Donderdag 14 november traden we thuis aan tegen Caïssa Eenhoorn, de favoriet voor de titel in de Topklasse. Zij brachten een vracht aan ratingpunten mee: gemiddeld per bord 2109 tegen onze 2023. Vladimir en Serkan waren verhinderd. Vladimir zou door Rob vS vervangen worden, die moest zich wegens ziekte afmelden en werd vervangen door Barry. Dennis viel in voor Serkan. Samen goed voor 583 ratingpunten meer, zodat we nog op een gemiddelde van 2023 kwamen in plaats van de 1950 voor de opgegeven spelers.
Op bord 1 werd Tim, met zwart, geslachtofferd. Behalve dan dat er van slachtofferen uiteindelijk geen sprake was. Hij scoorde een meer dan verdienstelijke remise. De witte aanval zou door moeten slaan toen Tim op de 24e zet de verkeerde toren speelde. Zijn tegenstander profiteerde niet. In plaats van een kwaliteit te winnen of mat te geven speelde hij een verdedigende zet die Tim voordeel gaf. Door met zijn torens steeds de dame aan te vallen was het witte voordeel verdwenen en werd tot remise besloten.
Frank speelde op bord 2. In zijn eigen bewoordingen krijgt hij een ‘Koekje van eigen deeg’:
Bij de wedstrijd tegen Caïssa-Eenhoorn kreeg ik een koekje van eigen deeg. En ik moet toegeven dat het koekje van Robin Duson aanmerkelijk meer gepeperd was dan de koekjes die ik bak.
Zelf vind ik het fijn om mijn tegenstander rustig van het bord te drukken, maar Robin deed het iets hardhandiger. Ik geef toe dat ik passief de opening behandelde, maar mijn tegenstandster liet er geen gras over groeien. Ze had me al snel in de houdgreep en liet niet meer los. Ik kan er veel woorden aan besteden of een fraai verhaal beginnen over Jan Hein Donner, die schreef dat vrouwen niet konden schaken, maar mijn partij valt kort en bondig samen te vatten. Ik kwam slap uit de opening en mijn tegenstandster beet zich vast in de stelling en liet niet meer los. Wel adviseerde Barry mij op de weg terug om een andere variant te spelen dan wat ik gedaan had. Ik denk dat ik zijn advies op ga volgen.
Deze keer zit Pieter op bord 3. Gezien het evaluatieprofiel heeft hij geen moeilijke avond gehad. Wel geduld moeten hebben.

Sanne op bord 4 had zich voorbereid op Robin Dusson, de tegenstander van Frank. Op het bord kwam wel de variant die hij had voorbereid en in een Siciliaan kiest Sanne voor een interessante zijvariant. Die had hij eerder al op het bord gehad. Na zijn 10. Lb5 werd hij verrast door …, Pb4 en raakte hij in een hyperscherpe variant de weg kwijt. Even later ging zijn tegenstander diep in gedachten. Sanne dacht dat hij aan het bedenken was hoe hij in een gelijk ogende stelling verder moest. Bij de post-mortem vertelde zijn tegenstander dat hij deze variant eens grondig had voorbereid en zijn winstvarianten checkte. Zwart kreeg de gelegenheid …,d5 te spelen. Sanne zegt, vol lof over zijn tegenstander, dat hij na zijn misgreep met ijzeren hand werd weggespeeld.
Een excuus is op zijn plaats. Tegen veel mensen vertelde ik dat Barry ging winnen. Als dat zo was zouden we op 4 bordpunten komen en minimaal gelijkspelen. Niets was echter minder waar. Mijn stellingsbeoordeling was vertroebeld, ik had niet eens gezien dat hij een kwaliteit achter stond. Wat ik zag waren zijn dreigende stukken richting vijandelijke koningsstelling. Mijn oordeel zal vertroebeld geweest zijn door de wens die de vader van de gedachte was.
Barry schrijft over zijn partij op bord 5: We kwamen in een type ‘geïsoleerde pion’ stelling terecht, waar ik niet goed wist hoe mijn stukken neer te zetten. Ik had het idee dat mijn tegenstander dat wel wist.
Ik deed het volgens mij onnauwkeurig, maar toch ontstond al snel een onduidelijke stelling. Toen ging ik voor een pionwinst wat ik beter niet had kunnen doen. De witte stukken kwamen allemaal tot leven en toen ik ook nog een misrekening maakte was er geen houden meer aan.
Sterk gespeelde partij van mijn tegenstander, terwijl de vorm bij mij ver te zoeken was.
Uit het fragment blijkt dat Barry gedwongen was een kwaliteit te geven.
Mijn partij op bord 6 duurde slechts 16 zetten. Een fragment:
Dennis op bord 7 schreef over zijn partij: Met de zwarte stukken wist ik een iets betere stelling te behalen. Maar niet meer dan dat. Remise tegen hun laagste rating, nogal teleurstellend. Misschien moet ik wat meer risico nemen, maar na jaren niet gespeeld te hebben ben ik daar nu nog niet aan toe.
Marloes kreeg op bord 8 een eindspel met gelijke lopers op het bord waarbij ze twee pionnen (waaronder een dubbelpion) achter stond. Dat werd door haar tegenstander langzaam maar zeker naar de winst geschoven.