doen. En dat laatste gebeurde. De witte stukken lopen elkaar een beetje in de weg in het centrum en daardoor kan ik na mijn korte rokade met f5 en e4 een opmars van mijn pionnen uitvoeren. Wit heeft geen duidelijk spel, al deed een kleine onzorgvuldigheid me veel pijn. Was het niet dat mijn paard nog op h1 stond en dat na Dh4 ik gewoon mat dreig op f2. Na een onzorgvuldige g3 sla ik op h2 en de rest is geschiedenis. Mijn stukken rollen de witte stelling op en ik sleep de winst binnen. Over het geheel gezien terecht, al zullen sommige omstanders even vreemd gekeken hebben van mijn openingskeuze.

Foppe Reinders vs. Peter Duijs 1-0

Ik verloor na de opening op de 15e zet de d- pion. Door een afruil van de dames gaf zwart de open c-lijn weg en ik kreeg op de 25e zet de open d-lijn in handen. Ik was ook in het bezit van het loperpaar.
Peter heeft op zijn 22e zet heel lang nagedacht over zijn strategie. Na enig ruilen kreeg Peter een pion op c4 en ik op c3. In het vervolg werd zijn paard heel actief, maar door nauwkeurig verdedigen bleef ik vat houden op het spel. In het betrekken van zijn koning in het spel ging hij achter mijn witte loper aan, maar hij deed één zet te veel met zijn koning waardoor zijn toren verloren ging. Daarna gaf hij teleurgesteld op.

Paul Meijer vs.Theo de Bruijn 1-0

Het was een leuke partij tegen Theo de Bruyn. Theo probeerde in mijn koningsstelling binnen te dringen, maar toen ik de aanval afsloeg stonden al mijn stukken op zijn koningstelling gericht. Ik kon in het middenspel met een leuke combinatie mijn dame inwisselen voor twee torens en een paard. Later dwong ik hem zijn dame voor twee torens af te ruilen, waardoor ik een paard voorstond in het eindspel. Dit speelde ik goed uit en positioneerde mijn koning mooi voor mijn vrijpion, waarop mijn tegenstander het opgaf.

 

 

 

 

 

1 7 8 9