Afgelopen donderdag, 17 oktober, ging de N1 naar Beverwijk voor de uitwedstrijd tegen de Wijker Toren. Vladimir was verhinderd en werd vervangen door Romayn. Ook Serkan kon niet en werd vervangen door Daniël. De speellocatie was onverlicht en niet zo goed te zien. Daardoor maakten een aantal spelers eerst een frisse boswandeling alvorens vol energie naar de juiste locatie te gaan. Het betaalde zich uit, bleek aan het eind van de wedstrijd.
Aan alle borden had de Wijker Toren een ratingoverwicht. Met uitzondering van bord 1, daar nam hun speler met de laagste rating het op tegen Pieter, onze speler met de hoogste rating.
Van een aantal partijen maakte ik een foto van het notatiebiljet. Helaas waren de notaties niet allemaal even correct of leesbaar en is het commentaar gebaseerd op wellicht onjuiste reconstructies. Maar veel zal het verslag niet afwijken van de werkelijkheid.
Aan mijn rechterkant zat Daniël. Als eerste moest hij, op bord 7, de koning omleggen. In een paard-pionneneinspel stond hij een pion achter die bovendien onhoudbaar naar promotie op kon rukken. In zijn commentaar schrijft Daniël:
In mijn partij tegen een sterkere tegenstander, speelden we de Franse opening. Ik had gehoopt op een meer dynamische opening, maar mijn tegenstander koos voor een solide opzet. Tot zet 15 verliep alles volgens het boekje, maar daarna verloor ik de tactische draad. Een slordige zet en tactische fout kostte me 7 zetten later een pion en uiteindelijk de partij. Hoewel ik een beetje teleurgesteld ben, is het een goede les om nog nauwkeuriger te (leren) spelen.
Links van mij zat Tim. In een spectaculaire partij offerde hij eerst een kwaliteit en later nog een paard. De compleet onderontwikkelde damevleugel van zijn tegenstander bood een troosteloze aanblik, de koning op d7 stond bloot aan een spervuur van Tim’s stukken. Het deed me denken aan de befaamde uitspraak van Fischer: ‘Sac, Sac, mate.’
Een grappig moment:
Niet veel later haalde ook Marloes op bord 8 het volle pond binnen. Uit de notatie blijkt dat zij in de aanval won.
De 2-1 voorsprong hield niet lang stand. In opkomende tijdnood was ik op bord 6 te voorzichtig en verloor een lang gelijk opgaande strijd. Op de 31e zet zou ik met …, h4 zelfs voordeel hebben kunnen krijgen. Die zet heb ik wel overwogen maar niet gespeeld. Onzekerheid over de stelling deed me de veilige weg kiezen en op de 34e zet bood ik in volkomen gelijke stand remise aan. Na enig nadenken besloot mijn tegenstander door te spelen. Niet ten onrechte, leerde het verloop van de partij. Een zet later al gaf ik de stelling volledig uit handen en was het pleit beslecht. Zie het fragment:
Ook Sanne op bord 4 verloor een, als ik het goed heb gezien, vooral strategische strijd.
Romayn op bord schatte ik in op winst. De laatste zetten heb ik niet goed kunnen reconstrueren, volgens de computer staat hij met twee stukken en een pion voor een toren beter. Al had zijn tegenstander wel veel initiatief en aanval. Op het eind heeft Romayn een soort vesting waar voor zwart met de toren en dame geen doorkomen aan is.
Bij een stand van 3½-2½ in ons nadeel zijn alleen bord 1, Pieter, en bord 2, Frank, nog bezig. Van Pieter verwachtte ik, en ik denk wel iedereen, winst. Het ratingverschil tussen hem en zijn tegenstander, gevolg van de tactische opstelling van de Wijker Toren, is te groot. Ik zag Pieter een mat in twee geven, dus dacht dat zijn overwinning volkomen terecht was. Bij het invoeren van zijn partij in de computer gaf dat ding tot mijn stomme verbazing aan dat Pieter verloren heeft gestaan. Ik zal dus wel een invoerfout gemaakt hebben maar vraag toch maar even voor de zekerheid bij hem na of hij werkelijk verloren heeft gestaan. Pieter schrijft: ‘Dat klopt, mijn tegenstander bood remise aan in betere stelling. Ik besloot te compliceren en toen ging het van kwaad tot erger. Ik verdedigde taai in verloren stelling. Op het einde had ik erg veel geluk dat hij mat in twee miste.’
En zo stonden we gelijk en hing ons resultaat af van de uitslag van de partij van Frank. Tijdens mijn rondjes langs de borden zag ik dat hij een paar pionnen voor een stuk had. De pionnen waren al ver opgerukt, geen vuiltje aan de lucht en de wedstrijd in de pocket.
Dacht ik.
Beter om Frank zelf aan het woord te laten. Hij vindt dat ook bij een smadelijke nederlaag een stukje geschreven moet worden.
‘Oude kwaal’
Er is één schaker waar elke schaker het meest van verliest: zichzelf. Ik toonde dat maar weer eens aan in de wedstrijd tegen de Wijker Toren. Als een vorst kwam ik uit de opening en de computer vertelt al heel snel dat zwart beter staat. Maar beter staan en winnen zijn 2 verschillende zaken, dat hoef ik u niet uit te leggen. Beetje bij beetje kom ik nog beter te staan en na 34…f3 denk ik dat de partij binnen is en dat is eigenlijk mijn grootste fout geweest.
Een partij is nooit binnen voordat het punt genoteerd kan worden. Computer geeft overigens wel aan dat zwart gewonnen staat. Maar dan komen mijn slordigheden. Alles wint, denk je op zo’n moment en ja, 95% van de mogelijkheden wint, maar ik kies net de slechtste. Met Dxh4 win ik wel een pion maar mijn voordeel daalt en wit krijgt tegenkansen op remise en er zit zelfs een matvariant voor wit in. Ik begin te balen dat ik mijn riante voorsprong zo uit mijn handen heb laten glippen. Wit krijgt na 43.Ld6 zowel verdedigende als aanvallende kansen. En remise maken na zo goed gestaan te hebben, dat kan natuurlijk niet denk je dan. En dan laat ik met weinig tijd het helemaal glippen.
Het is zeker niet de eerste keer dat zoiets mij overkomt en het lijkt op een oude kwaal. Wat is de oplossing voor zo’n kwaal? Aan de drank? Of aan de drugs? Huilen in een hoekje? Of erger nog?
Neen, gewoon weer lekker schaken en genieten van het spel, ofschoon dat na zo’n nederlaag even tijd nodig heeft.
En zo verloren we de wedstrijd. Er heeft zeker meer in gezeten. De fortuinlijke winst van Pieter kunnen we wegstrepen tegen het onverwachte verlies van Frank. Frank, Romayn en ik hadden een halfje meer kunnen scoren en daarmee een gelijkspel of zelfs de winst behaald kunnen hebben. Goed beschouwd niet slecht voor het team met de laagst gemiddelde rating (1950) van de opgegeven spelers.
In de volgende ronde op 14 november ontvangen we thuis ratingfavoriet Caïssa-Eenhoorn (2155).
Nog een saillant detail tot besluit: Pieter, Romayn, Tim en Marloes reden in één auto naar Beverwijk en waren samen goed voor onze totaalscore van 3½ punt.
Ik ben benieuwd naar het merk van die inspirerende, puntentrekkende auto! Fiat Punto??